του Τηλέμαχου Χορμοβίτη
Η προεκλογική περίοδος τελειώνει και ούτε λέξη δεν ακούστηκε για το μεγαλύτερο έγκλημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, για την πολιτική εκείνη που αποτελεί το κλειδί για την ερμηνεία όλων των αυταρχικών εκτροπών των τελευταίων τεσσάρων χρόνων. Μιλάω φυσικά για τα σταλινικά λοκντάουν.
Σε μια κανονική δημοκρατική χώρα αυτή η σκληρή και απάνθρωπη πολιτική, η οποία όχι μόνο παραβίασε με τον χειρότερο τρόπο όλες τις ατομικές μας ελευθερίες αλλά επιπλέον απέτυχε στους στόχους της μιας και η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις παγκοσμίως στους κατά κεφαλήν θανάτους, θα ήταν βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης και θα αποτελούσε ιδανικό υλικό για τον Τύπο.
Αλλά στην χώρα του Κυριάκου Μητσοτάκη, στην χώρα που οι πιο παρανοϊκές φιλελέφτ ιδεοληψίες αντιμετωπίζονται με θρησκευτικό δέος, ποιος θα τολμήσει να ασχοληθεί προεκλογικά με τα λοκντάουν ; Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ που ζητούσαν ακόμη πιο σκληρά μέτρα; Ή μήπως τα ΜΜΕ, που μπουκωμένα από τα εκατομμύρια της Λίστας Πέτσα, χειροκροτούσαν τις ευλογημένες καραντίνες;
Kαι έτσι, σε αντίθεση με άλλες Δυτικές χώρες, στην Ελλάδα καμιά κοινοβουλευτική επιτροπή δεν έχει συσταθεί για να ερευνήσει εκείνες τις σκοτεινές μέρες και τον τρόπο που πάρθηκαν όλες αυτές οι μοιραίες αποφάσεις, καμιά δημοσιογραφική αποκάλυψη δεν έχει γίνει ενώ οι υποστηρικτές αυτής της βάρβαρης πολιτικής αντί να απολογούνται και να ζητάνε συγνώμη, έχουν το θράσος να μας κουνάνε ακόμη το δάχτυλο.
Χάρη στη σιωπή και τη συνενοχή της αντιπολίτευσης και των ΜΜΕ, τα λοκντάουν όχι μόνο δεν έχουν απαξιωθεί στα ματιά της κοινής γνώμης αλλά για την συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου θεωρούνται ακόμη μια αναγκαία πολιτική.
Γι’ αυτό στην επόμενη κρίση (και μας ετοιμάζουν πολλές τα επόμενα χρόνια οι ελιτ μας ), το λοκντάουν θα είναι και πάλι η ενδεδειγμένη λύση. Με τις ευλογίες όλων αυτών που σήμερα τσακώνονται στα κανάλια αλλά που στην πραγματικότητα συμφωνούν σε τόσα πολλά.
