Του Χρήστου Κεσκινη *
Οι επέτειοι είναι κάτι που όλα τα γκρουπ αρέσκονται να μας υπενθυμίζουν. Μας δείχνει πόσα χρόνια υπηρετούν τα μουσική που αγαπάμε και είναι ευκαιρία να ακούσουμε live τραγούδια που έχουν πολλά χρόνια να παιχτούν (ή που δεν έχουν ποτέ παιχτεί).
Οι Βασιλιάδες του Metal, ManOwaR, παραδοσιακοί και οι ίδιοι, μας θυμίζουν την 40ή επέτειο του Battle Hymns, την 35ή επέτειο του Fighting The World, την 30ή επέτειο του The Triumph Of Steel, την 20ή επέτειο του Warriors Of The World, την 15η επέτειο του Gods Of War και τη 10η επέτειο του The Lord Of Steel! Είπατε τίποτα; Εμείς, πιστοί στο ραντεβού με την ιστορία, σε λίγες μέρες (22 Iουνίου) θα είμαστε στην πλατεία Νερού για να τους απολαύσουμε και να τους αποθεώσουμε. Ως τότε, ας πούμε κάποια πράγματα για κάθε έναν από αυτούς τους δίσκους…
Battle Hymns: Το ντεμπούτο που τους αξίζει. Ο αετός στο εξώφυλλο επιβλητικός και ισάξιος (το λιγότερο) αυτού της Ρώμης. Τα πρώτα τραγούδια είναι σε μια Rock ’n’ Roll διάθεση και η Heavy αισθητική μας δείχνει ότι οι ManOwaR ήρθαν για να μείνουν.
Όμως εκεί που πραγματικά οι Θεοί δείχνουν την δύναμή τους είναι στα Dark Avenger και Battle Hymn. Έπη! Οι Joey, Eric, Ross και Donnie ανεβάζουν τον πήχη του όρου Epic Metal σε σημεία που μόνο οι ίδιοι μπορούν να φτάσουν. Η φωνή του Orson Welles ηχεί και… η μουσική που αγαπάμε δεν είναι ποτέ ξανά η ίδια:
«He broke the laws of the Elders
So they plucked out his eye,
Took his land and fortune
Left him to die…»
“Παραβίασε τους νόμους των Γέρων της φυλής
Και έτσι του έβγαλαν το μάτι του
Του πήραν την γη και την περιουσία του
και τον άφησαν να πεθάνει”
Ό Ορσον Γουέλλς και οι ManOwaR
και φυσικά όταν ο Eric φτύνει τους στίχους της εκδίκησης, οι τρίχες σηκώνονται και τα ακονισμένα σπαθιά διψούν για αίμα:
«Burning, death, destruction
Raping the daughters and wives
In blood I take my payment
In full with their lives…»
“ Φωτιά, θάνατος και καταστροφή
Βιάζοντας τις κόρες και τις γυναίκες
Με το αίμα παίρνω την εκδίκηση μου
Μαζί και τις ζωές τους” (Dark Avenger)
Στις 22 Ιουνίου, από το ντεμπούτο τους θα ήθελα να ακούσω τα Manowar, Dark Avenger και Battle Hymn.
Fighting The World: Από τους αμφιλεγόμενους δίσκους τους, ο πέμπτος δίσκος των βασιλιάδων ήρθε για να φέρει τη μουσική τους στο ευρύ κοινό με τραγούδια σαν το ομώνυμο και το Blow your Speakers. Βέβαια ο epic ήχος δε θα μπορούσε να λείπει και τα αριστουργήματα Defender (εδώ σε διαφορετική εκδοχή από το παλιότερο single) και Black Wind, Fire and Steel δείχνουν ξανά τον δρόμο για την κορυφή.
«Pounded by the hammers
Of the giants of the world
I can see in darkness
I’m the overlord
Single combat I await
My shadow brings them fear
The spikes upon my chariot
Will grind them when they’re near»
“Σφυροκοπημένος από τα σφυριά
των γιγάντων του κόσμου
Μπορώ να δώ στο σκοτάδι.
Είμαι ο ηγεμονας
Μόνος μου περιμένω την μάχη
Οι αιχμές στο άρμα μου
Θα τους ξεκοιλιάσουν αν πλησιάσουν”
(Black Wind, Fire & Steel)
Ένα τραγούδι από αυτά που αρέσκονται οι ManOwaR για τη ζωή του πολεμιστή και του ήρωα. Μετά από αυτό (και την κραυγή του Eric που τον καθιέρωσε για πάντα στις καρδιές μας) τι άλλο να ζητήσει κανείς;
Από εδώ φυσικά και θέλω να ακούσω τα Defender και Black Wind, Fire and Steel. Ποιος τυφλός δε θέλει το φως του;
Warriors Of The World: Ο 9ος δίσκος των ManOwaR σήμανε την επιστροφή τους σε όσα αγαπάμε. Τους έφερε ξανά στο προσκήνιο και στα charts πολλών χωρών θεωρείται ο καλύτερος δίσκος τους.
Κομμάτια βγαλμένα από όνειρο και για όλα τα γούστα των οπαδών τους. Ο Eric σε μεγάλα κέφια και κάθε στίχος βγαλμένος από την επική ιστορία (έστω και φανταστική κάποιες φορές). Από το πρώτο τραγούδι που μας καλούν στα όπλα (Call to Arms) μέχρι το τελευταίο όπου έρχεται το τέλος μας (Fight until We Die) το καυτό ατσάλι αντηχεί από άκρη σε άκρη. Ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω στο επικό Sword in the Wind όπου η θεϊκή φωνή του Eric απογειώνεται και μας κάνει να κλείσουμε τα μάτια και να βρεθούμε στη Valhalla:
«I surrender my soul Odin hear my call
One day I’ll sit beside your throne in Valhalla’s great hall
Like so many before me I’ll die with honor and pride
The right of a warrior forever to fight by your side…»
“Παραδίδω την ψυχή μου Οντίν, ακούω το κάλεσμα μου
Κάποια μέρα θα κάτσω δίπλα από τον θρόνο σου στην μεγάλη σάλα της Βαλχάλα
Όπως πολλοί πριν από μένα και θα πεθάνω με τιμή και περηφάνια
Το δικαίωμα του πολεμιστή να πολεμήσω αιώνια δίπλα σου”
Από εδώ μπορώ να πω ότι θέλω να ακούσω πολλά τραγούδια, μα ας διαλέξω μόνο τα Warriors of the World United, Swords in The Wind, House of Death και Call to Arms.
Gods Of War: Τα δέκα το καλό, ο Δέκατος δίσκος των Θεών του πολέμου ήρθε, κατέκτησε και έφυγε! Αφιερωμένος στους Σκανδιναβούς Θεούς, έχει κομμάτια που θερίζουν όλο το επικό metal σε μία στιγμή.
Εντυπωσιακές εισαγωγές, έπη που άλλοι θα έκαναν συμφωνία με το διάολο για να γράψουν και τραγούδια που βγαίνουν μία φορά τη δεκαετία συνθέτουν έναν δίσκο που άνετα μπαίνει στους καλύτερούς τους. Για μια ακόμη φορά ο καλύτερος τραγουδιστής που πάτησε στη Γη ανεβάζει τα τραγούδια δύο σκαλοπάτια τουλάχιστον και οι στίχοι μιλάνε για το αγαπημένο μου θέμα. Ο Odin, o Thor, οι Vikings και οι Ρούνοι συμπληρώνουν το παζλ του ΕΠΟΥΣ.
Δε θα με χαλούσε να ακούσω όλο τον δίσκο live με Viking πολεμιστές να χτυπιούνται στο background, όπως έκαναν στη Γερμανία πριν μερικά χρόνια, μα θα αρκεστώ στα King of Kings, Sleipnir, Loki God of Fire, Sons of Odin και Gods of War. Πολλά ζητάω;
The Lord Of Steel: Ενδέκατος και τελευταίος μέχρι στιγμής δίσκος των ManOwaR. Σε αυτόν οι Θεοί αποφάσισαν να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Heavy Metal και τα μυαλά στα κάγκελα. Το Lord of Steel ίσως να μην είναι δίσκος ισάξιος του παρελθόντος τους, μα πόσοι εκεί έξω μπορούν να γράφουν συνεχόμενα τόσα έπη; Πόσοι εκεί έξω δε θα σκότωναν να για να έχουν βγάλει έστω αυτόν τον δίσκο; Κομματάρες σαν το ομώνυμο ή το Manowarriors και Righteous Glory μπορεί ο Joey να τα γράφει την ώρα που κοιμάται, μα πείτε μου έναν που μπορεί να τα γράψει εκεί έξω; Ή κάποιον που να μπορεί να τα τραγουδήσει! Μην είμαστε και πλεονέκτες.
Από εδώ θα ήθελα να ακούσω τα Manowarriors, Touch the sky, Righteous Glory και Black List.
The Triumph Of Steel: Άφησα επίτηδες τελευταίο το 7ο άλμπουμ τους, γιατί όπως και να το κάνουμε τους ενώνει με την Ελλάδα. Περιέχει το αριστούργημα Achilles, Agony and Ecstasy in 8 parts, που δεν είναι κάτι άλλο από την ιστορία της Ιλιάδας.
«…I hear the silent voices I cannot hide
The gods leave no choices so we all must die
Oh Achilles let thy arrows fly, into the wind, where eagles cross the sky
Today my mortal blood will mix with sand it was foretold
I will die by thy hand into Hades my soul descend…»
“Ακούω τις σιωπηλές φωνές, δεν μπορώ να κρυφτώ
Οι Θεοί δεν αφήνουν επιλογές και έτσι όλοι πρέπει να πεθάνουμε
Ω Αχιλλέα άσε τα βέλη να περάξουν στον άνεμο, εκεί που οι αετοί σκίζουν τον ουρανό.
Σήμερα το θνητό μου αίμα θα ανακατευθεί με άμμο, Είχε προβλεφθεί
Πως θα πεθάνω από το χέρι σου, στον Άδη θα κατέβω”
Αν την προηγούμενη φορά δακρύσαμε όταν ο Eric τραγούδησε αυτούς τους στίχους, φανταστείτε τι έχει να γίνει έτσι και παίξουν κάτι παραπάνω (δε τολμώ να ζητήσω να το παίξουν ολόκληρο). Εκτός αυτού, ο δίσκος έχει τραγούδια που έχουν καθιερωθεί στα αυτιά μας σαν αξεπέραστα και θα θέλαμε να τα ακούσουμε: Ride the Dragon, The Power of Thy Sword, Spirit Horse of Cherokee… Θα μπορούσαν να παίξουν κάθε νότα του δίσκου και να κατέβουν, μα…
Εμείς οι πιστοί οπαδοί τους θέλουμε να παίξουν κάθε τραγούδι τους από τουλάχιστον μία φορά(!) μα ας πούμε μερικά ακόμη τραγούδια (από άλλους δίσκους) που κάθε ένας από εμάς θα ήθελε να ακουστούν: Secret of Steel, Gates of Valhalla, March of Revenge από το Into Glory Ride. Blood of my Enemies, Kill With Power, Bridge of Death από το Hail to England. Thor (the Powerhead), Mountains και Guyanna (Cult of the Damned) από το Sign of The Hammer. Kings of Metal, Heart of Steel και Hail and Kill από το Kings of Metal. Τέλος τα The Gods made Heavy Metal, Courage, Power και King από το Louder Than Hell. Ξέρω. Τώρα ζητάω πολλά. Αλλά…
Άς είμαστε ειλικρινείς. Όλοι έχουμε ακούσει πως σε αυτό το live και για να τιμήσουν τη χώρα μας οι ManOwaR θα παίξουν για πρώτη φορά το Revenge of Odysseus ένα κομμάτι για το έτερο έπος του Ομήρου. Ό,τι άλλο και να παίξουν, όσες τρίχες έχουμε θα σηκωθούν σε περίπου μία εβδομάδα.
ΥΓ. Ξέρω περίπου τα τραγούδια που παίζουν – προβάρουν στη Γερμανία κάτω από το όνομα Lord of Steel για τους τυχερούς, μα αυτό δε με σταματάει από το να ονειρεύομαι ότι εδώ θα παίξουν περίπου δέκα ώρες…
* O Χρήστος Κεσκίνης είναι συγγραφέας ηρωϊκης φαντασίας και έχει γράψει δύο βιβλία: Bilfrost: The Path of Warrior και Beer-O-Quest . Είναι επίσης υπεύθυνος σειράς στις ανθολογίες “Στα σύνορα της φαντασίας” και έχει συµµετάσχει σε ανθολογίες, όπως “Οι θρύλοι του Σύµπαντος Νο V”, “Η πτώση των Θεών”, “Το ξύπνηµα”, “Το έπος της φαντασίας” και “Ζυθολοτεχνία”. Διατελεί ενεργό μέλος του Συλλόγου Φίλων Εpic Metal και Λογοτεχνίας του Φανταστικού, Excalibur Thessaloniki, του Ελληνικού Συλλόγου Φίλων Τόλκιν The Prancing Pony και της οργανωτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Fantasmagoria.
