Ξεκίνησε παίζοντας ως φοιτητής σε ρεμπετάδικα, όμως η καρριέρα απογειώθηκε πραγματικά μέσα στην καραντίνα. Ένα τραγούδι σε νησιώτικο στυλ που έγραψε για τον Παντελή Θαλασσινό και ένα Παπαζόγλειο τσιφτετέλι για την Σεμέλη τον τοποθετούν στους πιο ενδιαφέροντες συνθέτες και τραγουδοποιούς αυτήν την στιγμή. Με καινούργιο τραγούδι και ένα δίσκο με συνεργασίες- έκπληξη να έρχεται το φθινόπωρο σκεφθήκαμε να κάνουμε μια συνέντευξη μαζί του.
Συνέντευξη στον Γιώργο Πισσαλίδη
Φωτογραφίες συνέντευξης: Σίμος Πορίχης
Κύριε Πλατή, πότε αρχίσατε να ασχολείσθε με τη μουσική; Πότε άρχισε να σας αρέσει η μουσική;
Αυτά συμβαίνουν παιδιόθεν. Συγκεκριμένα σε εμένα έγινε με γονεϊκή καθοδήγηση, από τη μητέρα μου δηλαδή που είχε μία κλίση στη φωνή, τραγουδούσε κ.λπ., και με έβαλε σε ωδείο. Ξεκίνησα με μαθήματα κιθάρας σε ηλικία περίπου 10 ετών σε μουσικά ωδεία.
Μετά πώς εξελίχθηκε;
Ξεκίνησα με κλασική κιθάρα η οποία μου έδωσε πράγματι πολλά στοιχεία, γιατί μέσα από την κλασική εκπαίδευση μαθαίνεις τη μαθηματική σκέψη της μουσικής, αυτή τη δομή της κλασικής κιθάρας. Μετά εξελίχθηκα, ξεκίνησα 19 ετών να παίζω σε μαγαζιά, σε μουσικές σκηνές και σε ρεμπετάδικα.
Τι ρεπερτόριο παίζατε;
Το ρεπερτόριο ήταν ρεμπέτικη μουσική, έντεχνη μουσική, δηλαδή από Τσιτσάνη, Καλδάρα, Λοΐζο, Χατζιδάκι, δηλαδή έντεχνη μουσική, λέω τους συνθέτες. Παίζαμε σε διάφορα ρεμπετάδικα των Αθηνών και εκτός Αττικής, δηλαδή είχα παίξει και στη Θεσσαλονίκη σε ρεμπετάδικα σε μουσικές σκηνές, πηγαίναμε και στα νησιά.
Ποιοι σας άρεσαν στο ρεμπέτικο και ποιοι σας άρεσαν στο έντεχνο;
Στο ρεμπέτικο μου αρέσουν οι γνωστοί του ρεμπέτικου, ο Τσιτσάνης, ο Παπαϊωάννου, και στο έντεχνο μου αρέσουν πάρα πολύ οι συνθέτες των μελωδιών που μένουν στη μνήμη, που τραγουδιούνται από τα χείλη του κόσμου. Δηλαδή ο Καλδάρας που ανέφερα και πριν στον έντεχνο λαϊκό χώρο, ο Λοΐζος ήταν μελωδός, ο Κουγιουμτζής, αλλά και ο Ζαμπέτας και ο Άκης Πάνου, όλους αυτούς τους συνθέτες τους μελετούσα από νωρίς και τους παίζαμε στα μαγαζιά.
Νομίζω ότι πρέπει να σας αρέσει ο Παπάζογλου πολύ.
Πολύ, βέβαια. Είμαι της σχολής του Παπάζογλου πάρα πολύ, και άλλοι μου αρέσουν, ο Αντώνης Βαρδής, μου αρέσει και αυτό το στυλ, το λαϊκό έντεχνο θα το έλεγα, λίγο πιο εμπορικό, γιατί γράφω και τέτοια τα οποία θα τα παρουσιάσουμε στο μέλλον, έχω μεγάλη γκάμα τραγουδιών.
Στη δισκογραφία πότε μπήκατε;
Στη δισκογραφία από παλιά έκανα κάποιες κινήσεις, εννοώ σε πιο μικρή ηλικία, βέβαια δεν το είχα πάρει και τόσο ζεστά. Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησα να δομώ ολοκληρωμένα τραγούδια, είχα συνθέσεις τις οποίες τις μόνταρα και τις έφτιαξα τραγούδια. Οπότε με αυτόν τον καμβά, με αυτό το οργανόγραμμα, έχοντας τα τραγούδια, ξεκίνησα να πηγαίνω στις δισκογραφικές εταιρίες και να δειγματίζω τη δουλειά μου. Αυτό έγινε στην ουσία πριν από δύο-δυόμιση χρόνια και μάλιστα με βοήθησε η περίοδος της καραντίνας πάρα πολύ.
Τελικά η καραντίνα έβγαλε δημιουργικότητα.
Ήταν ευεργετική για εμένα. Ο λόγος κυρίως ήταν γιατί κλείστηκα εκ των πραγμάτων στο σπίτι μου –όπως και όλος ο κόσμος– και αποφάσισα να ακολουθήσω κάτι που αγαπώ πάρα πολύ και το έχω μέσα μου, δηλαδή συγκεντρώθηκα σε ένα στόχο. Με έκανε δηλαδή η καραντίνα, αυτή η απομόνωση, να μη βγαίνω, όπως βγαίνουμε όλοι οι άνθρωποι έξω και αναλωνόμαστε σε διάφορα ζητήματα, συγκεντρώθηκα στο στόχο μου. Έτσι πήρα την απόφαση να ακολουθήσω τη μουσική τέχνη και να ασχοληθώ με τη δισκογραφία. Πήγα σε εταιρίες και κατέληξα στο Όγδοο. Αυτή είναι η δισκογραφική μου εταιρία και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος γιατί από την αρχή είχαμε άριστη επικοινωνία και με τους διευθυντές και με τους ανθρώπους που είναι η ψυχή του Όγδοου.
Με τον Παντελή Θαλασσινό πώς συνεργαστήκατε;
Με τον Παντελή είχαμε επίσης μία πολύ εύκολη και άμεση επικοινωνία και σύμπραξη, γιατί στην ουσία του στείλαμε το κομμάτι, μιλάμε πάλι για την περίοδο περίπου της καραντίνας. Θυμάμαι ότι τότε ήταν στο νησί, στην Πάρο που έχει σπίτι, και του στείλαμε το τραγούδι, εγώ συνεργάζομαι με τον Κώστα Παρίση, αυτός είναι το δεξί μου χέρι, ο μέντοράς μου, ο παραγωγός μου, ο άνθρωπος ο οποίος εμπιστεύομαι και έχει ακούσει μέρος της δουλειάς μου. Ακούσαμε κάποια τραγούδια, είχαμε αυτό το τραγούδι «Μαύρη Μου Θάλασσα» και ρίξαμε την ιδέα και εγώ και ο Κώστας Παρίσης, για τον Θαλασσινό, του ταιριάζει και ονοματολογικά εάν θέλεις.
Παίζει πολύ με τη νησιώτικη παράδοση.
Βέβαια, γράφουμε παραδοσιακά τραγούδια. Στείλαμε το τραγούδι στον Παντελή και το άκουσε. Σε μεγάλους καλλιτέχνες όπως είναι ο Παντελής, που έχουν μία πορεία και μία καριέρα πίσω τους, σίγουρα θα πρέπει να αντιπροσωπεύει το τραγούδι και την πορεία τους. Του στείλαμε το τραγούδι, του άρεσε, και το feedback που πήραμε ήταν ότι του θυμίζει τα παιδικά του χρόνια στο νησί, γιατί είχε αυτή την αύρα τη θαλασσινή, τη νησιώτικη.
Πείτε μου για το τραγούδι με τον Κοτονιά
Παραδοσιακό, ρυθμικό τραγούδι είναι.
Η παράδοση τι σημαίνει για εσάς;
Πολλά πράγματα, τα ακούσματά μου, ο τόπος καταγωγής μου. Είμαι γεννηθείς Αθηνών αλλά ο πατέρας μου είναι από την Αμφίκλεια Παρνασσού και η μητέρα μου από την Ναύπακτο, οπότε καταλαβαίνετε, δεν ζούσα εκεί βέβαια αλλά τα καλοκαίρια που πηγαίναμε κάποιες φορές ακούγαμε και στα πανηγύρια και οι γονείς μου άκουγαν στο σπίτι, είχαμε αυτά τα ακούσματα. Αυτά περνούν στο υποσυνείδητο και οι μελέτες που κάνουμε στη μουσική και τα γονεϊκά ακούσματα. Γενικά ακούγαμε τα δημοτικά και τα παραδοσιακά και έτσι πέρασαν στο DNA και βγαίνουν τώρα ίσως με κάποιες αφορμές στιχουργικές ή εμπειρικές.
Και μετά τον Κοτονιά τι ήρθε;
Το τρίτο τραγούδι είναι με τη Σεμέλη.
Είναι καινούρια σχετικά, αλλά εξαιρετική.
Ναι, το τρίτο single το οποίο έχει επίσημα εκδοθεί από το Όγδοο. Με τη Σεμέλη έγινε πάρα πολύ εύκολα, πάρα πολύ όμορφα. Πάλι έστειλα το τραγούδι, της άρεσε της Σεμέλης, ανταποκρίθηκε θετικά, είναι και στο στυλ της αυτό το τσιφτετέλι. Το οποίο κομμάτι, μιας και μου είπες πριν για τον Παπάζογλου, θεωρώ ότι έχει στοιχεία, είναι λίγο Παπαζογλέ κομμάτι.
Για αυτό λέω ότι ό,τι μελετάμε περνά στο υποσυνείδητο και βγαίνει μετά σε τραγούδια. Έτσι έγινε και το είπε άριστα το τραγούδι και έγινε ένα πολύ όμορφο τραγούδι και παίρνω μία ανταπόδοση από το κοινό και τον κόσμο πάρα πολύ καλή για το τραγούδι αυτό. Φυσικά θα αναφέρω, γιατί είναι τώρα προ των πυλών, το επόμενο τραγούδι το οποίο βγαίνει τώρα.
Εμένα με ενδιαφέρει και τι ετοιμάζετε.
Σε 15 ημέρες περίπου (η συνέντευξη έγινε Κυριακή 5 Ιουνίου), είναι έτοιμα όλα, το έχω το τραγούδι, έχουμε μία μεγάλη συνεργασία με τη μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια που έχει κάνει τη μεγάλη επιτυχία στο σήριαλ «Γη της Ελιάς», την Ασπασία Στρατηγού.
Μας έκανε την τιμή, άκουσε ένα τραγούδι μου, της έστειλα και αυτό το τραγούδι –είναι λαϊκό κομμάτι, ζεϊμπέκικο– σε στίχους πάλι του Δημήτρη Λέντζου, τον οποίο πρέπει να αναφέρουμε, γιατί πρόκειται για μία πάρα πολύ τιμητική συνεργασία, γιατί με πίστεψε από την αρχή.
Ένας μεγάλος ποιητής και στιχουργός με διαδρομή πάρα πολλά χρόνια και τεράστιες επιτυχίες, Μητροπάνος κ.λπ., τεράστιες επιτυχίες. Στείλαμε ένα κομμάτι σε στίχους του Λέντζου στην Ασπασία, της άρεσε και αυτής –είπαμε ότι είναι θέμα αισθητικής όλα– ταιριάζει και στη λαϊκότητα της φωνής της και το απέδωσε καταπληκτικά. Έχουμε κάνει και video clip στο τραγούδι ενώ το προηγούμενο δεν είχε, με τη Σεμέλη δεν είχε video clip ήταν audio video.
Είναι έτοιμο και το video clip, είναι έτοιμα τα πάντα και στην ουσία περιμένουμε σε 10-15 ημέρες να βγει από το Όγδοο και θεωρώ ότι είναι μία πάρα πολύ καλή συνεργασία με την Ασπασία Στρατηγού, η οποία πρώτα-πρώτα είναι ένα πάρα πολύ καλό παιδί, με τρομερό ήθος και αξιοπρέπεια. Είναι μία παρουσία αξιοπρεπέστατη και βέβαια για τη φωνή και για το ταλέντο της δεν θα πω μόνο εγώ, ξέρουν όλοι ότι από τη νέα γενιά είναι ίσως η νούμερο ένα λαϊκή τραγουδίστρια που έχουμε. Οπότε και για εμένα είναι πολύ μεγάλη τιμή που ως συνθέτης συνεργάζομαι με την Ασπασία Στρατηγού και έπεται συνέχεια βέβαια.
Τι άλλο υπάρχει στα σκαριά;
Το τραγούδι με τη Στρατηγού θα βγει σε 10-15 ημέρες, θα τρέξει το καλοκαίρι και μετά που θα έρθουμε από τις διακοπές, το Σεπτέμβριο, αρχές Οκτωβρίου το πολύ, έχουμε και άλλο τραγούδι και κατόπιν θα έχουμε το δίσκο.
Ο δίσκος θα είναι σε κανονική μορφή;
Θα είναι σε ψηφιακή μορφή από το Όγδοο, θα είναι και σε CD, θα κόψουμε και CD. Πρέπει να αναφέρω για το δίσκο κάτι πολύ σημαντικό, ότι αυτός ο δίσκος στην ουσία θα αποτελεί μία καλλιτεχνική συλλογή, εννοώ ότι η σύμπραξη θα είναι η δική μου με το Δημήτρη Λέντζο, δηλαδή είναι Πλατής-Λέντζος στην ουσία και θα έχουμε μέσα δύο στιχουργούς μόνο που θα συμπληρώνουν το δίσκο. Η συνεργασία όμως είναι Πλατής-Λέντζος και θα έχει δέκα τραγουδιστές μέσα, οπότε πρόκειται για μία καλλιτεχνική συλλογή ερμηνευτικά με τραγουδιστές πολύ μεγάλους, ήδη έχουμε πει τους πέντε.
Στην ουσία είναι δίσκος συνθέτη.
Στην ουσία είναι ένας δίσκος τραγουδοποιού συνθέτη. Κάποια τραγούδια ερμηνεύω εγώ, είτε σε ντουέτα είτε αυτόνομα, και κάποια δίνω στους άλλους, άλλωστε ο ρόλος μου είναι και συνθέτη και τραγουδοποιού. Με ενδιαφέρει ο ρόλος του συνθέτη διότι μεγαλώνω κιόλας και θέλω να δίνω τραγούδια και στη νέα γενιά και σε ανθρώπους που με αρέσουν.
Ποιον προτιμάτε από τους δύο ρόλους;
Είναι δύσκολη αυτή η απάντηση και θα εξηγήσω το γιατί, γιατί λένε ότι αυτός που συνθέτει που δημιουργεί το τραγούδι, ερμηνεύει και καλύτερα το τραγούδι, γιατί το έχει βγάλει από την ψυχή του και μπορεί να πατήσει επάνω.
Βεβαία εάν έχει και τις ερμηνευτικές φωνητικές δυνατότητες. Εγώ θεωρώ ότι μπορώ να τις έχω σε ένα βαθμό και μου αρέσει ο ρόλος του ερμηνευτή-τραγουδοποιού, αλλά αγαπώ πολύ και το ρόλο του συνθέτη. Επειδή με ρώτησες είναι ισόρροπη η αξιολόγηση, 50-50%, και δίνω τραγούδια και σε άλλους. Αυτό θα είναι και το μέλλον, θα κάνω το ίδιο πράγμα, δηλαδή όσους δίσκους βγάλω από εδώ και πέρα θα έχω αυτούς τους δύο ρόλους και του ερμηνευτή-τραγουδοποιού και του συνθέτη, θα δίνω τραγούδια και σε άλλους ανθρώπους.
Την ελληνική δισκογραφία και την ελληνική μουσική πώς τη βλέπετε στο μέλλον, μετά τον COVID;
Είναι δύσκολη, δεν μπορούμε να κρυφτούμε πίσω από το δάκτυλό μας. Είναι πολύ δύσκολη η κατάσταση και γενικά από θέμα λειτουργίας, εννοώ τα live, το βιοποριστικό θέμα των καλλιτεχνών, εάν μιλήσουμε στην ουσία πραγματιστικά, βιοποριστικά. Δηλαδή η τέχνη είναι μία φαντασιακή διατύπωση, φανταζόμαστε και γράφουμε, αλλά στην ουσία είναι και δουλειά, είναι και αντικείμενο βιοπορισμού για τους πιο πολλούς καλλιτέχνες. Όμως δυστυχώς δεν μπορεί να είναι ακριβώς έτσι πάντα και στο έντεχνο κομμάτι ίσως δυσχεραίνουν τα πράγματα. Το λέω με την έννοια ότι οι καλλιτέχνες που είναι στις πίστες ίσως έχουν μεγαλύτερα κέρδη και ίσως για αυτούς να είναι πιο εύκολο βιοποριστικά, για τους άλλους που είναι πιο έντεχνοι ίσως είναι πιο δύσκολο. Με αυτή την έννοια το διαχωρίζω.
Εγώ αντιμετωπίζω τη δισκογραφία, όχι μόνο εγώ αλλά και όλοι οι καλλιτέχνες, με μεγάλες δυσκολίες. Δηλαδή έχει αλλάξει το καθεστώς όπου υπήρχαν οι εταιρίες και πήγαινε ο καλλιτέχνης και αναλάμβανε η εταιρία τη δουλειά του, το δίσκο του. Αυτή τη στιγμή ο καλλιτέχνης στην ουσία είναι και ο παραγωγός του δίσκου γιατί αυτός χρηματοδοτεί το δίσκο του, χρηματοδοτεί τα τραγούδια του, τις συνεργασίες, τις φωτογραφήσεις, τα clips, όλα, και περιμένει να τα πάρει ίσως μετά από επιτυχία ή από live.
Αυτή η διαδικασία έχει αλλάξει σε σχέση με το παρελθόν, τώρα οι εταιρίες δεν επενδύουν. Επίσης δεν έχουμε τη βοήθεια και την καθοδήγηση από έναν παραγωγό. Παλιά υπήρξε ο Πατσιφάς, ο γνωστός και μη εξαιρετέος σε προηγούμενη γενιά, ο οποίος έπαιρνε τον καλλιτέχνη και έλεγε πάρε τον, καθοδήγησέ τον, θα είναι με αυτόν τον τραγουδιστή, θα δώσει κομμάτια εκεί, θα συμμετέχει στο δίσκο έτσι, θα κάνει το live με αυτόν, δηλαδή έκανε μία καθοδήγηση. Έλεγε, θα έχει στιχουργό τον τάδε, τώρα ψάχνουμε να βρούμε στιχουργούς, δηλαδή πέρα από ό,τι γράφουμε εμείς έχουμε και κάποια πράγματα για τα οποία χρειαζόμαστε συνεργάτες, στιχουργούς, ερμηνευτές. Τα πάντα τα βρίσκουμε μόνοι μας.
Κατά τη γνώμη μου αυτή η ελευθερία που υπάρχει στις εταιρίες πλέον –και δεν υπάρχουν εταιρίες– έχει την καλή πλευρά του φεγγαριού, έχει και την κακή όμως.
Για την κακή πλευρά μιλήσαμε. Η καλή πλευρά ποια είναι;
Η καλή πλευρά είναι η ελευθερία των καλλιτεχνών, ότι δεν περιορίζονται από τις εταιρίες γιατί παλιά υπέγραφαν και συμβόλαια, μετά δεν μπορούσες να κάνεις άλλη συνεργασία με έναν τραγουδιστή ή καλλιτέχνη που ήταν σε άλλη εταιρία, ήταν ανταγωνιστική η κατάσταση μεταξύ των εταιριών.
Τους ερμηνευτές πώς τους διαλέγετε; Είναι η ερμηνεία τους, είναι το μέταλλο;
Τους ερμηνευτές τους διαλέγουμε, προσωπικά, σε σχέση με τη συμβατότητα που μπορεί να έχει κάποιος με το τραγούδι. Δηλαδή γράφουμε για παράδειγμα το τραγούδι «Μαύρη Μου Θάλασσα» που είναι μία νησιοτικομπαλάντα, μία φωνή που ταιριάζει, για παράδειγμα, θα μπορούσες να πεις ότι είναι του Παντελή Θαλασσινού ή κάποιου άλλου, δηλαδή βλέπουμε τη συμβατότητα. Το επόμενο τραγούδι που έχουμε είναι ένα ζεϊμπέκικο, καλό λαϊκό τραγούδι, ποια λαϊκή φωνή ταιριάζει; Το πηγαίνουμε έτσι, δηλαδή τι συμβατότητα έχει και τι ομοιογένεια μαζί με το άκουσμα με το τραγούδι, με το ύφος και με το χρώμα του τραγουδιού και ψάχνουμε να βρούμε φωνές. Παρόλα αυτά θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό με την έννοια ότι κατάφερα να έχω δέκα τραγουδιστές στο πρώτο album ως συλλογή. Αυτό το θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό και είμαι πολύ τυχερός σίγουρα για τη σύμπραξη με το Λέντζο, το μεγάλο στιχουργό.
Στο Λέντζο τι σας αρέσει στους στίχους του;
Λεξιπλάστη θα τον έλεγα το Λέντζο, οι στίχοι του αναφέρονται και στην αρχαία μυθολογία και στην παράδοση και στον έρωτα. Θα τον έλεγα λεξιπλάστη, μου αρέσει πάρα πολύ αυτό που έχει. Είναι μοναδικός στο είδος του ο Λέντζος, γράφει καταπληκτικά πράγματα. Έχει πάρα πολλά τραγούδια που αγαπώ πάρα πολύ και είναι τιμή μεγάλη που ξαφνικά με τρία singles εγώ, μου έδωσε τόσα τραγούδια και γράψαμε μαζί.
Λέτε ότι έχετε δέκα τραγούδια…
Έντεκα είναι στο δίσκο με δέκα τραγουδιστές.
Αυτά είναι ήδη ηχογραφημένα;
Είναι όλα έτοιμα, απλά βγάζουμε τώρα single με το single, όπως είπαμε με αυτή τη διαδικασία γνωριμίας στον κόσμο και περιμένουμε τον Οκτώβριο λογικά θα βγει και ο δίσκος.
Εχετε να προσθέσετε κάτι τελευταίο;
Το τελευταίο που έχω να πω είναι ότι για εμένα η μουσική είναι ο σκοπός της ζωής μου. Όχι μόνο ο σκοπός της ζωής μου, θα έλεγα ότι είναι όλη μου η ιδιοσυγκρασία, το «είναι» μου, όλη μου η ψυχή. Είναι ο σκοπός της ζωής μου και θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που βρήκα ένα σκοπό στη ζωή μου.