ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
9 February, 2025
ΚεντρικήΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΦΕΣΤΙΒΑΛΜια διεθνής επιστημονική συνάντηση για τον Ούγκο Φώσκολο στην Ζάκυνθο

Μια διεθνής επιστημονική συνάντηση για τον Ούγκο Φώσκολο στην Ζάκυνθο

Μια διεθνής επιστημονική συνάντηση για τον Ούγο Φώσκολο και μια έκθεση σπάνιων εκδόσεων των έργων του, συμπεριλαμβάνονται στις εκδηλώσεις μνήμης που γίνονται αυτό το Σαββατοκύριακο στην γενέτειρα του, την Ζάκυνθο.  

Οι εκδηλώσεις οργανώνονται από τον Πολιτιστικό Όμιλο «Ούγος Φώσκολος» και τελούν υπό την αιγίδα της πρεσβείας της Ιταλικής Δημοκρατίας στην Αθήνα.

Περιλαμβάνουν δε :

α. Το Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου έκθεση σπάνιων εκδόσεων έργων του Ούγκο Φώσκολου από τον 18ο αιώνα έως τις ημέρες μας, στην Οικία του ποιητή, (Φωσκόλου και Κυριάκου Ξένου).  Η έκθεση βασίζεται σε πρωτότυπο υλικό του συλλέκτη Σπύρου Μυλωνά που ευγενώς προσφέρεται για τις φετινές εκδηλώσεις. 

β. Την Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η Β΄ Διεθνής Επιστημονική Συνάντηση, με θέμα: “Ούγκο Φώσκολος: Ξαναδιαβάζοντας το έργο του”,  στην αίθουσα Η΄ του Μεταβυζαντινού Μουσείου.

Ομιλητές:

Francesca Fedi, Καθηγήτρια Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Πίζας, με θέμα  “Οι Τάφοι και οι Χάριτες: Ο Φώσκολος και μία ιδέα του “έθνους”.

Φανή Καζαντζή, Oμότιμος Kαθηγήτρια του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με θέμα: “Ο Όρτις, οι Τάφοι, οι Χάριτες: ερμηνευτικές προσεγγίσεις από τον ελληνικό χώρο”.

Δημήτρης Αρβανιτάκης, Ιστορικός, Διευθυντής εκδόσεων του Μουσείου Μπενάκη, με θέμα “Τελευταίες επιστολές του Γιάκοπο Όρτις: Οι μορφές του ρομαντικού έρωτα”.

΄Ωρα έναρξης των εκδηλώσεων στις 6.30 το απόγευμα.

Λίγα λόγια για τον Ούγκο Φώσκολο

Ο Ούγκο Φόσκολο ( 1778-1827) ήταν Ιταλός ποιητής.

Γεννήθηκε στην Ζάκυνθο και ήταν γιος του γιατρού Αντρέα Φόσκολο, Ενετού γεννημένου στην Κέρκυρα, και της Ελληνίδας Διαμαντίνας Σπαθή.

Το 1794 εγκαταστάθηκε στην Βενετία, παρακολούθησε μαθήματα κλασσικής παιδείας και άρχισε να συναναστρέφεται μέλη των φιλολογικών κύκλων στους οποίους πρωταγωνιστούσε η κόμισσα Ιζαμπέλα Αλμπρίτζι-Θεοτόκη) Η κόμισσα επιμελήθηκε της εκπαίδευσης του Φόσκολο σε όλους τους τομείς, του ερωτικού συμπεριλαμβανομένου, παρά το ότι το 1795 είχε τα διπλάσια χρόνια του.

Η Ιζαμπέλα Αρτζίντι Θεοτόκη

Το 1797 απέκτησε φήμη όταν παραστάθηκε η τραγωδία του Tieste (Θυέστης). Το 1799 χαιρέτισε την κατάλυση της Ενετικής Δημοκρατίας από τον Ναπολέοντα σαν μια νίκη της αληθινής δημοκρατίας έναντι της ολιγαρχίας με την ωδή του Στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, ελευθερωτή. Πλην όμως ο Ναπολέων παραχώρησε τα ενετικά εδάφη στους Αυστριακούς με την συνθήκη του Κάμπο-Φόρμιο και ο Φόσκολο κατήγγειλε την αισχρή συναλλαγή στο μυθιστόρημά του Τελευταίες επιστολές του Γιάκοπο Όρτις στα 1803. Παρ’ όλα αυτά πολέμησε στο πλευρό των Γάλλων εναντίον Αυστριακών και Ρώσσων και μετά την μάχη του Μαρένγκο (1800) έγινε λοχαγός της ιταλικής μεραρχίας του γαλλικού στρατού.

Διορίστηκε σε διάφορες θέσεις και φρουρές στην Ιταλία και στην Γαλλία ζώντας μια μάλλον έκλυτη ζωή, και το 1808 έγινε καθηγητής Ρητορικής στο πανεπιστήμιο της Παβίας. Έπεσε όμως στην δυσμένεια των γαλλικών αρχών για κάποιους σατιρικούς του στίχους κατά του Ναπολέοντα και περιπλανήθηκε στην Φλωρεντία, το Μιλάνο και, μετά την πτώση του Ναπολέοντα, στην Ελβετία, για να καταλήξει στην Αγγλία το 1816. Οι Άγγλοι φιλελεύθεροι του επιφύλαξαν θερμή υποδοχή, σύντομα όμως αποξενώθηκε λόγω του δύσκολου χαρακτήρα του και της άσωτης ζωής του. Εξοικονομούσε τα προς το ζην παραδίδοντας μαθήματα και γράφοντας σε περιοδικά και πέρασε τα τελευταία του χρόνια μέσα στην φτώχεια. Πέθανε το 1827.

Το σπίτι του Ούγκο Φώσκολο στο Νόττινγκ Χίλ του Λονδίνου

Ο Φόσκολο στέκεται στο μεταίχμιο του νεοκλασσικισμού και του πρώιμου ρομαντισμού. Αριστούργημά του θεωρείται το ποίημά του Dei sepolcri (Οι τάφοι): με αφορμή ένα διάταγμα του Ναπολέοντα περί δημοκρατικής ομοιομορφίας των τάφων, ο Φόσκολο ανατρέχει στους μεγάλους νεκρούς της Ελλάδος, της Ιταλίας και της Φλωρεντίας ειδικότερα. Ήταν έργο που επηρέασε το κίνημα του Risorgimento (Ιταλική ενοποίηση) και παραμένει αγαπητό μέχρι σήμερα.

Η πρωτη ιταλική έκδοση των “Τάφων”

Το 1871 η σορός του μεταφέρθηκε στην Ιταλία και ενταφιάστηκε δίπλα στους μεγάλους νεκρούς που ύμνησε, στην Σάντα Κρότσε της Φλωρεντίας, «σ’ ένα ναό που όλες μάζεψε τις δόξες  της Ιταλίας για να τις διαφυλάξει». (Βικιπαίδεια)

Μοιραστείτε