Σαν σήμερα στις 18 Ιουλίου 1932 γεννήθηκε ο Ρώσος συγγραφέας, ποιητής, σεναριογράφος και σκηνοθέτης του κινηματογράφου, Γιεβκένι Γιεφτουσένκο. Υπήρξε από τους πιο δημοφιλείς και γνωστούς στη Δύση ποιητές της Σοβιετικής Ένωσης τις δεκαετίες του ’50 και του ’60, επωφελούμενος από τη χαλάρωση των μέτρων λογοκρισίας από τον Χρουστσώφ. Το 1962 συνέθεσε το πιο δημοφιλές ίσως ποίημά του, “Μπάμπι Γιαρ”, με θέμα το ολοκαύτωμα των Εβραίων του Κιέβου από τους Ναζί το 1941, που αργότερα ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς περιέλαβε, μαζί με άλλα τρία ποιήματά του, στη 13η Συμφωνία του. Το 1965 ένωσε τη φωνή του με την Άννα Αχμάτοβα, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ και άλλους διανοούμενους, εναντίον της δίωξης του Γιόζεφ Μπρόντσκι από τις σοβιετικές αρχές. Το 1968 συνυπέγραψε κείμενο εναντίον της επέμβασης στην Τσεχοσλοβακία.
Φεύγουν οι μάνες από εμάς
Φεύγουν σιγά, ακροπατώντας,
Μα εμείς κοιμόμαστε ήρεμα, σαν είμαστε χορτάτοι,
Δίχως στην τρομερή τούτη στιγμή να δίνουμε σημασία.
Φεύγουν οι μάνες από εμάς, μα όχι αμέσως,
Μόνο εμείς νομίζουμε πως φεύγουν ξαφνικά.
Φεύγουν αργά, τρομακτικά,
Με βήματα μικρά στου χρόνου τα σκαλοπάτια,
Απομακρύνονται αυτές, απομακρύνονται συνέχεια.
Αυτές ζητάμε όταν ξυπνάμε ξαφνικά,
Τα χέρια όμως πιάνουν τον αέρα,
Γυάλινος τοίχος είναι ανάμεσά τους!
Αργήσαμε! Ήρθε η τρομερή η ώρα.
Κοιτάζουμε διαρκώς με μάτια βουρκωμένα
Τις ήρεμες και σκυθρωπές παρέες,
Είναι οι μάνες μας που φεύγουν από εμάς…
Μετάφραση από τα Ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης©
Πηγή: stepamag.com
