Τον γνώρισα στην Έκθεση της Μέσης Γης στο Fantanticon που έγινε στην Ελληνοαμερικάνικη Ένωση το 2019. Έκτοτε κρατήσαμε επαφή και συζητούσαμε για διάφορα πέρα από Τόλκιν. Ήμουν από τους πρώτους που έμαθα για την συμμετοχή του στο επίσημο ημερολόγιο του Κληροδοτήματος Τόλκιν και μοιράσθηκα την χαρά του. Έτσι με αφορμή το ημερολόγιο που κυκλοφορεί σήμερα 22 Ιουλίου, αποφασίσαμε να κάνουμε μια συνέντευξη μέσω σκάυπ εφ’όλης της ύλης.
Συνέντευξη στον Γιώργο Πισσαλίδη
Σπύρο, αυτές τις ημέρες θα κυκλοφορήσει το επίσημο ημερολόγιο του Tolkien Estate στο οποίο συμμετέχεις με δύο σου έργα. Θέλω να μας πεις για αυτό αρχικά και μετά να πάμε πίσω και να το πιάσουμε από την αρχή.
Ήταν κάποια στιγμή το Νοέμβριο πέρυσι που έλαβα ένα e-mail από το Estate, βασικά από τους επίσημους εκδότες του Harper Collins, μίλησα με την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και μου ζήτησε εάν θέλω να συμμετάσχω στο νέο ημερολόγιο του Tolkien. Η αλήθεια είναι ότι παραξενεύτηκα, γιατί στην προκειμένη περίπτωση ξέρω ότι είναι οι τρεις μεγάλοι, ειδικά ο Nasmith ( Τεντ Νάσμιθ) που μονοπωλεί πλέον το ημερολόγιο, αλλά μου εξήγησε ότι αποφάσισαν να δώσουν μία νέα πνοή στο ημερολόγιο και να βάλουν σύγχρονους καλλιτέχνες.
Από τη μία έχει και μία λογική, γιατί, όπως είπαν και σε ένα βίντεο που είδα από το επίσημο Tolkien Society, αυτοί δεν θα είναι για πάντα, οπότε πρέπει να βρουν νέο αίμα. Οπότε βρέθηκαν έξι σύγχρονοι Τολκινικοί καλλιτέχνες, δύο από αυτούς τους θαυμάζω πάρα πολύ, τα ονόματα βασικά τα μάθαμε πολύ-πολύ πιο μετά. Αυτοί οι έξι καλλιτέχνες είναι η Emily Austin (Έμιλυ Ώστιν), η Jenny Dolfren (Τζέννυ Ντόλφεν), η πολύ καταπληκτική Dolfren και ο Justin Gerard (Τζάστιν Ζέραρντ), ένας από τους πιο γνωστούς, νομίζω ότι είναι αντάξιος του Nasmith για εμένα είναι ο Donato Giancola (Ντονάτο Τζιάνκολα), ο Kip Rasmussen (κιπ Ράσμουσεν) κι εγώ.
Εσύ πως αντέδρασες αρχικά;
Να σου πω την αλήθεια, όταν μου πρωτοέστειλαν το e-mail, είχα μείνει, δεν πίστευα ότι θα μου ερχόταν τέτοια πρόταση, ειδικά τόσο σύντομα. Όπως γνωρίζεις, η επίσημη Τολκινική ενασχόλησή μου είναι από το 2019, με την οποία κάναμε και περιοδεία σε όλη την Ελλάδα και στην Αγγλία.
Μιλάμε για το Tales from Middle Earth (Ιστορίες από την Μέση Γη).
Δηλαδή ο στόχος που είχα βάλει εγώ σαν εικαστικός πέρα από το να πάρω την απόφαση να ασχοληθώ με τη ζωγραφική μόνιμα κ.λπ. και πέρα του φανταστικού, ήταν ότι ήθελα πάντοτε να ασχοληθώ με τον Tόλκιν, είναι ο λόγος που ζωγραφίζω.
Γιατί ο Tόλκιν και όχι κάποιος άλλος συγγραφέας;
Να σου πω, έχω διαβάσει πάρα πολλούς συγγραφείς, ο Tolkien είναι αυτός που με άγγιξε περισσότερο και έτυχε να είναι από τους πρώτους συγγραφείς του φανταστικού, ξεκίνησα να διαβάζω όταν ήμουν 15.
Να κάνω μία μικρή παρένθεση βασικά επάνω στον Tόλκιν. Όταν πρωτοδιάβασα το Σιμαρίλλιον ήμουν γύρω στα 15-16 και το διάβασα από πείσμα, διότι το εξώφυλλο που είχα δει, έδειχνε τον Ούλμο έξω και λέω “Αυτός είναι ο Ποσειδώνας, γιατί μας κλέβουν τη μυθολογία μας; Τι πάνε να κάνουν εδώ;” Το πήρα να το διαβάσω και έμεινα έκπληκτος, αισθάνθηκα βασικά τυχερός γιατί δεν διάβασα το Hobbit ή το Lord of the Rings (Αρχοντας των Δακτυλιδιών) πρώτα, το πήρα ουσιαστικά από την αρχή και είδα τη δημιουργία του σύμπαντος από τον Έρου, πώς ξεκίνησε όλη αυτή η διαδικασία μέσω μουσικής. Μέχρι και τότε ασχολούμουν με τη μουσική, έγραφα κι εγώ στίχους κ.λπ. και με είχε επηρεάσει πάρα πολύ. Αυτό που με επηρέασε περισσότερο ήταν η ιδιοσυγκρασία και η ιδιομορφία, η σύνταξη του καθηγητή ήταν τέτοια που ήταν σαν να διαβάζεις ποίηση, να σου διηγούνται κάτι μέσω ποίησης, κάτι το οποίο το έχει κάνει μόνο ο Όμηρος και επηρέασε μέχρι και τον τρόπο και τη στάση ζωής μου.
Πως το έκανε αυτό;
Μερικές φορές έφθανα στα άκρα στο να κρατήσω μία σχέση, όλοι μου έλεγαν, μα δεν τραβάει αυτή η σχέση, γιατί την κρατάς; Γιατί, ρε παιδιά, έχω μάθει να είμαι αφοσιωμένος σε κάτι και να προσπαθώ να το στηρίξω και να είμαι εκεί πάντοτε. Οπότε με κατέβαλε.
Πρωταρχικά είμαι ρομαντικός χαρακτήρας από μικρό παιδί, με επηρέασε περισσότερο στη στάση ζωής ο Tόλκιν, οπότε θεωρώ ότι όχι μόνο είναι από τους βασικούς λόγους που αφιερώνω πλέον τη ζωή μου επάνω σε αυτό και άργησα. Εάν εμβαθύνεις δηλαδή στον τρόπο που σκέφτεται ο ίδιος ο καθηγητής και το πόσο ρομαντικός ήταν ο ίδιος και το πόσο τηρούσε τους θεσμούς επάνω στη φιλία, επάνω στη σχέση, επάνω στον κόσμο, επάνω στο ρομαντισμό, επάνω στη φύση την ίδια, το λέω και ανατριχιάζω, νομίζω ότι έχουμε ένα σύγχρονο Όμηρο ο οποίος ήταν ένας παππούλης ρομαντικός. Tον λέω παππούλη με την έννοια ότι τον γνωρίσαμε ουσιαστικά λόγω ηλικίας πάρα πολύ στις τελευταίες εικόνες, αυτές μας έχουν μείνει από φωτογραφικό υλικό. Είναι αξιέπαινο όλο αυτό που έχει φτιάξει, που δημιούργησε και μόνο και μόνο από αγάπη και από στοργή στη γυναίκα του και στα παιδιά του. Από εκεί ξεκινούν και οι βάσεις ενός ανθρώπου που είναι η οικογένεια επάνω από όλα.
Nα επιστρέψουμε στο ημερολόγιο;
Όπως σου είπα και πριν, ένιωσα μεγάλη έκπληξη. Φυσικά απάντησα θετικά, δεν ρώτησα καν πού με βρήκαν, πώς με βρήκαν, γιατί, ήταν καθαρά επαγγελματική στάση, είναι κάποιες φορές που πρέπει να κρατήσεις όλους αυτούς τους θεσμούς, οπότε θεώρησα αντιεπαγγελματικό να ρωτήσω πού με βρήκαν. Προχωρήσαμε σε κάποια περαιτέρω e-mails. Η αλήθεια είναι ότι μας πέρασαν κόσκινο, εφοριακά, σε ό,τι προκύπτει τέλος πάντων για μία συνεργασία, μιλάμε τώρα για το δεύτερο μεγαλύτερο εκδοτικό οίκο στον κόσμο, οπότε είναι ένα πράγμα με το οποίο λογικά δεν μπορείς να παίξεις, να κάνεις ό,τι θέλεις, και κακά τα ψέματα, έχουμε κάποια στερεότυπα τα οποία είναι ελληνικά δεδομένα, δεν έχουμε μάθει έτσι να δουλεύουμε.
Ο Σπύρος Γελέκας με την Αβαλονική παρέα του Χρήστου Κεσκίνη και του διευθυντή του περιοδικού Γιώργο Πισσαλίδη στην αθηναϊκή έκθεση του Tales from Middle Earth
Τι κριτήρια υπήρχαν για την επιλογή των έργων;
Πρώτα μας ζήτησαν, μου ζήτησαν, μιλάω με το «εμείς» γιατί θεωρώ ότι με όλους τους καλλιτέχνες αυτό έκαναν, δεν νομίζω ότι αποτέλεσα κάποια εξαίρεση, ζήτησαν κάποια έργα. Μετά απέρριψαν πολύ στεγνά εικόνες οι οποίες θύμιζαν τις ταινίες του Πήτερ Τζάκσον. Θέλουν κατά βάση οτιδήποτε έχει να κάνει καθαρά με το βιβλίο.
Οπότε επέλεξαν δύο έργα από τον καθένα, δύο από τα δικά μου είναι ο Σμώγκ ο οποίος εκείνη τη στιγμή εισβάλλει στο Λέηκ Τάουν και το Misty mountains (Βουνά της ομίχλης) στο οποίο έχω κάνει ένα tribute, υπάρχει και το Γκόλουμ μέσα, είναι και οι Πέτρινοι γίγαντες, τα έχω βάλει όλα μαζί σαν ένα μικρό tribute σε ό,τι είχε να κάνει με τα βουνά της ομίχλης σε αυτή την παράγραφο, σε αυτό το εδάφιο τέλος πάντων του βιβλίου και προς έκπληξή μου διάλεξαν αυτά τα δύο, ενώ είχα στείλει δέκα.
Το ένα, το Misty mountains, είναι όντως από τα πιο δυνατά μου έργα, από ό,τι μου έχουν πει και οι επισκέπτες στις εκθέσεις, είναι όντως με πάρα πολλή λεπτομέρεια, εμένα μου πήρε τρία χρόνια να το κάνω, νομίζω ότι το έχεις δει κι εσύ στην έκθεση στο Fantasticon, μου είχες πει κι ο ίδιος ότι σου άρεσε πάρα πολύ αυτό και το σπίτι του Μπίλμπο.
Απορώ ότι το θυμάσαι
Έχω καλή μνήμη, θυμάμαι με όλους τι έχω πει μέχρι τώρα στις εκθέσεις και μάλιστα κάποιες φορές μου στέλνουν κάποιοι που θέλουν να πάρουν κάτι από εμένα, μου λέει, είχαμε βρεθεί στην τάδε έκθεση, πού να με θυμάσαι τώρα εσύ κ.λπ Και λέω, ναι, μου είχες πει ότι σπούδασες εκεί, έχεις τελειώσει αυτό και μένουν έκπληκτοι και θεωρώ ότι αυτό είναι ένα όμορφο συναίσθημα για κάποιον. Θαυμάζεις έναν καλλιτέχνη και λες, okay, αυτός θυμάται για εμένα; Μα ουσιαστικά κι εγώ άνθρωπος είμαι και ποτέ δεν είπα ότι είμαι καλλιτέχνης, είμαι απλά άλλος ένας fan του Tόλκιν που απλά τυχαίνει να δουλεύω επάνω σε αυτό και έτσι θα παραμείνω.
Ήρθε αυτή η χαρά τέλος πάντων, δυστυχώς δεν μπορούσα να το πω πουθενά, ήταν πολύ ρητό το συμβόλαιο ότι δεν έπρεπε να μαθευτεί τίποτα μέχρι να βγει η επίσημη ανακοίνωση και περιμέναμε, θεωρώ, όλοι μας με μεγάλη αγωνία το πώς θα γίνει όλο αυτό. Είχα ετοιμάσει τα banners, μου είχαν στείλει κάποια projects, μου έστειλαν ένα promo του ημερολογίου ζωντανό, πολύ πιο πριν εκδοθεί. Η χαρά νομίζω ότι είναι απερίγραπτη και είναι ώρες-ώρες που αισθάνομαι ότι δεν το αξίζω όλο αυτό, και το λέω με την έννοια ότι δεν μπορώ να ρίξω τον εαυτό μου σαν ζωγράφο, απλά είναι ζωγράφοι τους οποίους πραγματικά τους θαυμάζω και δεν έχουν καταφέρει ακόμα να μπουν στο Estate. Έμαθα ότι παλεύουν να μπουν στο Estate και τρώνε αρνητικές επιστολές.
Τα “Βουνά της Ομίχλης” του Σπύρου Γελέκα θα κοσμεί τον μήνα Φεβρουάριο στο επίσημο ημερολόγιο του Κληροδοτήματος Τόλκιν
Εσύ ο ίδιος πως νοιώθεις για αυτήν την τιμή;
Νομίζω ότι αυτό ήταν και ένα επίτευγμα για τα ελληνικά δεδομένα πάρα πολύ μεγάλο Είναι μεγάλο ζήτημα για εμένα ότι επιτέλους ένας Έλληνας μπήκε στο Estate μετά από τόσες δεκαετίες. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό, όχι τόσο όσο το ότι εγώ ήμουν ο πρώτος που το έκανα, αλλά στο ότι επιτέλους δώσαμε κι εμείς το στίγμα μας και το αξίζουμε, γιατί εάν υποθέσεις ότι έχουμε αυτή την αρχαία μυθολογία που έχει και ρίζες εκεί ο Tόλκιν, νομίζω ότι έπρεπε να γίνει κάποια στιγμή όλο αυτό.
Τι αντιδράσεις υπήρχαν από τον Τολκινικό κόσμο ;
Θα κυκλοφορήσει στις 22 Ιουλίου και αναμένουμε τις εντυπώσεις, ήδη γράφουν για αυτό και το Rings of power έχει μπει, το κανάλι εννοώ, και το Nerd of the rings έχει γράψει, έχει πει για εμάς και στο Twitter και έχει αναφέρει κι εμένα και τους υπόλοιπους στο YouTube που είναι από τα πιο μεγάλα κανάλια, και το Tolkien Society έχει αναφέρει, έχει γράψει βίντεο, δηλαδή έχουν μιλήσει επάνω σε αυτό.
Όλο αυτό βέβαια έχει ήδη βοηθήσει πάρα πολύ τις επισκέψεις στο site μου, ήδη βλέπω τις πωλήσεις να ανεβαίνουν και μιλάμε για σοβαρές πωλήσεις. Μιλάμε τώρα για έργα τα οποία είδαν το φως του ήλιου στις εκθέσεις, είναι έργα που έχετε δει όλοι σας και έχουν γίνει πολύ γρήγορα. Θεωρώ ότι αυτό θα βοηθήσει πάρα πολύ εμάς τους σύγχρονους καλλιτέχνες. Το Tolkien Estate μάς αναφέρει ως τους καλλιτέχνες της τρίτης γενιάς, τους επόμενους καλλιτέχνες να το πούμε έτσι, και πιστεύω ότι αυτό θα φέρει μεγαλύτερη αναγνώριση στον κύκλο του Tolkien γενικά, δηλαδή στα social media, στο Facebook, Twitter, Instagram ή στο Reddit.
Δεν ξέρω, νομίζω ότι είναι από τα καλύτερα που έχουν συμβεί στην καριέρα μου, εάν θεωρήσω ότι έχω καριέρα, γιατί έξι χρόνια ζωγράφος δεν νομίζω ότι θεωρείται καριέρα, αλλά okay. Μου λένε κάποιες φορές, εις ανώτερα κ.λπ., δεν θέλω εις ανώτερα, νομίζω ότι αυτό είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί, να συνεργαστώ με το Tolkien Estate, δεν θέλω πιο επάνω, αυτό δηλαδή είναι ό,τι καλύτερο έχει συμβεί.
Εσύ ο ίδιος το είχες υπ’οψιν το ημερολόγιο;
Το ήξερα αλλά μόλις πρόσφατα έμαθα ότι το ημερολόγιο είναι το δισκοπότηρο των οπαδών του Τόλκιν. Θεωρείται δηλαδή ένα από τα must have από αυτά που πρέπει να έχει κάποιος. Εγώ έχω πάρα πολύ λίγα, δηλαδή όσα είχαν να κάνουν με Nasmith. Έλεγα ένα ημερολόγιο είναι, κάποια στιγμή θα το πάρω, είναι στην Amazon. Δεν ήξερα ότι γίνεται αυτός ο χαμός, δηλαδή με το που το ανακοίνωσα, είχα πάνω από 200 κοινοποιήσεις, 1.000 comments στο Twitter και είμαι σε μια φάση του “τι γίνεται εδώ”; Να φανταστείς ότι είχα ξεχάσει ότι είχα Twitter. Απλά είπα ότι συμμετέχω και μετά συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι το ημερολόγιο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
