Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος της συνέντευξης (διαβάστε το πρώτο μέρος εδώ) με τον Τολκινικό ζωγράφο της Κέρκυρας, Σπύρο Γελέκα που συμμετείχε στο επίσημο ημερολόγιο του Tolkien Estate (το νομικό σώμα που διαχειρίζεται την ιδιοκτησία του Άγγλου συγγραφέα J. R. R. Tolkien, με διευθυντές τους απογόνους του Τόλκιν) και το οποίο κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες.
Συνέντευξη στον Γιώργο Πισσαλίδη
Να πάμε λίγο πίσω. Πώς ξεκίνησες την καριέρα σου ως ζωγράφος. Ξέρω πως αρχικά ήσουν διακοσμητής.
Η ζωγραφική ήταν κάτι το οποίο είχα έμφυτο από πολύ μικρός, δηλαδή θυμάμαι από τεσσάρων χρονών άρχισα να αντιγράφω τα κόμικς που μου έπαιρνε ο πατέρας μου και να φτιάχνω μετά, όταν ξεκίνησα στη Β’-Γ’ Δημοτικού να φτιάχνω δικές μου ιστορίες με τους χαρακτήρες οι οποίοι υπήρχαν, από Marvel, από DC, από Star Wars, τέτοια πράγματα, απλά με δικά μου concepts. Οπότε ήταν πάρα πολύ εύκολο στο να ξεκινήσω να πω ότι ξέρεις, θα γίνω ζωγράφος, δηλαδή καλό θα ήταν να είχα πάει και σε μία Καλών Τεχνών, αλλά δεν τα κατάφερα ποτέ μου.
Ως γονείς σε μία περιοχή όπως το χωριό μου στην Κέρκυρα χωρίς internet κ.λ.π. oι δικοί μου προφανώς ήθελαν να μου εξασφαλίσουν μία σταθερή δουλειά, οπότε σπούδασα διακόσμηση. Για δέκα χρόνια πήγαινε καλά, από το 2004 μέχρι τα μέσα της κρίσης, από εκεί και πέρα ξεκαθαρίστηκε το τοπίο, δηλαδή μόνο οι πιο δυνατοί κατάφεραν να μείνουν
Πως επηρεασε η κρίση στην αλλαγή επαγγέλματος;
Εγώ το θεώρησα σαν μία μικρή ευκαιρία στο να πω, ξέρεις τι, ούτως ή άλλως δεν πηγαίνει καλά η δουλειά, είχα κάποια χρήματα στην άκρη ώστε να ανακαινίσω το γραφείο μου και να το κάνω ένα εργαστήριο, γιατί για εργαστήριο πήγαινα καθαρά, οπότε με τα λίγα λεφτά που είχα στην άκρη κατάφερα να ανακαινίσω εν μέρει το κτίριο, το οποίο ευτυχώς το είχε ο παππούς μου σαν καφενείο και εγώ το είχα ξεκινήσει μετά, όταν έκανα την έναρξη σαν διακοσμητής, σαν γραφείο κ.λπ., γιατί χρειάζεσαι μία βάση. Άρχισα να δημιουργώ την πρώτη μου συλλογή, που ήμουν πάρα πολύ επηρεασμένος από εξώφυλλα ροκ συγκροτημάτων, ένα από αυτά είναι το Yes με τον Roger Dean (Ρότζερ Ντην), καταπληκτικός και αγαπημένος.
Εδώ θέλω να μου πεις, τι είναι εκείνο που σου αρέσει στον Roger Dean, τι είναι αυτό που σε τραβά;
Καταρχήν μου άρεσε πάρα πολύ η λεπτομέρεια που κάνει. Εν τω μεταξύ παρακολούθησα τις τεχνικές του, κατάφερα να βρω πώς τα φτιάχνει, είναι απίστευτο το πόσο γρήγορα το φτιάχνει, αλλά η τεχνική του είναι σαν να έχει βγει από υπολογιστή, σαν graphic design, δηλαδή λες ότι αυτό το πράγμα αποκλείεται να είναι στο χέρι, το ίδιο είχα πει και για τον Dali. Με κέρδισε πάρα πολύ ο σουρεαλισμός στην απόδοση, το τελικό αποτέλεσμα που βγάζει ένας ζωγράφος.
Θα μου πεις, μπορείς να πας σε πιο κλασικούς καλλιτέχνες αιώνων πριν και θα έχεις και ένα δίκαιο, απλά σαν φανατικός ροκάς, κακά τα ψέματα, είχα περισσότερη διατριβή επάνω στα βινύλια και κατά καιρούς έβλεπα αριστουργήματα. Δηλαδή για κάποια περίοδο μέχρι και το 1990 θαρρώ, ο κόσμος αγόραζε βινύλια legit, ο κάθε δίσκος είχε και μία ομάδα από πίσω που δούλευε επάνω στο εξώφυλλο, στο εσώφυλλο, στο οπισθόφυλλο και δούλευαν καταπληκτικοί καλλιτέχνες, δηλαδή τα keepers από τους Halloween ας πούμε είναι αριστουργήματα. Τώρα στον Ρότζερ Ντην νομίζω ότι ό,τι και να έχει φτιάξει, ακόμα και στους Uriah Heep, Pink Floyd, στους Yes περισσότερο, γιατί οι Yes είναι και μία από τις αγαπημένες μου μπάντες στο progressive rock. Πήγα να το αντιγράψω, να το αντιγράψω με την έννοια όχι να κάνω αυτό που έφτιαχνε ο ίδιος, δεν αντέγραψα τα θέματά του, αντέγραψα την τεχνική του και το συνδύασα με το σουρεαλισμό που έχει ο Νταλί, οπότε εμένα με είχαν κερδίσει τα ιπτάμενα νησιά που έκανε.
Έργο του Ρότζερ Ντην για το Yessongs των Yes
Η πρώτη μου έκθεση που είχε αναφορές στον Roger Dean, το Fantasy Landscapes που είχα κάνει, ήταν και έκθεση που πήγε δίπλα στον Dali. Να σου πω την αλήθεια δεν το περίμενα, το μόνο που ήθελα ήταν να ζωγραφίζω και να κάνω κατά καιρούς κάποιες εκθέσεις στην Κέρκυρα, ούτε καν Αθήνα έβλεπα. Αθήνα έλεγα ότι ίσως εάν καταφέρω σε δέκα χρόνια και συνεχίσω και σταθερά καταφέρω και ζω από αυτό, μπορεί και να με καλέσουν κάποια στιγμή στην Αθήνα. Αυτό είναι το πιο μεγάλο επίτευγμα που έβλεπα μέχρι εκείνη την περίοδο, για πολύ μακρινό μέλλον. Απλά τη δεύτερη χρονιά βγήκαμε στο εξωτερικό, πήγα στην Κίνα και έκανα περιοδεία.
Εργο από το Fantasy Landscapes, την πρώτη έκθεση του Γελεκα επηρεασμένηα πό τον Ρότζερ Ντην
Είναι αυτό που είναι με το Dali και τον Picasso μαζί;
Ναι. Αυτό άνοιξε αμέσως τις πόρτες, τους ορίζοντες, ήρθε από το πουθενά και αυτό μου έδωσε βασικά και περισσότερο πείσμα, ας το πω έτσι, γιατί λέω τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν και πάρα πολύ γρήγορα, οπότε πρέπει να μάθω και εγώ να ζωγραφίζω καλύτερα. Έπρεπε να εξελίξω τόσο γρήγορα την τεχνική μου, γιατί περίμεναν και τη δεύτερη έκθεση. Ταυτόχρονα όμως, κρυφά, δημιουργούσα την πραγματική έκθεση που ήθελα να κάνω, τη Μέση Γη, το οποίο, αυτό που έλεγα πριν ότι προσπάθησα να εξελίξω, έβλεπα τα πρώτα έργα που υστερούσαν σε σύγκριση με τα πρόσφατα, αποφάσισα να φτιάξω πάλι τα προηγούμενα, οπότε κάποια έργα από τη Μέση Γη που είδατε στις εκθέσεις, τα έχω δουλέψει δύο-τρεις φορές, ώστε να είναι αντάξια των προσφάτων έργων μου. Είχαν μεγάλη διαφορά τεχνικά και χρωματικά, το οποίο έγινε κιόλας λίγους μήνες πριν. Είχα ορίσει τις ημερομηνίες που θα έβγαινε στην Ελλάδα, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Λάρισα, Θήβα και μετά δύο εκθέσεις στο Λονδίνο, και ήμουν σε φάση, τώρα θα τα προλάβω όλα αυτά;
Από την έκθεση Σάλβατορ Νταλί και Σπύρου Γελέκα στο Πεκίνο
Έγιναν δύο sold out εκθέσεις, κάτι το οποίο ήταν λίγο σπάνιο μετά την κρίση να γίνει αυτό, δηλαδή να πουλάς 40-50 έργα σε μία έκθεση σε ένα μήνα , οπότε λες εδώ κάτι γίνεται. Αυτό μου έδωσε το πλεόνασμα να μαζέψω χρήματα ώστε να μπορέσω να επενδύσω επάνω στις εκθέσεις της Μέσης Γης, γιατί αυτό ήταν πραγματικά αυτό το οποίο κρυφά δημιουργούσα, αλλά και όνειρο ζωής να γίνει κάτι τέτοιο.
Ποιά ήταν η αντίδραση των ξένων οπαδών του Τόλκιν στό έργο σου;
Οπότε από το 2017 που ξεκίνησα μέχρι και το 2019 κατάφερα να ολοκληρώσω την πρώτη σειρά, το Tales of Middle Earth και να κάτσω μετά. Στα σαλόνια, ας το πούμε έτσι, του Τόλκιν, δηλαδή στα social media, στις ομάδες κ.λπ., άρχισαν να με γνωστοποιούν οι ίδιοι, να κάνουν κοινοποιήσεις. Εγώ δειλά πόσταρα ένα έργο και περίμενα την κατακραυγή, σου μιλώ πολύ ανοιχτά. Το μόνο που αντιμετώπισα ήταν διαφωνίες στο πώς είχα περιγράψει εγώ, για παράδειγμα, τον Morgoth ή εάν ήταν όντως έτσι η Minas Tirith, όλα αυτά, δηλαδή τέτοιες διαφωνίες, ποτέ δεν αντιμετώπισα κάτι χειρότερο.
Για πες μου για την έκθεση της Μέσης Γης. Πως οργανώθηκε και τι αντιδράσεις είχες;
Έπειτα φθάνουμε στο μεγάλο όνειρο που ήρθαν οι εκθέσεις της Μέσης Γης για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δεν το περίμενα, εγώ απλά ήθελα να το κάνω.
Ήρθα σε συνεργασία και σε συνεννόηση με τον Ελληνικό Σύλλογο Tolkien, το Prancing Pony, το οποίο το αγκάλιασαν όλο αυτό το εγχείρημα, ήταν δίπλα μου σε όλες τις εκθέσεις και τους ευχαριστώ για άλλη μία φορά και πάντα θα τους ευχαριστώ για αυτό. Τα παιδιά κάνουν πολύ σοβαρό έργο στην Ελλάδα και οι συνεργασίες που κάνουν με τους άλλους συλλόγους κατά καιρούς στο εξωτερικό και είναι πάρα πολύ όμορφη η προσπάθεια αυτή να βλέπεις κάτι το οποίο γίνεται μόνο και μόνο από αγάπη στον καθηγητή. Εγώ από μεριάς μου το κάνω εικαστικά.
πό την έκθεση Σάλβατορ Νταλί και Σπύρου Γελέκα στο Πεκίνο
Ξεκίνησε, λοιπόν, η πρώτη έκθεση στη Θεσσαλονίκη, είχαμε και τη στήριξη του Fantasmagoria σαν χορηγό επικοινωνίας. Από εκείνη τη στιγμή έδωσα τις περισσότερες συνεντεύξεις στη ζωή μου ever, δεν το είχα ξαναδεί αυτό το πράγμα, δεν ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο, βγήκα σε κανάλια, σε τηλεόραση, σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, έμαθα την ύπαρξη πολλών τομέων που ασχολούνται με το φανταστικό: fanzines, websites, περιοδικά κ.λπ., οι οποίοι στήριξαν πάλι με τη σειρά τους όλο αυτό το εγχείρημα. Η έκθεση στη Θεσσαλονίκη είχε αρκετή προσέλευση κόσμου, εγώ ευτυχώς είχα την εμπειρία από τα μεγάλα σαλόνια του εξωτερικού, οπότε ήξερα ακριβώς πώς να το στήσω και πώς να συμπεριφερθώ ανάλογα.
Μετά ερχόμαστε στην Αθήνα στο Fantasticon. Ήμουν ο επίσημος καλεσμένος του φεστιβάλ, εκεί ήταν το κάτι άλλο. Νομίζω ότι έζησα στιγμές πάλι Κίνας που ερχόταν ο κόσμος να γνωρίσει ποιος είναι αυτός ο καλλιτέχνης που κατάφερε να σταλεί δίπλα στον Dali. Η προσέλευση του κόσμου ήταν η ίδια και μάλιστα θυμάμαι ότι δεν προλάβαινα ούτε τσιγάρο να κάνω, είχαν τελειώσει οι κάρτες μου, έγραφα τα e-mail μου σε χαρτιά. Δηλαδή δεν το είχα ξαναδεί όλο αυτό και η διοργάνωση του Fantasticon και από το Prancing Pony είχε μεριμνήσει για όλα αυτά, ήταν από τις πιο ωραίες εκθέσεις που έχω κάνει στη ζωή μου και θα έχω να τη θυμάμαι.
Από την έκθεση της Μεσαίας Γης στο Fantasticon της Αθήνας το 2019
Εκεί γνώρισα κι εσένα, γνώρισα και πάρα πολύ κόσμο, γιατί μου αρέσει να γνωρίζω γενικά κόσμο και κρατώ επαφές πάρα πολύ όμορφες. Νομίζω ότι στην Αθήνα ήταν το αποκορύφωμα όσον αφορά τις εκθέσεις της Μέσης Γης, με μικρή παρένθεση ένα επίτευγμα το οποίο νομίζω ότι κι αυτό έγινε για πρώτη φορά, έργο μου κατάφερε να σταθεί σε διαγωνισμό διεθνή που η κριτική επιτροπή ήταν η elite των elite από τους πιο ακριβοπληρωμένους ζωγράφους του κόσμου και δεν ήταν ότι κατάφερε έργο μου να μπει στα 100 καλύτερα έργα στον κόσμο, ήταν έργο του Tolkien και το τόνισαν στο Λονδίνο, το θυμάμαι, όταν έκαναν την παρουσίαση, λένε αυτό το έργο είναι τόσο όμορφο κ.λπ., έχει να κάνει αναφορές με Lord of the Rings, έτσι ακριβώς είπαν, με το Lord of the Rings. Θεωρώ ότι μίλησα εκ μέρους όλων των Τολκινικών εκεί έξω που υπάρχουν, ότι ξέρεις τι, ναι, ρε συ, μπήκε και έργο του Tolkien σε διεθνή διαγωνισμό μοντέρνας τέχνης.
Αυτό ήταν νομίζω επίτευγμα και για όλα τα αδέλφια που κυκλοφορούν εκεί έξω. Βασικά δεν χάρηκα ποτέ ότι μπήκα στους 100 καλύτερους, χάρηκα που λέω ότι βάλαμε Tόλκιν ανάμεσα στα μεγαθήρια. Αυτό ήταν το επίτευγμα το πραγματικό για εμένα, όχι το ότι μπήκα στους 100 καλύτερους, έχω μπει και στους 200 καλύτερους δύο φορές και ήμουν υποψήφιος τρεις φορές για τους 100 καλύτερους, κατάφερα να μπω στη μία από τις τρεις και δύο φορές έχω μπει στους 200 στην εγκυκλοπαίδεια τέχνης και άλλη μία φορά στους 200 ως εκπρόσωπος κρατών στη μοντέρνα τέχνη γενικά σε όλο τον κόσμο. Οι αριθμοί δεν μου λένε ποτέ τίποτα, όσο το ότι βάζω εγώ προσωπικά Tolkien.
Ο Σπύρος Γελέκας με την Εγκυκλοπαίδεια σύγχρονης τέχνης AFG
Πως προήλθε το εξώφυλλο για το βιβλίο για τις αρχαιοελληνικές επιρροές στον Tolkien;
Ήταν νομίζω Μάρτιος του 2018, εάν θυμάμαι καλά, με παίρνει τηλέφωνο ο Αντιπρόεδρος του Prancing Pony, ο Δημήτρης Κολοβός και μου λέει Σπύρο, σκεφτόμαστε με τη Δήμητρα Φήμη (Ανώτερη Λέκτορας Φαντασίας και Παιδικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης και αυθεντία στα γραπτά του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν) και μου λέει “Σκεφτόμαστε να βάλουμε κάποιους καλλιτέχνες γιατί θέλουμε να κάνουμε αυτό κι αυτό και εννοείται, λέει, μετά από αυτό που έχεις κάνει και τις γνωριμίες που προέκυψαν, να βάλουμε κι εσένα”. Λέω “Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, έχω κάποια έργα έτοιμα, εάν σας κάνει κάποιο από όλα αυτά, να το προσθέσουμε και μαζί με τους άλλους καλλιτέχνες που θα μπει στο βιβλίο, στο εσώφυλλο, κάπου που να ταιριάζει από τις μεταφράσεις”. Αυτό με είχε χαροποιήσει πάρα πολύ, λέω, τι ωραία, κάποιο από τα έργα μου θα κυκλοφορήσει σε μία επίσημη δουλειά του καθηγητή.
Με ξαναπαίρνει τηλέφωνο, μετά από πολύ καιρό, και τελικά αποφάσισαν ότι δεν θα υπάρξει από τον εκδοτικό οίκο υλικό φωτογραφικό μέσα και θα είναι μόνο ένα εξώφυλλο. Οπότε επέλεξαν να κάνω εγώ το εξώφυλλο, αλλά έπρεπε να κάνουμε κάτι το οποίο θα είχε να κάνει πραγματικά με τον τίτλο του βιβλίου και του λέω, πες μου τον τίτλο του βιβλίου, εξήγησέ μου δύο πράγματα και την ώρα που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, του λέω, το έχω, θα κάνουμε το σύμπαν του Τόλκιν και το σύμπαν του Ομήρου, θα βάλουμε εφάμιλλους χαρακτήρες, για παράδειγμα δύο μεγάλους ταξιδευτές, τον Οδυσσέα και τον Μπίλμπο, θα τους βάλω να διηγούνται μεταξύ τους τις ιστορίες που έχουν περάσει στις περιπέτειές τους κ.λπ, καθισμένοι σε μία φωτιά, και επάνω από αυτούς θα βλέπουμε στιγμιότυπα από τις περιπέτειές τους. “Ωραίο ακούγεται” μου λέει ο Δημήτρης. “Έχεις κάποια εναλλακτική να βάλουμε;” Του λέω, “Δεν έχω καμία άλλη εναλλακτική, αρνούμαι να δώσω εναλλακτική” του λέω. Το δούλεψα επί μήνες και όταν του το έστειλα, το είδε και η Δήμητρα Φήμη και ο Δημήτρης Κολοβός, τους άρεσε πάρα πολύ και μετά μας πρόλαβε ο COVID, οπότε όλα πάγωσαν μέχρι που επιτέλους κατάφερε να κυκλοφορήσει πέρυσι.
Μάλιστα επειδή εγώ πέρυσι έκλεινα πέντε χρόνια ως εικαστικός, το βρήκα σαν αφορμή να κάνω την πρώτη παρουσίαση του βιβλίου στην Κέρκυρα. Ο εκδοτικός οίκος δεν είχε σκοπό να το κάνει ούτως ή άλλως στην Κέρκυρα αυτό, απλά λέω, Κερκυραίος είναι ο ζωγράφος που έκανε, έχω κάνει τόσα, είμαι επίσημος Τολκινικός ζωγράφος, οπότε λέω γιατί να μην το κάνουμε; Και το πήρα όλο επάνω μου και βρήκα αφορμή τα γενέθλιά μου για να παρουσιάσω ταυτόχρονα και το βιβλίο, γιατί αυτό για εμένα ήταν άλλη μία γιορτή. Οπότε η παρουσίαση του βιβλίου ήταν με την παρουσία του Δημήτρη Κολοβού στο Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας, όπου έγινε η πρώτη μου έκθεση, ήταν 1 με 13 Δεκεμβρίου, στο ενδιάμεσο, ήταν βασικά στην Ημέρα Εθελοντισμού, 4 με 5 Δεκεμβρίου εάν θυμάμαι καλά. Κάναμε την παρουσίαση, προλόγισα τον Δημήτρη Κολοβό, είπαμε πέντε πράγματα, ήρθε πάρα πολύς κόσμος, το βιβλίο έγινε sold out εκείνο το βράδυ, το οποίο με χαροποίησε ιδιαιτέρως και ήταν και η πρώτη φορά που υπέγραψα βιβλίο, κάτι το οποίο μου φάνηκε πολύ περίεργο, δεν το είχα ξανακάνει.
Ο Σπύρος Γελέκας με τον Δημήτρη Κολοβό του Prancing Pony στην παρουσίαση του βιβλίου για τις αρχαιοελληνικές επιρροές στο έργο του Τόλκιν
Πες μου για ότι έγινε ανάμεσα στην έκδοση του βιβλίου και την συμμετοχή σου στο ημερολόγιο του Tolkien Estate
Μετά, την ίδια περίπου περίοδο μας έδωσαν το okay να ανακοινώσουμε ότι είμαστε οι επίσημοι καλλιτέχνες που θα πλαισιώσουν το ημερολόγιο του Tolkien, στο ενδιάμεσο όμως είχαν προκύψει και άλλες συνεργασίες με τον Tolkien, καταρχήν με είχαν καλέσει στο Tolkien Meetings της Ρωσίας, στον επίσημο Σύλλογο της Ρωσίας, είχαμε μία live παρουσίαση των έργων μου και μία συνέντευξη στην οποία ο κόσμος μπορούσε να ρωτήσει εκείνη τη στιγμή ό,τι ήθελε.
Ένα έργο μου ήταν από τα έπαθλα της δημόσιας Βιβλιοθήκης του Fresno County της Αμερικής που διοργανώνει μαραθώνιο της “Συντροφιάς του Δακτυλιδιού” κάθε χρόνο. Το Tolkien Temple με έβαλε στη λίστα με τους Τολκινικούς καλλιτέχνες. Όλα αυτά που σου λέω είναι πριν την κυκλοφορία του βιβλίου και μετά την παρουσίαση έγινε άλλος ένας μαραθώνιος του Fresno County, αυτή τη φορά ήταν στο Walking Mordor που πάλι ένα από τα έπαθλα ήταν ένα δικό μου έργο. Φυσικά δώσαμε το παρόν στη δημοπρασία του Marathon στον ελληνικό Σύλλογο Tolkien και στο συμπόσιο του Tolkien στο Τζόνστον.
O Σπύρος Γελέκας στην Συνάντηση Ρώσσων Φίλων του Τόλκιν (Tolkien Meetings)
Αυτά σαν mini συνεργασίες από την ημέρα που έγινε η πρώτη έκθεση Μέσης Γης μέχρι και τώρα, έχουν δηλαδή γίνει πραγματάκια και φυσικά έχω και άλλες προτάσεις, δηλαδή ας πούμε τώρα ετοιμάζω ένα εξώφυλλο μίας metal μπάντας η οποία θέλει ένα έργο δικό μου από τη Μέση Γη, είναι άλλο ένα εξώφυλλο βιβλίου που θα γίνει από γαλλικό εκδοτικό οίκο του χρόνου. Έχουν έρθει τέτοιες συνεργασίες πλέον και είμαστε στα σπάργανα και για περισσότερα projects όσον αφορά με το Estate.
Tι προβλέπει η συνεργασία με το Tolkien Estate ;
Το συμβόλαιό μου είναι συμβόλαιο εχεμύθειας, δεν μπορώ να πω κάτι. Θέλω να πιστεύω ότι θα ανανεώσουμε το συμβόλαιο, γιατί είναι ένας χρόνος που μας έχει μέσα δεσμευμένους. Εννοώ δεσμευμένους με την έννοια ότι τα έργα που έχουμε δώσει και κάποιες άλλες ζωγραφιές δεν πρέπει να εκδοθούν πουθενά αλλού, όσο κυκλοφορεί το ημερολόγιο. Σίγουρα να περιμένετε κι άλλα ωραία πραγματάκια, επετειακά,
