ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
19 March, 2024
ΚεντρικήΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ & ΝΕΟΜΕΣΑΙΩΝΙΚΑ: ΔΥΣΗ50 χρόνια από την κυκλοφορία του Stand Up των Τζέθρο Τάλ Μέρος Β!

50 χρόνια από την κυκλοφορία του Stand Up των Τζέθρο Τάλ Μέρος Β!

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ των «Τζέθρο Τάλ’ που σηματοδότησε την στροφή τους στο «προγκρέσιβ ροκ» και την κατάκτηση για πρώτη φορά της κορυφής των τσαρτς από ένα άλμπουμ του είδους.

Του Τάκη Ι. Χιωτακάκου, μουσικού

Φθάνουμε στο τρίτο κομμάτι, το “Bourrée” που δεν είναι άλλο από μία ευφάνταστη Jazz διασκευή του γνωστού κομματιού “Bourrée in E Minor” του J.S. Bach, BWV 996 (γενικά, τo Bourrée είναι ένα είδος Γαλλικού χορού που αναπτύχθηκε στα τέλη του 17ου αιώνα). Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Jethro Tull, που μάλιστα κυκλοφόρησε και σε δύο εναλλακτικές εκδόσεις, στους δίσκους τους “The Jethro Tull Christmas Album” και “A Little Light Music”.

Το βράδυ της 14ης Ιουλίου 2003 οι Jethro Tull ήρθαν στην Αθήνα και έπαιξαν στο Ηρώδειο. Όταν ήρθε η ώρα να ερμηνεύσουν το “Bourrée”, o Ian Anderson δήλωσε με στόμφο ότι «υπήρχε κάποτε ένας κύριος που λεγόταν Johann Sebastian Bach και ήταν μία μουσική ιδιοφυϊα. Ελπίζω να τον γνωρίζετε και να σας αρέσει, γιατί πρόκειται να παίξουμε ένα από τα γνωστότερα κομμάτια του». Το χαμόγελο διαδέχθηκε το χειροκρότημα, ενώ κάποια στιγμή οι Anderson και Barre ανέβηκαν να παίξουν σε δύο αντικρυστές καμάρες του Ηρωδείου, χαρίζοντάς μας μία όμορφη ανάμνηση.

Αξίζει τέλος να σημειώσουμε ότι η διασκευή χαρακτηριστικών κομματιών του J.S. Bach σε Jazz ύφος, ήταν το κύριο θέμα της εκτενούς δισκογραφίας δύο πολύ μεγάλων Γάλλων μουσικών που προέρχονται από τον χώρο της Κλασσικής Μουσικής, των Claude Bolling και Jacques Loussier (ήδη από το 1959). Ο Ian Anderson, ήταν εκείνος επέκτεινε το μουσικό αυτό πείραμα και στο χώρο της Rock μουσικής.

Το τέταρτο κομμάτι, “Back to the Family”, όπως και το τελευταίο, με τίτλο “For a Thousand Mothers” αποτελούν αναφορές του Ian Anderson στις σχέσεις με τους γονείς του. Ανεξάρτητα από αυτό, το πρώτο κομμάτι περιγράφει την ζωή ενός νέου ανθρώπου που αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στην γαλήνη της οικογενειακής ζωής στο πατρικό του σπίτι και στην αδυσσώπητη ταχύτητα και σκληρότητα της ζωής στην πόλη. Τελικά θα επιλέξει τον δεύτερο τρόπο ζωής, επειδή έτσι μπορεί να έχει περισσότερες προσωπικές επιλογές, ενώ ο πρώτος τρόπος αρχίζει να φαίνεται στα μάτια του πιό μαλθακός και ανιαρός.

OI TZEΘΡΟ ΤΑΛ ΤΟ 1969 ΣΤΟ ΡΟΓΙΑΛ ΑΛΜΠΕΡΤ ΧΩΛ

To πέμπτο κομμάτι, “Look Into the Sun”, είναι μία απλή και όμορφη μπαλάντα με ακουστική κιθάρα, ηλεκτρική κιθάρα και μπάσο, που επιχειρεί να αναδείξει μία νότα αισιοδοξίας, μέσα από τις στιγμές λύπης που προσφέρει η ζωή.  

Στο έκτο κομμάτι, “Nothing is easy”, η rock χροιά επιστρέφει δριμύτερη, μη δίνοντας χώρο στα ακουστικά όργανα. Το φλάουτο παραμένει, παίζοντας μικρά, διακοπτόμενα solos μαζί με την ηλεκτρική κιθάρα, ενώ τα drums του Clive Bunker κάνουν αισθητή την παρουσία τους, με τα γυρίσματα και τα flam, που γεμίζουν τα αρκετά breaks που χαρακτηρίζουν το κομμάτι. Το μήνυμα που μεταφέρει το τραγούδι; Αφού τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή, το άγχος και η πίεση δε είναι ποτέ καλοί σύμβουλοι…   

Το έβδομο κομμάτι, μία σύντομη ακουστική, σατιρική μπαλάντα με κελτικές επιρροές που τιτλοφορείται “Fat Man”, υποδέχεται το μαντολίνο στον κόσμο της rock μουσικής και μάλιστα με την συνοδεία bongos. Ο Ian Anderson έγραψε το κομμάτι ταξιδεύοντας με το πλοίο, κατά την επιστροφή του από την Δανία στη Μ. Βρεττανία.

Υπάρχει και το κωμικό στοιχείο σε αυτή την υπόθεση. Ο προηγούμενος κιθαρίστας του συγκροτήματος, Mick Abrahams, παρεξηγήθηκε με τον τίτλο του τραγουδιού και ίσως με τον στίχο “Won’t waste my time feeling sorry for him”. Nόμιζε πως ο Anderson το είχε γράψει κοροϊδευτικά για εκείνον, επειδή ήταν κάπως χοντρός. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι πραγματικά έγινε, πάντως ο Anderson το έχει αρνηθεί κατηγορηματικά.   

Το όγδοο κομμάτι, “We Used to Know”, περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισε το συγκρότημα, έως ότου λάβει από το κοινό την αναγνώριση του του άξιζε. Όπως και στο πρώτο, αλλά και στο έκτο κομμάτι, το “We Used to Know” ήταν μία καλή ευκαιρία για τον νέο κιθαρίστα, Martin Barre, να επιδείξει τα θετικά του στοιχεία.

Η συμπτωματική ομοιότητα ανάμεσα στο κομμάτι αυτό και στο “Hotel California” των Eagles (που κυκλοφόρησε επτά χρόνια αργότερα), επισημάνθηκε την εποχή εκείνη από ορισμένους, ειδικούς και μη. Βέβαια, ο Ian Anderson είχε επανειλημμένα δηλώσει ότι ουδέποτε τέθηκε το παραμικρό ζήτημα κλοπής πνευματικής ιδιοκτησίας εις βάρος των Jethro Tull.

Υποστήριξε μάλιστα, ότι αργά ή γρήγορα κάποιος άλλος συνθέτης θα βρισκόταν, να χρησιμοποιήσει την συγκεκριμένη μουσική ακολουθία (ένα είδος Spanish Progression), ώστε να δημιουργήσει ένα τραγούδι. Μάλιστα, φέρθηκε με ανωτερότητα, όταν δήλωσε σε συνέντευξή του ότι το “Hotel California” είναι καλύτερο κομμάτι από το “We Used to Know”.

Tο ένατο κομμάτι, “Reasons for Waiting”, είναι μία πανέμορφη και τρυφερή ακουστική μπαλάντα, εμπνευσμένη από το ερμηνευτικό ύφος του τροβαδούρου της παραδοσιακής αμερικανικής μουσικής σκηνής, Roy Harper. Ο Anderson είχε πει για τον Harper ότι αποτέλεσε την κύρια επιρροή του, ως ακουστικού κιθαρίστα και τραγουδοποιού. Πολύ διακριτικά, σε ορισμένα σημεία του “Reasons for Waiting” αναδύεται ο ήχος των φυσικών εγχόρδων της συμφωνικής ορχήστρας (δεν υπήρχαν τότε synthesizers), μία εύηχη και έξυπνη προσθήκη στην ενορχήστρωση του κομματιού.

Κλείνοντας λοιπόν το αφιέρωμά μας στον δίσκο “Stand Up” των Jethro Tull, θυμίζουμε ότι αυτό το καλοκαίρι είναι προγραμματισμένη για τις 15 Ιουνίου μία και μόνη συναυλία του συγκροτήματος στο Ηρώδειο. Η συναυλία γίνεται στα πλαίσια της τουρνέ που κάνει το συγκρότημα σε Ευρώπη και Αμερική, για να γιορτάσει τα 50 χρόνια από την ίδρυσή του. Θα είμαστε εκεί.

Μοιραστείτε