του Γιώργου Πισσαλίδη
Κηδεύτηκε σήμερα στις 6 το απόγευμα ώρα Ελλάδος παρουσία ηγετών από όλο τον κόσμο, ο Τζωρτζ Χέρμπερτ Ουώκερ Μπους (12 Ιουνίου 1924- 30 Νοεμβρίου 2018), πρώην Πρόεδρος , Αντιπρόεδρος, πρέσβης και διευθυντής των Κεντρικών Υπηρεσιών Αντικατασκοπείας των ΗΠΑ.
Όποια και να είναι η άποψη του καθενός μας για την προεδρία του, , ο ίδιος έφυγε με αποδοχή από τους αντιπάλους του Δημοκρατικούς και παρασημοφορημένος από τον Ομπάμα με το Παράσημο της Ελευθερίας, την ανώτατη διάκριση στις ΗΠΑ.
Όμως για μας που είμαστε καλλιτεχνικό περιοδικό, ο Πρόεδρος Μπους ήταν εκείνος που απροσδόκητα έκανε την αγαπημένη μας μουσική, την «κάντρυ» κουλ πολύ πριν αυτή γίνει η καινούργια ποπ και η μόνη μουσική (μαζί με την σύγχρονη χριστιανική μουσική) που έμεινε ανέπαφη από την οικονομική κρίση. Αυτό συνέβη στις 28 Σεπτεμβρίου 1991, όταν μαζί με την σύζυγό του Μπάρμπαρα Μπους επισκεπτόταν την Νάσβιλ του Τενεσσή για να παρακολουθήσει τα ετήσια βραβεία της μουσικής κάντρυ (CMA Awards).
Βέβαια δεν ήταν η πρώτη επίσημη σχέση της κάντρυ και της πολιτικής μετά το 1960 (Εκλογή Κέννεντυ) Ο Τζίμυ Κάρτερ οργάνωνε συναυλίες με τους «παράνομους της κάντρυ» (Τζώννυ Κας, Γουίλυ Νέλσον») και τα συγκροτήματα του σάουθερν ροκ (Allman Brothers Band, Charlie Daniels Band). Ο Ρόναλντ Ρέηγκαν επισκέφθηκε το θρυλικό σώου- συναυλία Grand Ol Opry για να τιμήσει το μεγαλύτερο του αστέρι Ρόυ Άκαφ. Όμως ήταν η πρώτη που ένας πρόεδρος των ΗΠΑ παρακολούθησε αυτόν τον υψηλού κύρους μουσικό θεσμό.
Ο λόγος που ήταν εκεί; Η τεράστια δημοτικότητα του Γκαρθ Μπρούκς που μεταμορφωνόταν σε έναν καινούργιο Έλβις ενσωματώνοντας στην κάντρυ του μουσική στοιχεία του ροκ (διασκευές σε τραγούδια των Kiss και των Georgia Satellites), ενώ το σώου θυμίσει συναυλία ροκ μουσικής. Το κυριότερο όμως ήταν ότι την ίδια μέρα το πρόσφατο τότε άλμπουμ του Ropin the Wind έριχνε από την κορυφή των ποπ άλμπουμς, το ομώνυμο μαύρο άλμπουμ των Metallica, ενώ τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς και τον Ιανουάριο του 1992 θα έκανε το ίδιο με το Use Your Illusion II των «Γκανς εντ Ρόουζες» και το Nevermind των «Νιρβάνα».
Βέβαια η επιτυχία του Γκαρθ Μπρουκς δεν ήταν άσχετη με αυτό που συνέβη στην κάντρυ στην δεκαετία του 80. Τότε μια ολόκληρη γενιά από καινούργιους μουσικούς, όπως ο Τζωρτζ Στρέητ, ο Ρίκυ Σκαγκς, η Ρήμπα Μακ Εντάιρ, ο Ράντυ Τρέηβις η ακόμα ο κάντρυ / ροκαμπίλυ Ντουάιτ Γιοάκαμ εναντιωνόταν στην επί δεκαετίες κυριαρχία του κάντρυ ποπ ήχου (από τον Τζιμ Ρηβς του 50 στον Κέννυ Ρότζερς του 80) η την crossover επιτυχία του «Καουμπόυ των Πόλεων» με τον Τραβόλτα. Θα επηρεάζοταν από το πιο αυθεντικό honky tonk ήχο του Χανκ Γουίλλιαμς, του Μερλ Χάγκαρντ και του Μπακ Όουενς (μουσικοί που θα επηρέαζαν και το ροκ). Ενώ άφησαν πίσω τις καταχρήσεις που ήταν συνήθεις για τους μεγάλους καλλιτέχνες του παρελθόντος (Τζωννυ Κας κλπ) και θα παρέμεναν καθαροί ενώ ψήφιζαν συντηρητικούς πολιτικούς.
Αυτή η κάντρυ θα έφερνε σιγά σιγά το είδος στα ποπ τσαρτς και με τον Μπρουκς θα έριχνε τα μεγάλα ονόματα του ροκ από την κορυφή των ποπ τσαρτς.
Μπροστά λοιπόν στην δημοτικότητα του Γκαρθ Μπρούκς, ακόμα και ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου θα γοητευόταν και θα πήγαινε να παρακολουθήσει τα βραβεία της Country Music Association (Σύνδεσμος Μουσικής Κάντρυ). Ο Τζωρτζ και η Μπάρμπαρα Μπους θα πήγαιναν ως οπαδοί και θα τους υποδεχόταν η βασίλισσα της κάντρυ του 80, Ρήμπα Μακ Εντάιρ που πολλοί στην Ελλάδα θα την θυμούνται από την κωμική σειρά Reba.
Όσο για τα ίδια τα βραβεία, η βραδιά θα αποδεικνυόταν η μεγαλύτερη στην καριέρα του Μπρούκς. Θα κέρδιζε καταρχήν το μεγάλου κύρους βραβείο Entertainment Of The Year (Διασκεδαστής της Χρονιάς) που αφορά τις συναυλίες, αλλά την εν γένει δημοτικότητα ενός καλλιτέχνη. Στην συνέχεια θα κέρδιζε επίσης το Βραβείο για Άλμπουμ της Χρονιάς με το No Fences, Το Βραβείο για Single of The Year (Μικρός Δίσκος της Χρονιάς) με το Friends in Low Places και Βίντεο της Χρονιάς με το The Thunder Rolls.
Επίσης ο Βινς Γκιλ θα κέρδιζε το Βραβείο Ερμηνευτή της Χρονιάς και Song of The Year (Σύνθεση της Χρονιάς). Η Τάνυα Τάκερ, γνωστή και στην Ελλάδα με το Delta Dawn κέρδισε το Βραβείο για Ερμηνεύτρια της Χρονιάς αλλά λόγω εγκυμοσύνης δεν πήγε να το παραλάβει. Το οικογενειακό ντουέτο των Judds κέρδισε βραβείο για Ντουέτο της Χρονιάς και το δημοφιλές και στην Ελλάδα συγκρότημα του σάουθερν ροκ «Κεντάκυ Χεντχάντερς» θα ανακηρυσσόταν Φωνητικό Συγκρότημα της Χρονιάς.
O Πρόεδρος Μπους δεν θα παρέλειπε να μιλήσει στους καλλιτέχνες της κάντρυ που είχαν μαζευτεί εκει:
«Ευχαριστώ. Σε ευχαριστώ Ρήμπα και συγχαρητήρια σε όλους τους αποψινούς νικητές των βραβείων. Είναι σημαντικό να είμαι εδώ με φίλους και με την μουσική που αγαπώ. Η Μπάρμπαρα και εγώ ερχόμαστε εδώ ως οπαδοί. Η μουσική κάντρυ μας δίνει ένα παράθυρο στον πραγματικό κόσμο και όταν θέλω να νοιώσω ένα κύμα πατριωτισμού μέσα μου η να νοιώσω νοσταλγία η όταν ακόμα χρειαστώ μια δωρεάν συμβουλή για τον Σαντάμ Χουσείν στρέφομαι στην μουσική κάντρυ. Τα τραγούδια της κάντρυ λένε πολλά για την ζωή. Και μερικές φορές ΄ταν είμαι στο Οβάλ Γραφείο, διαβάζω μια πρόταση κάτω από το γυαλί στο δεξί μέρος που λέει: «Αν πρόκειται να δούμε το ουράνιο τόξο, θα πρέπει να υπομείνουμε και λίγη βροχή» (αναφορά σε στίχους του διάσημου κάντρυ ροκ συγκροτήματος Nitty Gritty Dirt Band” από το Stand A Little Rain)
“Η Μπάρμπαρα και εγώ θα είμαστε πάντα ευγνώμονες για αυτό που έκανε η οικογένεια της μουσικής κάντρυ για τους στρατιώτες μας στον Πόλεμο του Κόλπου και για τις οικογένειες τους. Σίγουρα τους βοηθήσατε να αντέξουν λίγη βροχή, έτσι ώστε όταν τελείωσε η Καταιγίδα της Ερήμου θα μπορούσαν να δούν αυτό το μεγαλειώδες ουράνιο τόξο. Ξέρετε είναι εύκολο να δείτε γιατί η Αμερική αγαπάει την κάντρυ. Γιατί η κάντρυ αγαπάει την Αμερική»
Μετά από αυτό η μουσική κάντρυ θα γνώριζε τεράστια επιτυχία Μια γενιά από γιάπις θα έτρεχε στα χοροδιδασκαλεία να μάθει τους χορούς που συνδεόταν με τραγούδια όπως το Achy Breaky Heart του Μπίλυ Ραίη Σάυρους και το Boot Scootin Boogie. Eνώ σε αυτούς θα προστίθεντο μαύροι και μεξικανοί.
Έτσι αν είναι της μόδας σήμερα να παρακολουθούν τα βραβεία της κάντρυ ποπ σταρς όπως ο Τζάστιν Τίμπερλαντ η ο Πρίγκηπας Χάρρυ να λατρεύει την Ταίηλορ Σουίφτ, μπορεί να πει κανείς ο Πρόεδρος Μπους ήταν «ιν» πολύ πριν από όλους αυτούς.
