του Χρήστου Κεσκίνη
Mένουν δυο εβδομάδες (4-5 Αυγούστου) για το 3ο Over The Wall Crete Rock Festival στο Ηράκλειο με headliners τους Diamond Head. Mε αφορμή αυτήν την συναυλία , πιστεύω πως είναι καλό να θυμηθούμε την ιστορία των γερόλυκων του New Wave of British Heavy Metal.
Αναρωτιέμαι βέβαια αν κάναμε αυτό το αφιέρωμα (και αν γινόταν αυτό το live) σε περίπτωση που μία άλλη μπάντα δεν άκουγε Diamond Head. Και δεν είχε κάνει διασκευή στο ‘Am I Evil?’ του πρώτου τους δίσκου ‘Lightning to the Nations’. Αναφέρομαι φυσικά στους Metallica που το διασκεύαζαν κατα κόρον από τα πρώτα τους κιόλας χρόνια (εκτός από live εκτελέσεις, η διασκευή μπορεί να βρεθεί σε γιαπωνέζικη έκδοση του ‘Kill ‘em All’, στο single του ‘Creeping Death’, όπως και στο γνωστό ‘Garage Inc’ μαζί με άλλες διασκευές που έπαιζαν οι Metallica στα live τους).
Ας δούμε την πορεία τους από την στιγμή που ο κιθαρίστας Brian Tatler, ο ντράμερ Duncan Scott και ο τραγουδιστής Sean Harris, όντας ακόμη μαθητές, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις πίσω στο έτος 1976…
Οι πρώιμοι Diamond Head
Για χρόνια το γκρουπ όργωνε το σανίδι ανοίγοντας τα show των AC/DC ή ακόμη και των Iron Maiden (πριν φυσικά από το ντεμπούτο των τελευταίων). Μετά από διάφορα demo και, αφού πίστεψαν πως ήταν αρκετά δεμένοι, το ‘Lightning to the Nation’ δημιουργεί κάποιο θόρυβο το 1980. Το album χρηματοδοτήθηκε από το ίδιο το γκρουπ και η διανομή του γινόταν μέσω ταχυδρομικής παραγγελίας και φυσικά στα show της μπάντας. Τα πρώτα 1000 αντίτυπα κυκλοφόρησαν σε λευκό εξώφυλλο, με κάθε ένα να φέρει την υπογραφή ενός μέλους του συγκροτήματος, και έγιναν ανάρπαστα πολύ σύντομα. Η δεύτερη έκδοση του άλμπουμ διέφερε στο ότι είχε τους τίτλους των τραγουδιών στο οπισθόφυλλο, ενώ αργότερα κυκλοφόρησε στην Ευρώπη μέσω της γερμανικής “Woolfe Records”.
Ακούγοντας τον δίσκο, καταλαβαίνει κανείς ότι οι Metallica πριν γίνουν το σημερινό μεγαθήριο, άκουγαν πολλές ώρες Diamond Head. Και δεν είναι μόνο το ‘Am I Evil?’ ή τα ‘It’s Electric’ και ‘Helpless’ που επίσης διασκεύασαν. Ακούστε το ‘Sucking My Love’ (πιο ξεκάθαρο υπονοούμενο πεθαίνεις!) και είμαι σίγουρος πως κάτι θα σας θυμίσει.
To ακρογωνιαίο Lightning of the Nations
Ως το 1982 το γκρουπ θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία με live, συμμετοχές σε ραδιοφωνικές εκπομπές, όπως το “Friday Rock Show”, και συμφωνία με την εταιρία “MCA”. Το ‘Borrowed Time’ έφτασε στο #24 των βρετανικών charts και η βρετανική περιοδεία τους έκανε διάσημους στην χώρα τους. Με ήδη γνωστά hit (‘Lightning to the Nations’ και ‘Am I Evil?’ που το γκρουπ θεώρησε καλό να συμπεριλάβει στην κυκλοφορία για να τα κάνει περισσότερο γνωστά στο κοινό) μα και εξίσου καλά τραγούδια όπως οι ύμνοι του New Wave of British Heavy Metal ‘To Heaven From Hell’ (κάπου εκεί ακούω το ‘Metal Militia’ ή είναι ιδέα μου;) και ‘Don’ t You Ever Leave Me’.
Το εξώφυλλο του borrowed time
Και κάπου εκεί ήρθε το γνωστό πρόβλημα για σχεδόν όλα τα γκρουπ της εποχής εκείνης (και όχι μόνο). Ηχογράφησαν το τρίτο άλμπουμ ‘Canterbury’ και αμέσως μετά οι Duncan Scott και Colin Kimberley (μπάσο) αποχώρησαν αναζητώντας την επιτυχία (και τα χρήματα) που δεν είχαν ακόμη έρθει. Το άλμπουμ δεν πηγαίνει το ίδιο καλά με το προηγούμενο και σε μεγάλο βαθμό φταίνε τα λάθη στις πρώτες κόπιες του. Χωρίς να είναι ένα κακό άλμπουμ, δεν έχει την σπιρτάδα και την δυναμική που τους είχε κάνει γνωστούς.
Live βέβαια το γκρουπ συνέχισε να ανοίγει για μεγάλα ονόματα (βλέπε Black Sabbath, Whitesnake κτλ) με αποκορύφωμα την συμμετοχή τους στο “Monsters of Rock” του 1983. Όμως κάτι είχε στραβώσει.
Η αφίσα του Monsters of Rock του 1983
Το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για τις ηχογραφήσεις του τέταρτου άλμπουμ, αλλά η MCA διέκοψε την συνεργασία μαζί τους και οι Diamond Head διαλύθηκαν.
Το 1984 ήρθε η διασκευή των Metallica στο ‘Am I Evil?’ και έφερε το γκρουπ ξανά στο προσκήνιο. Και μάλιστα παγκοσμίως. Μαζί με την διασκευή στο ‘Helpless’ για το ‘The $5.98 E.P.: Garage Days Re-Revisited’ το 1987, το ‘The Prince’ για το σινγκλ του ‘Harvester of Sorrow’ και το ‘It’s Electric’ για το ‘Garage Inc.’ του 1998, βοήθησαν τους Diamond Head να επανέλθουν στο φως της δημοσιότητας.
Το 1993 και μετά από πολύ καλές κριτικές των ΜΜΕ, οι Sean Harris (φωνή), Brian Tatler (κιθάρα), Pete Vuckovic (μπάσο) και Karl Wilcox (τύμπανα) ηχογραφούν το αλμπουμ ‘Death and Progress’ και περιοδεύουν μάλιστα σε Βρετανία. Σε ένα από τα show τους ανοίγουν για τους…(καλά μαντέψατε) Metallica. Αξίζει να σημειωθεί πως στον δίσκο συμμετέχουν ο Tony Iommi (τι θα πει ποιος είναι αυτός;) καθώς και ο Dave Mustaine (Megadeth, ex Metallica). Παρ’ όλα αυτά, διαλύονται ξανά το 1994.
Από το 2000 ως το 2004 παίζουν με διάφορες συνθέσεις live και όλα δείχνουν πως το γκρουπ θα επιστρέψει με νέο δίσκο. Κάτι που γίνεται το 2004 με το ‘All Will be Revealed’, χωρίς ωστόσο τον Sean Harris. Πίσω από το μικρόφωνο βρίσκεται ο Nick Tart και το γκρουπ μοιάζει να προσπαθεί να προλάβει ένα τρένο που έδειχνε να φεύγει για πάντα. Περιοδεία με Megadeth, DVD και Live album γεμίζουν το κενό μέχρι το ‘What’s in Your Head?’. Κάπου εκεί (νομίζω το 2007 ήταν) τους απολαύσαμε στο ‘Keep it True’ festival στην Γερμανία και όλα έδειχναν να έχουν πάρει τον δρόμο τους. Το 2011 μάλιστα έπαιξαν σε διάφορες συναυλίες μαζί με τους Big 4 και έκαναν την πρώτη τους αμερικάνικη περιοδεία.
Το 2016 κυκλοφόρησε το τελευταίο μέχρι σήμερα άλμπουμ τους με τίτλο απλά ‘Diamond Head’, με τον Rasmus Bom Andersen να κρατάει το μικρόφωνο αυτή τη φορά. Το συγκρότημα δείχνει ανανεωμένο και έτοιμο να αρπάξει αυτήν την δεύτερη (ή μήπως τρίτη;) ευκαιρία από τα μαλλιά. Πολλοί είναι αυτοί που πάντα θα τους θυμούνται για την διασκευή των Metallica. Αυτούς τους προκαλώ να ακούσουν το ‘Diamond Head’ και να δουν από τι ακριβώς ήταν φτιαγμένο το καλό Heavy Metal πίσω στα ‘80s στην Μεγάλη Βρετανία.
ΟΙ Diamond Head σήμερα
Κλείνοντας θα πω το εξής: Ναι, το γκρουπ χρωστάει πολλά στους Metallica. Αλλά και οι Metallica χρωστάνε πολλά στους Diamond Head. Βάλτε τα ντεμπούτα των δύο γκρουπ δίπλα-δίπλα και θα το καταλάβετε. Άλλωστε σήμερα ο Lars δεν έχει πρόβλημα να το παραδεχθεί. Ξεσήκωσε πολλές ιδέες του από το ‘Lightning to the Nations’. Το New Wave of British Heavy Metal μπορεί να έβγαλε πάρα πολλά συγκροτήματα, μα έπνιξε και πάρα πολλά που δεν κατάφεραν ποτέ να ξεφύγουν από αυτό το status. Οι Diamond Head τα κατάφεραν εν μέρει. Ακόμη κι αν χρειάστηκαν βοήθεια από την Αμερική! Άσε που πάντα αποδεικνύουν την αξία τους live. Το ίδιο θα κάνουν και σε λίγες ημέρες στην Κρήτη.
Ο Χρήστος Κεσκίνης είναι συγγραφέας ηρωικής φαντασίας και ζει στην Θεσσαλονίκη. Είναι πρόεδρος της μέταλ κοινότητος Excalibur
