ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
15 February, 2025
ΚεντρικήΜΟΥΣΙΚΗO Tζώρτζ Χάρρισον θυμάται το ταξίδι του στην Ινδία τον Σεπτέμβριο του 1966 (φωτό)

O Tζώρτζ Χάρρισον θυμάται το ταξίδι του στην Ινδία τον Σεπτέμβριο του 1966 (φωτό)

Στις 14 Σεπτεμβρίου 1966, ο Τζώρτζ Χάρριοσν και η γυναίκα του Πάττυ Μπόυντ πέταξαν στην Βομβάη και έπιασαν δωμάτιο στο Taj Mahal Hotel με το όνομα Κύριος και Κυρία Σαμ Γουέλς. Πήγαν στην Ινδία όχι μόνο για τα μαθήματα σιτάρ που θα έκανε ο Τζωρτζ με τον Ραβί Σανκάρ, αλλά επίσης για να μελετήσουν και οι δυο τους γιόγκα.

Ο ίδιος θυμάται:

“Πήγα στην Ινδία τον Σεπτέμβριο του 1966. Όταν για πρωτη φορά είδα ένα δίσκο του Ραβί Σανκάρ είχα ένα αίσθημα ότι κάποια στιγμή πρόκειται να τον συνάντήσω. Αυτό συνέβη όταν τον συνάντησα στο Λονδίνο του Ιούνιο στο σπίτι του Αγιάνα Ντέβα Άνγκάντι, ιδρυτή του Asian Music Circle. Ένας Ινδός με τηλέφώνησε και μου είπε ότι ο Ραβί θα ηταν εκεί. Ο τύπος προσοπαθούσε να μας έχουν μαζί, από τότε που χρησιμοποίησα σιτάρ στο Norwegian Wood. Άρχισαν να σκέφτονται : Φοβερή ευκαιρία για φωτογράφηση: ένας Beatle με έναν Ινδό”

“Έτσι συνέχισαν να προσπαθούν να μας βάλουν τον έναν δίπλα στον άλλο, αλλά είπα “όχι”, γιατί ήξερα ότι θα τον συναντούσα κάτω από τις σωστές συνθήκες και το οποίο τελικά πέτυχα. Ήρθε επίσης στο σπίτι μου κια πήρα μερικά μαθήματα από αυτόν σχετικά με το πως να κάθομαι και να κρατώ την σιτάρ. Έτσι τονΣεπτέμβριο μετά την περιοδεία (σμ εννοεί την Αμερικάνικη τουρνέ που θα ήταν και η τελευταία τους) και ενώ ο Τζων γύριζε το “Έτσι κέρδισα τον Πόλεμο”, πήγα στην Ινδία για έξι περίου εβδομάδες. Πρώτα πέταξα στην Βομβάη και άρχισα να περιφέρομαι εκεί. Ξανά λόγω της Μπητλομάνιας, οι άνθρωποι γρήγορα ανακάλυψαν ότι ήμουν εκεί.

“Έμεινα σε ένα Βικτωριανό ξενοδοχείο, το Taj Mahal, και αρχισα να μαθαίνω την σιτάρ. Ο Ραβί θα μου έκανε μαθήματα και θα θα έβαζε και ένα μθητή μου να παίζει μαζί μου. Τα ισχύα μου με σκότωναν εξαιτίας του ότι καθόμουν στο πάτωμα και έτσι ο Ραβί θα έφερνε ένα δάσκαλο του γιόγκα να αρχίσει να μου δείχνει τις φυσικές ασκήσεις του γιόγκα.

“Ήταν μια φανταστική περίοδος. Θα έβγαινα και θα κοιτούσα τους ναούς και θα έκανα ψώνια. Ταξιδέψαμε σε όλη την Ινδία και τελικά ανεβήκαμε μέχριο το Κασμίρ και μείναμε σε ένα σπίτι- βάρκα στην μέση των Ιμαλαϊων. Ήταν απίθανο. Θα ξυπνούσα το πρωί και ένας νεαρός από το Κασμίρ, ο κύριος Μπάτ θα μας έφερνε τσάι και μπισκότα και μπορούσα να ακούω τον Ραβί στο διπλανό δωμάτιο να εξασκείται στην σιτάρ….

“Ήταν η πρώτη φορά που ένοιωσα ότι απελευθερωνόμουνα από το να είμαι ένας “Μπητλ” η ένας αριθμός. Αυτό το αίσθημα πάει πίσω στην σειρά The Prisoner με τον Πάτρικ ΜακΓκούχαν να δηλώνει: “Δεν είμαι ένας αριθμός”.   Στην κοινωνία μας τείνουμε να βάζουμε αριθμούς στον εαυτό μας και ο ένας στον άλλον και η κυβέρνηση το κάνει επίσης . Το π΄ρωτο πράγμα που σε ρωτάνε στην Αμερική είναι “Ποιος είναι ο αριθμός Κοινωνικής Ασφάλισης;” Ξαφνικά το να βρίσκεσαι σε ένα μέρος όπου μοιάζει να είναι στο 5000 π.Χ είναι υπέροχο”.

Από το George Harrison – An Anthology

 

Μοιραστείτε