
Του Γιώργου Πισσαλίδη
Τρία σχεδόν χρόνια μετά το τελευταίο του στούντιο άλμπουμ του, ο “Κιντ ροκ”, ο αυτοαποκαλούμενος «βασιλιάς των white trash (xλευαστικός όρος για τους φτωχούς, αγρότες της Αμερικής) επιστρέφει με το Sweet Southern Sugar (BMG/BBR Music Group). Ένα άλμπουμ κυκλοφόρησε στις αρχές Νοεμβρίου και ήδη πήγε στο No. 1 των τσαρτς των Ανεξάρτητων Άλμπουμς, αλλά και των Ροκ Άλμπουμς, στο Νο 4 των τσαρτς των Άλμπουμς της Κάντρυ, στο No. 5 στα Digital Albums, and No. 8 στα (εθνικά) τσαρτς των ποπ άλμπουμς του Μπίλμπορντ.
Όλα αυτά τα χρόνια ο γεννημένος στο Ντητρόιτ “Κιντ Ρόκ” ξεκίνησε από ραπ σε στυλ Beastie Boys για να κταλήξει σε ένα πάντρεμα κάντρυ σάουθερν ροκ, ραπ, και χέβυ μέταλ. Ενώ στα άλμπουμς του συμπεριλαμβάνει ντουέτα με καλλιτέχνες από την Σέρυλ Κρόου (Collide) μέχρι τον καντρυ ρόκερ Χανκ Γουίλλιαμς Τζούνιορ (Redneck Paradise). Στιχουργικά ο Ροκ εξυμνεί την Αμερική, τον πατριωτισμό προς την σημαία, τους αγρότες του Νότου, που είναι το κλασσικό κοινό της κάντρυ. Επί σκηνής ο Ροκ θυμίζει ένα κράμα Μπομπ Σήγκερ, Ιγκυ Ποπ, Άλις Κούπερ και Έμινεμ, όλοι τους παιδιά του Ντητρόιτ.
Από την άλλη, τυλίγεται την σημαία του Νότου, την οποία θεωρεί θέμα κληρονομιάς και όχι ρατσισμού ενώ απορρίπτει τους οπαδούς της λευκής υπεροχής και κερδίζει βραβεία από το Εθνικό Σύνδεσμο Προώθησης Εγχρώμων» (NAACP) Πραγματικά ισορροπεί πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Παρόλα αυτά, πολλοί είναι που στην Αμερική τον θεωρούν «αμφιλεγόμενο».
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο «Κιντ Ροκ» τολμά να είναι Ρεπουμπλικάνος και λιμπερτάριαν, όπως πολλοί καλλιτέχνες από την εποχή του Ελβις και του Χανκ Γουίλλιαμς. Κάτι που δεν δικαιούσαι στην δικτατορία της Κλίντον, του CNN και του προοδευτικού Χόλλυγουντ. Παράλληλα παρεχώρησε το Born Free στην εκλογική καμπάνια του Μίτ Ρίμνεϋ. Eνώ στις τελικές εκλογές στήριζε τον Τραμπ..
Τον Ιούλιο ο Κίντ Ρόκ είπε ότι ενδιαφερόταν να κατέβει υποψήφιος Γερουσιαστής του Μίτσιγκαν με τους Ρεπουμπλικάνους, αλλά πρόσφατα είπε ότι θα επικεντρωνόταν στο καινούργιο άλμπουμ του και την τουρνέ. Άξιζε τον κόπο;
Το Sweet Southern Sugar είναι ένα άλμπουμ σε παραγωγή του Ροκ και του βετεράνου παραγωγού της κάντρυ Τζάστιν Νιέμπανκ που χρησιμοποιεί πολλούς γνωστούς μουσικούς των στούντιο της Νάσβιλ για να βοηθήσει στην παρουσίαση του “Κιντ Ρόκ” ως κάντρυ τραγουδιστή. To άλμπουμ είναι βουτηγμένο στο σάουθερν ροκ του 70, τόσο το μπλούζ ροκ των ZZ Top (Raising Whiskey) αλλά και το πιο σκληρό ήχο των Black Oak Arkansas. Tο “The Greatest Earth On Rock” είναι ένα χαρντ ροκ ύμνος ενώ στο “Po Dunk” εξυμνεί τον Αμερικάνικο Νότο “Με την Βίβλο δίπλα στο κρεβάτι και το ουίσκυ να στέκεται καλά“, για ανθρώπους που είναι “τρελλοί και με την βούλα και ρέντνεκς”. Για να τραγουδήσει στο ρεφραίν “Αυτή είναι μια βαρετή κωμόπολη, αλλά ως βλάχος δεν δίνω δεκάρα τσακιστή” Και φυσικά στο βίντεο υπάρχουν σκηνές με σκοποβολή και το δικαίωμα στην οπλοκατοχή.
Υπάρχουν επίσης ενδοσκοπικά τραγούδια όπως τα “Stand the Pain” και “I Wonder” με τον Κιντ Ροκ να κατακτά νέα επίπεδα μουσικού και συναισθηματικού βάθους. Ενώ η εκτέλεση του i Can’t Help Myself (Sugar Pie Honey Bunch) των «Φορ Τόπς» δίνει καινούργια διάσταση στο κομμάτι και την ίδια την μουσική του.
Εκείνο όμως το τραγούδι το οποίο παίζει πολύ στα κάντρυ ραδιόφωνα είναι το Tennessee Mountain Top ένα σύγχρονο Sweet Home Alabama όπου ο ήρωας πήγε στην Καλιφόρνια για να βρεί αγάπη και βρήκε σεξ, ναρκωτικά και νοσταλγώντας την γενέτειρα του τραγουδάει «Δεν υπάρχει τίποτα σαν την κορυφή του βουνού στο Τεννεσσή/ με γείτονες που πυροβολούν στα ίσια και δεν πετάνε ονόματα για να φανούν «τρέντυ» / και έναν ιερέα που κηρύττει για ειρήνη αλλά ακόμα ξέρει να γεμίζει το όπλο του».
Τελικά τον έχασε η πολιτική, αλλά τον κέρδισαν οι θαυμαστές του