ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
26 January, 2025
ΚεντρικήΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΦΕΣΤΙΒΑΛ“Η προς Ιωνίαν κατάβασις” : Μια μουσικο-θεατρική παράσταση για την παλιά Σμύρνη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (φωτό από τις πρόβες) 

“Η προς Ιωνίαν κατάβασις” : Μια μουσικο-θεατρική παράσταση για την παλιά Σμύρνη στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (φωτό από τις πρόβες) 

Aφιέρωμα στη Σμύρνη του 1922, λίγο πριν τη Μικρασιατική καταστροφή στο Φουαγιέ του Β! Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης ( Μικρό Μέγαρο)

Με ένα μουσικοθεατρικό αφιέρωμα, το οποίο τοποθετείται χρονικά λίγο πριν την καταστροφή της Σμύρνης, το Κέντρο Πολιτισμού του Δήμου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Σωματείο Φίλων του Ιστορικού Κέντρου Θεσσαλονίκης τιμούν την μνήμη για τα 100 χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή.

Το αφιέρωμα, στα πλαίσια ενός θεατρικού αναλογίου με μονολόγους και σκηνές της εποχής με έντονες ιστορικές αναφορές από την αρχή της νέας «άλωσης», η οποία ξεκίνησε την 29/5/1921 με την πορεία προς την Άγκυρα.

Το γυναικείο φωνητικό σύνολο ChorΩδές ,με τη συνοδεία μικρού οργανικού συνόλου, ξαναζωντανεύουν έντονα τις μνήμες μιας όμορφης και δημιουργικής ιστορικής περιόδου για τον ελληνισμό της Μικρασίας, λίγο πριν το μεγάλο τέλος της…

Συμμετέχουν:

Έρευνα-επιλογή κειμένων, δραματουργική επεξεργασία/διδασκαλία κειμένων, από την σκηνοθέτιδα της παράστασης, Βίκυ Γρηγοριάδου

  • Μουσική σύνθεση-συνοδεία κειμένων /Διασκευή παραδοσιακών κομματιών και πιάνο από τον συνθέτη Κανάρη Κεραμάρη

Ο συνθέτης της παράστασης Κανάρης Κεραμάρης στο πιάνο

Το μικρό παραδοσιακό οργανικό σύνολο αποτελείται από τους σολίστες Βασίλη Ζιγκερίδη κανονάκι & Γιώργο Πολυχρονιάδη Yayli Tambur

  • Απόδοση παραδοσιακών τραγουδιών της περιοχής από το Γυναικείο φωνητικό σύνολο ChorΩδές, υπό την διεύθυνση της Άλκηστης Τόγια
  • Δημιουργία videowall, Χρήστος Ματζίρης

Σημείωμα σκηνοθέτη

Η γιαγιά μου και ο παππούς από την πλευρά του μπαμπα ήρθαν απ τον Πόντο, από το Ερζιτζάν ένα χωριό κοντά στην Τραπεζούντα. Μαζί με τα πρώτα μου βήματα έμαθα και τους βασικούς ποντιακούς χορούς. Το σπίτι μας ήταν πάντα γεμάτο με πόντιους παλινοστούντες τους οποίους φιλοξενούσαμε και βοηθούσαμε να «τακτοποιηθούν» στην Πατρίδα.

Οι χαμένες πατρίδες ήταν ένα θέμα που πάντα με ταλάνιζε και πάντα ήθελα να το εισάγω στην τέχνη μου. Και ευχαριστώ πολύ αυτούς που μού έδωσαν την ευκαιρία να δουλέψω πάνω σ΄αυτό «ολισθικά: Να συρράψω το κείμενο-γιατί πρόκειται για μια συρραφή από στοιχεία-πληροφορίες για την πόλη και τη ζωή στη Σμύρνη, τις οποίες ακολουθούν οι μαρτυρίες του ολοκαυτώματος που τα εντάσσω οργανικά σ΄ένα ενιαίο θεατρικό corpus. 

Τα λόγια «πλέκονται» με τα τραγούδια, τα εξαιρετικά μικρασιάτικα τραγούδια που ερμηνεύονται αριστουργηματικά αλλά από την Άλκηστης κι άλλα από τη χορωδία. Τραγούδια που θεωρώ ότι τα γνώριζα σαν από κυτταρική μνήμη από τη στιγμή που γεννήθηκα. Τραγoύδια που κυλούν στις φλέβες του Έλληνα που περνούν όπως το DNA στην επόμενη γενιά. Κι όλα αυτά τα κάτω από τις υπέροχες μουσικές που έγραψε ο Άρης που διατείνουν τη χαρά, απογειώνουν τον έρωτα και κάνουν τον πόνο των ηρώων μας αβάσταχτα οξύ.

Η σκηνοθέτις Βίκυ Γρηγοριάδου και η μαέστρος Άλκηστη Τόγια (δεξιά) με τους συνεργάτες τους στις πρόβες

Είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η παράσταση. Είναι πάντα –δυστυχώς- επίκαιρο ένα αντιπολεμικό μήνυμα. Φέτος ζήσαμε τον όλεθρο στην Ουκρανία. Πόσα παραδείγματα στη σύγχρονη ιστορία μας αποδεικνύουν την ανθρώπινη αλαζονεία. Την ανθρώπινη ανοησία. Δυστυχώς δεν παίρνουμε μαθήματα ζωής απ την ιστορία , παρά επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη. Πόλεμος, καταστροφή, πόνος, ξεσηκωμός, προσφυγιά. Ξανά και ξανά 

Και δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Στον πόλεμο είναι όλοι ηττημένοι σε πολλαπλά επίπεδα. Και κάθε φορά εναλλάσσονται οι θύτες και τα θύματα. 

Στη Σμύρνη ήταν οι Τούρκοι που έκαψαν μιαν ελληνική πόλη, έσφαξαν, βίασαν, σκότωσαν, αφάνισαν ένα γένος, έναν πολιτισμό. Και στην Τροία ήταν οι Έλληνες αυτοί που βάλανε φωτιά στην πόλη και ανάγκασαν τις Τρωάδες να μετατραπούν από αρχόντισσες-κυράδες (όπως οι μικρασιάτισσες) σε πρόσφυγες –δούλες. Δεν μπορώ λοιπόν να μην παραλληλίσω την μικρασιάτισσα που κλαίει για το σκοτωμένο παλικάρι της με την Εκάβη που αφαλοδέρνεται πάνω από το άψυχο κορμάκι του εγγονού της.

Η Σμύρνη όλη κλαίει ακόμη και θρηνεί την ανθρώπινη ανοησία!

Κι ο κόσμος όλος κλαίει και θρηνεί για τη Σμύρνη!

Βίκυ Γρηγοριάδου

Υ.γ Πηγές:

*Μαρτυρίες_καταγραφές θυμάτων της καταστροφής

*Κοινός Λόγος της Έλλης Παπαδημητρίου

*Σμύρνη Περίκαλλη και Χιλιοτραγουδισμένη του Θωμά Κοροβίνη

 

Δευτέρα 6/6/2022 στο Φουαγιέ του Β Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης ( Μικρό Μέγαρο)

Ώρα έναρξης 20:00

Είσοδος ελεύθερη, ελεγχόμενη

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ στην ηλεκτρονική διεύθυνση του Σωματείου: thessistorikokentro@gmail.com

Θα τηρηθούν όλες οι οδηγίες, οι οποίες θα αναφέρονται στο ισχύον, την ημέρα εκείνη, υγειονομικό πρωτόκολλο. 

Μοιραστείτε