του Τηλέμαχου Χορμοβίτη
Έγραφα τις προάλλες ότι η μοντέρνα τέχνη δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια μορφή σνομπισμού και μανταμσουσουδισμού, όπου οι μύστες του μοντερνισμού επιβεβαιώνουν την πνευματική τους ανωτερότητα έναντι της αξιοθρήνητης, οπισθοδρομικής πλέμπας, που αδυνατεί να συλλάβει τα υψηλά του νοήματα.
Την άποψη αυτή ήρθε να επιβεβαιώσει, με τον πιο πανηγυρικό τρόπο, σήμερα η διευθύντρια πολιτισμού του Ιδρύματος Ωνάση (αυτής της σφηκοφωλιάς του πολιτισμικού μαρξισμού), η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, μας μάλωσε επειδή δεν εκτιμήσαμε τον χριστουγεννιάτικο στολισμό της Βασιλίσσης Σοφίας από το πεφωτισμένο Ίδρυμα (“καλλιτεχνική εγκατάσταση” χαρακτήρισε τον φωτισμό η διευθύντρια). Δεν φτάνει που το Ίδρυμα καταδέχτηκε να ασχοληθεί με αυτή την μπανάλ, οπισθοδρομική γιορτή, τα Χριστούγεννα, και αποφάσισε να ομορφύνει τις μίζερες ζωές μας με τα καλλιτεχνικά του αριστουργήματα, τολμήσαμε εμείς, ο αχάριστος και αμόρφωτος λαουτζίκος, που μόνο για αγγελάκια και αστεράκια είμαστε, αντί να υποκλιθούμε στην “σύγχρονη προσέγγιση” του Ιδρύματος, να αρχίσουμε και τις γκρίνιες.
Εμείς οι deplorables των Αθηνών ζητούμε ταπεινά συγνώμη από τη διευθύντρια πολιτισμού και υποσχόμαστε μέχρι την επόμενη χρονιά, αφού παρακολουθήσουμε όλες τις αβαν-γκαρντ παραστάσεις του Ιδρύματος, να γίνουμε αρκούντως μοντέρνοι και ανοιχτόμυαλοι ώστε να εκτιμήσουμε το καλλιτεχνικό μεγαλείο του…αντικουνουπικού φωτισμού.
Αν λάβω υπόψη μου και την εμμονή του Ιδρύματος με τις queer παραστάσεις, αφού δεν διακόσμησε με dildos όλη τη Βασιλίσσης Σοφίας, πάλι καλά να λέμε, φίλοι μου.
