Μετά το καταιγιστικό ομώνυμο EP τους, οι Stygian Oath επιστρέφουν με το πρώτο τους full length με τίτλο Midnight Flames, ενώ επέκειται μια συναυλία στο eightball της Θεσσαλονίκης (7/10). ‘Ετσι αποφασίσαμε να στριμώξουμε τον τραγουδιστή τους Άκη Χρυσίλη για να τον ρωτήσουμε όλα όσα πρέπει να ξέρει κάποιος για το ανερχόμενο συγκρότημα και όχι μόνο. Ανάμεσα σε μπύρες, Heavy Metal, στίχους, βιβλία και άλλα μιλήσαμε και για τον αγαπημένο μας Σύλλογο Heavy Metal Excalibur Thessaloniki (του οποίου είμαστε και οι δύο ενεργά μέλη και ευχαριστούμε για τη φιλοξενία).
Συνέντευξη στον Χρίστο Κεσκίνη
Για αρχή, καλό θα ήταν να αναφέρουμε ένα μικρό βιογραφικό της μπάντας. Ποιοι είστε και τι θέλετε να πετύχετε με τη μουσική σας;
Εκ μέρους της μπάντας, σε χαιρετώ Χρήστο και ευχαριστώ για τη φιλοξενία στο Άβαλον των Τεχνών! Οι Stygian Oath, είμαστε μαζί από το 2015 και αποτελούμαστε από τους Χάρη Βαβαλίδη και Αλέξανδρο Κυριαζή στις κιθάρες, Πάνο Τσαρτσάλη στο μπάσο, Απόστολο Τζώτζη στα τύμπανα κι εμένα στη φωνή. Ξεκινήσαμε τις live εμφανίσεις μας το 2016, το 2017 γίναμε πεντάδα με την προσθήκη του Αλέξανδρου, κυκλοφορήσαμε το ομώνυμο ΕΡ μας το 2018 και αισίως, το 2022 φτάσαμε στην κυκλοφορία του πρώτου μας πλήρους άλμπουμ, Midnight Flames. Αυτό που θέλουμε να πετύχουμε ως μπάντα είναι, μέσω των κομματιών μας να επιστρέψουμε λίγη από την αγάπη που μας έδωσε αυτή η μουσική, η οποία καθόρισε τον τρόπο σκέψης μας και το ποίοι είμαστε ως άνθρωποι και φυσικά να μοιραστούμε αυτό το συναίσθημα με άλλα παιδιά που ξέρουμε ότι ζουν για το heavy metal.
Πώς σας ήρθε η ιδέα για το όνομα; Ποιος είναι ο δικός σας Στύγιος Όρκος;
H αλήθεια είναι ότι πρώτα γράψαμε το ομώνυμο κομμάτι και μετά συμφωνήσαμε να αποτελεί και το όνομα της μπάντας. Ο όρκος της Στύγας στην αρχαιότητα ήταν ο βαρύτερος όρκος για κάθε θνητό και αθάνατο, η δε παράβασή του σήμαινε πολλά δεινά στον επίορκο. Η δέσμευση αυτή που πηγάζει από τα νερά της Στύγας, για πολλούς ίσως να έχει αρνητικό πρόσημο, ίσως ακόμα και να εκφράζει κάτι μακάβριο. Ότι όμως είναι δέσμευση για κάποιους, είναι απελευθέρωση για αυτούς που έχουν κάποιο σκοπό. Η ουσία της ταυτότητας μας, βρίσκεται στην ανταπόκριση προς τις ίδιες μας τις δεσμεύσεις. Αυτός μπορώ να πω πως είναι ο δικός μας όρκος.
Πρώτο full album. Tι πρέπει να περιμένει ένας ακροατής που δεν σας ξέρει (και τι ένας που έχει την εμπειρία του EP);
Για αυτούς που μας γνωρίζουν από το ΕΡ, θα έλεγα να περιμένουν μια εξέλιξη της μπάντας, όχι μόνο στο κιθαριστικό μέρος μιας και πλέον έχουμε τον κλασσικό double axe ήχο, αλλά μιας και αποκτήσαμε χρήσιμες εμπειρίες τα τελευταία χρόνια, μια συνολική εξέλιξη στις συνθέσεις του άλμπουμ. Γι’ αυτούς που θα μας ακούσουν τώρα, δυο λέξεις νομίζω αρκούν, heavy metal.
Πόσο ευχαριστημένοι είστε με το αποτέλεσμα; Θα αλλάζατε κάτι αν μπορούσατε;
Είμαστε απόλυτα ευχαριστημένοι από τη συνεργασία μας με τον Νίκο Γεωργιτσόπουλο. Πιστεύω πως αποτύπωσε ακριβώς αυτό που είχαμε στο μυαλό μας ως ήχο. Δεν νομίζω να υπάρχει κάτι που θα αλλάζαμε.
Να περιμένουμε κάποια στιγμή τη μουσική σας σε βινύλιο;
Ναι, θα κυκλοφορήσει και σε βινύλιο από την Alone Records τον προσεχή χειμώνα.
Ποιες είναι οι βασικές επιρροές σας; Πιστεύετε πως είναι καλό να υπάρχουν επιρροές από διαφορετικά είδη της μουσικής μας; Νομίζω ότι ειδικά στο ντεμπούτο σας – αντίθετα με το EP – αυτές οι διαφορετικές επιρροές του κάθε μέλους είναι εμφανείς σε μένα τουλάχιστον. Και το λέω για πολύ-πολύ καλό αυτό.
Νομίζω είναι ηλίου φαεινότερο ότι στο DNA μας έχουμε τους Priest και τους Maiden χαχαχα. Είναι κάτι για το οποίο είμαστε περήφανοι, αλλά ούτως ή άλλως είναι και κάτι που δύσκολα μπορεί μια μπάντα να αποφύγει. Σίγουρα στο ΕΡ oι επιρροές ήταν πιο συγκεκριμένες, ίσως λόγω λιγότερων κομματιών, ίσως λόγω του ότι ήμασταν τετράδα. Αντίθετα, στα 9 κομμάτια του Midnight Flames, υπάρχει σαφώς περισσότερος χώρος για να προβληθούν και άλλες επιρροές, περισσότερο έχοντες να κάνουν με Αμερική μεριά, όπως Crimson Glory, Riot, Manilla Road, Heir Apparent αλλά και Τευτονικό ήχο, όπως Stormwitch, Scorpions.
Από όσο ξέρω, είσαι ο υπεύθυνος των στίχων. Ταξίδεψέ μας στους κόσμους από τους οποίους αντλείς την έμπνευσή σου. Θα μας πεις τι λέει στο τέλος του Finger on the Trigger;
Πρόκειται για ένα κώδικα που μας αποκάλυψαν τα αρχαία πνεύματα της Στύγας, μέσα από το φαινόμενο της διεύρυνσης του χωροχρόνου που επαναλαμβάνεται στον 8ο όροφο της Ορφανίδου 3. Αυστηρά για μύστες! Γενικά στους στίχους, μου αρέσει να αντλώ έμπνευση από διάφορα θέματα. Τα Raging Skies, Holy Warrior έχουν να κάνουν με τον πόλεμο τον 6 ημερών και την Ιωάννα της Λωρραίνης αντίστοιχα. Η ιστορία είναι μεγάλος έρωτας. Το ομώνυμο και το Under the Gun, αφορούν δυστοπικές κοινωνίες. Το Seven Years of Death είναι μια φανταστική ιστορία που πραγματεύεται την ανθρώπινη παρακμή και πως αυτή οδηγεί τον πλανήτη μας στο τέλος του. Το Beyond the Grave είναι μια αναφορά στις μυθολογικές Ερινύες. Το Βroken Mirror μιλάει για τον δαίμονα της ματαιοδοξίας. Το Οnward to Victory αποτελεί μια προσωπική ματιά στον Ύμνο προς την Ελευθερίαν και τέλος το Finger on the Trigger, ασκεί κριτική στον κόσμο της δημοσιογραφίας.
Υπάρχουν τραγούδια και στίχοι επηρεασμένοι από λογοτεχνικά θέματα;
Ναι, στα ‘δυστοπικά’ κομμάτια συμβαίνει αυτό. Το Μidnight Flames είναι μια παραλλαγή του μυθιστορήματος του Ραίη Μπράντμπερυ, “Φαρενάιτ 451”, ενώ το Under the Gun διηγείται την ιστορία του “Δρομέα” του Stephen King, αν και το είχε κυκλοφορήσει με το alias, Richard Bachman.
Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία;
Στα πολύ αγαπημένα μου βιβλία, το “Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ” του Όσκαρ Γουάιλντ και το “Όνομα του Ρόδου” του Ουμπέρτο Έκο, κατέχουν περίοπτη θέση. Eπίσης λατρεύω την μητέρα του αστυνομικού μυθιστορήματος, Αγκάθα Κρίστι.
Από όσο μπορώ να καταλάβω δε μένετε απαθείς σε όλα όσα μας περιτριγυρίζουν. Στην κριτική μου αναφέρω σαν κοντινό παράδειγμα για τους στίχους σας τους Megadeth και το πόσο πολιτικοποιημένοι είναι. Το να τη “λέτε” στη σημερινή κοινωνία είναι κάτι που βγαίνει αυθόρμητα ή απλά είναι μέρος τους παιχνιδιού;
Με τιμάει η παραπομπή στους Μegadeth. Θα τους χαρακτήριζα τους εν λόγω στίχους ως κοινωνική σάτιρα περισσότερο παρά ως πολιτικοποιημένους. Ανάλογοι στίχοι υπάρχουν από το ΕΡ ακόμα (Mask Becomes Face – το οποίο απεδείχθη προφητικό χαχαχα). Οπωσδήποτε δεν μένουμε απαθείς αν και είναι καλό να θυμόμαστε πως η μουσική υπάρχει για να ενώνει και όχι να προσθέτει διχόνοιες.
Ποιος είναι υπεύθυνος για αυτό το υπέροχο εξώφυλλο; Βασίστηκε σε ιδέες που είχατε ήδη ή προϋπήρχε και αποφασίσατε να το κάνετε εξώφυλλο;
Υπεύθυνη για το εξώφυλλο είναι η πολύ καλή μας φίλη, Αναστασία Λιόγκα με την οποία συνεργαστήκαμε και για το ΕΡ μας, οπότε γνωρίζαμε τι ήταν ικανή να μας δώσει. Ωστόσο αυτή τη φορά ξεπέρασε κι αυτές τις υψηλές μας προσδοκίες και την ευχαριστούμε πολύ γι’αυτό. Δεν προϋπήρχε κάτι σαν ιδέα, της δώσαμε τους στίχους του ομώνυμου κομματιού και εμπιστευτήκαμε τη φαντασία της.
Παίζει να δούμε κάποιο video clip από εσάς ή πιστεύετε ότι πλέον δεν έχει αξία κάτι τέτοιο;
Θα μου άρεσε η ιδέα ενός βιντεοκλίπ αλλά για την ώρα είναι καλύτερο να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε επερχόμενα live, τα οποία άλλωστε είναι και η ουσία της μουσικής μας.
Με live τι γίνεται; Σας περιόρισε ο Covid; Από όσο ξέρω, ο Χάρης (κιθάρα) μένει μόνιμα Αθήνα. Σας δυσκολεύει καθόλου αυτό;
O covid ήταν μια δύσκολη κατάσταση για όλες τις μπάντες που γνωρίζω και έχω επαφή. Όσον αφορά το Χάρη, επειδή τα πάνε έλα Αθήνα- Θεσσαλονίκη ήταν μια πραγματικότητα στην οποία προσαρμοστήκαμε και προ covid, όταν δουλεύαμε πάνω στο άλμπουμ, αυτό δεν μας έφερε ιδιαίτερες δυσκολίες. Χάρη στη τεχνολογία, δουλεύαμε ο καθένας στο σπίτι του και έτσι ξεπεράστηκαν αρκετά προβλήματα. Βέβαια οι γείτονες μπορεί να έχουν διαφορετική άποψη χαχαχα.
Περιέγραψε το απόλυτο live για εσάς.
Νομίζω πως το live που θα θυμάμαι για μια ζωή, θα είναι αυτό με τους Οmen. Ήταν εφηβικό όνειρο να μοιραστώ το σανίδι με αυτή τη μπάντα και όταν μας το ανακοίνωσαν ήταν στα γενέθλια μου, οπότε δεν θα μπορούσα να περιμένω για καλύτερο δώρο. Συν του ότι είχε μόλις ολοκληρωθεί η ηχογράφηση για το ΕΡ και είχαμε ψυχολογία στα ουράνια.
Σε ποιους θα θέλατε να κάνετε support και ποιοι θα θέλατε να ανοίγουν για εσάς κάποια μέρα;
Για τους Candlemass και ίσως για τους Gamma Ray, αν και για το 2ο δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα. Παίζει ο Χάρης να μας παρατήσει και να πάει να βγει φωτογραφίες, να πάρει πένες και αυτόγραφα απ’τον Κai χαχαχαχα.(σημείωση συντάκτη: δεν τον αδικώ!) Τώρα για να ανοίξουν εμάς, να πω την αλήθεια, δεν μου έρχεται κάποιο όνομα.
Ποιες ήταν οι αντιδράσεις του κόσμου για το EP και ποιες για το Midnight Flames;
Γενικά και στις δύο κυκλοφορίες, μπορώ να πω πως είχαμε πολύ θετικές αντιδράσεις . Υπήρξαν φίλοι μας που είχαν ακούσει το ΕΡ και οι οποίοι όταν τους βάζαμε να ακούσουν το άλμπουμ, μας έλεγαν ότι τους φαινόταν πολύ διαφορετικό κι αυτό μας ικανοποιεί. Θέλαμε να κάνουμε αυτό το βήμα παραπάνω.
Πόσα πρέπει να θυσιάσει κάποιος για να καταφέρει να παίξει Heavy Metal στην Ελλάδα;
Κοίτα, νομίζω πως είναι και ηλικιακό το θέμα και τι εκλαμβάνει ο καθένας ως θυσία. Ένας για να παίξει heavy metal, πρέπει πρώτα να ακούσει heavy metal και να νιώσει ότι εδώ βρίσκει το ‘λιμάνι’ του. Κακά τα ψέματα, πάντα θα είμαστε η μύγα μέσα στο γάλα και ίσως όχι μόνο στην Ελλάδα. Αυτό στον ψυχισμό ενός εφήβου, μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο. Αργότερα και όταν ξεπεραστεί αυτό το αρχικό εμπόδιο και αρχίζεις να μπαίνεις στο κόλπο με τα συγκροτήματα, έρχεται η πραγματικότητα με τις καθημερινές δουλειές και υποχρεώσεις. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που παίζουν αυτή τη μουσική, οπωσδήποτε λοιπόν δεν γίνεται αυτή η ενασχόληση να είναι βιοποριστική. Εκεί όμως φαίνεται και από τι πάστα είσαι φτιαγμένος και πόσο αγαπάς αυτό που κάνεις. Παρεπιπτόντως, αυτό ακριβώς είναι το θέμα που πραγματεύεται το Firebreed, στο ΕΡ.
Τι είναι το heavy metal για εσάς;
Υπέρβαση, απελευθέρωση, επαφή με το όνειρο.
Θέλετε να μας πείτε κάποιες άλλες μπάντες από Ελλάδα που κατά τη γνώμη σας ξεχωρίζουν; Ποια είναι η γνώμη σας για την Ελληνική σκηνή; Τα καταφέρνουμε;
Ευτυχώς υπάρχουν πλέον πολλές ωραίες και πολύ αξιόλογες μπάντες.Oι αγαπημένοι μου είναι οι Γρεβενιώτες Dark Νightmare και επίσης μου αρέσουν οι Black Sword Thunder Attack, Wishdoom, Sacral Rage, Innerwish, Wardrum και φυσικά οι μουρλοί συμπολίτες μας White Tower και οι Vicious Knights. Όσο υπάρχουν τέτοια σχήματα στο χώρο, το metal στη χώρα μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το εξωτερικό.
Σύλλογος Φίλων Η.Μ. Excalibur. Τι σημαίνει για την μπάντα αυτό το μέρος;
Το ξεκίνημα του ταξιδιού μας και το σπίτι για κάθε μεταλλά. Στη Συλλογάρα ήταν που γνωριστήκαμε και συνειδητοποιήσαμε πως μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα. Και ο Σύλλογος από τη μεριά του, είναι πάντα παρών σε κάθε live και κάθε προσπάθεια μας.
Ποια είναι τα επόμενα βήματά σας; Τι να περιμένουμε στο μέλλον;
Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν επαναπαυόμαστε. Δουλειά, δουλειά και περισσότερη δουλειά. Ετοιμάζουμε κάποια live και επιπλέον, ήδη υπάρχουν κάποιες ιδέες για μελλοντικό υλικό.
Τα τελευταία λόγια σας ανήκουν.
Eυχαριστούμε τον κόσμο που αγκαλιάζει τη μπάντα. Μείνετε τρελαμένοι και δυνατοί. Ελπίζουμε σύντομα να σας δούμε σε live και μέχρι τότε… keep the Midnight Flames, burning!!!
Fb: https://www.facebook.com/stygianoathmetal
Photo by Τάσος Αγάπης
