του Χρήστου Κεσκίνη
Με αφορμή τον ερχομό τον Φιλανδών Turisas για πρώτη φορά στην χώρα μας για δύο εμφανίσεις (4 και 5 Μαΐου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αντίστοιχα),ας κάνουμε μία μικρή αναδρομή στην ιστορία της μπάντας…
Τα πάντα ξεκίνησαν το 1998 όταν από τις στάχτες των Koylio, ξεπήδησαν οι Turisas. Το όνομά τους είναι εμπνευσμένο από τον Θεό του πολέμου, που εμφανίζεται με την μορφή ενός θαλάσσιου τέρατος.
Μετά από διάφορα demos και EP, η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της άλμπουμ “Battle Metal”το 2004. Το περίεργο στυλ τους κάτι ανάμεσα σε φολκ (λαϊκή παράδοση), συμφωνικού metal αλλά και οι επικοί (σχεδόν πολεμικοί) στίχοι, έκαναν εντύπωση στο κοινό πολλοί τους χαρακτήρισαν το νέο μεγάλο όνομα. Κομμάτια όπως το ‘Battle Metal’, ‘Midnight Sunrise’αλλά και ‘The Land of Hope and Glory’, έκαναν γνωστό το γκρουπ στο κόσμο και είναι τα δυνατά χαρτιά του μέχρι και σήμερα.
«Πολύ μακριά, εκεί που το φως του ήλιου ποτέ δεν σβήνει
Εκεί υπάρχει αυτή η γη, ο μεγαλύτερος από τους μύθους
Μια δυνατή χρυσή πόρτα ανοίγει αργά
Ενας άνδρας μπάινει μέσα, κουρασμένος από την παλίρροια
Τελικά, έφτασα στο πεπρωμένο μου
Πέρασα την δυτική θάλασσα για να φτάσω στην Χώρα της Ελπίδας και της Δόξας
Μπροστά μου στέεκται η ένδοξη λαμπρή Πόλη
Μια αίσθηση που μπορώ να αναπνεύσω και να είμαι ελεύθερος»’
‘The Land of Hope And Glory’
Όμως, το μεγάλο βήμα – ειδικά στο ελληνικό κοινό – οι Tουρίσας το έκαναν το 2007 με το άλμπουμ “The Varangian Way”με τραγούδια για την Βαράγγια Φρουρά του Βυζαντίου! Οι Φιλανδοί, σαν νέοι φρουροί, δηλώνουν πίστη στον Αυτοκράτορα και την Βασιλεύουσα! Ακόμη και αν δεν είχε τίποτα άλλο αυτός ο δίσκος, το ανατριχιαστικό “Konsta-ntinou-polis” που ακούγεται στο τελευταίο έπος τους δίσκου (‘Miklagard Overture’)φτάνει για να μας κάνει να πάρουμε τα όπλα και να βγούμε στους δρόμους. Αλλά μη γελιέστε! Δεν είναι μόνο αυτό. Από την αρχή μέχρι το τέλος, ο δίσκος είναι γεμάτος πολεμικούς παιάνες δόξας και τιμής. ‘Cursed Be Iron’, Fields of God’, ‘Five Hundred and One’ (βασικά όλος ο δίσκος, αλλά τέλος πάντων!) μας ταξιδεύουν σε μια εποχή που η Κωνσταντινούπολη είναι το κέντρο του κόσμου και οι Βόρειοι (κυρίως σκανδιναβοί) αποτελούν την ελίτ της Αυτοκρατορίας. Αν αναρωτιέστε πως ένοιωθαν τότε οι μισθοφόροι, ακούστε αυτόν τον δίσκο και θα σας λύσει όλες τις απορίες!
‘
‘Κωνσταντινούπολη
Sui generis
Οι Άγιοι και οι Αυτοκράτορες
Περασμένων αιώνων
Τα πουλιά που έφτιαξε ο άνθρωπος στα δένδρα
Τραγουδούν τους παιάνες τους εν χορωδία
Αθανασία
‘Miklagard Overture’
Τότε ήταν που οι Φιλανδοί έκαναν μια διασκευή που τους έκανε γνωστούς σε κάθε γωνία της Ευρώπης. Το ‘Rasputin’, ήδη γνωστό από τον διαγωνισμό της Eurovision, έκανε τους Turisas γνωστούς παντού. Και σχεδόν μισητούς στους παλιούς σκληροπυρηνικούς οπαδούς τους! Αυτή η κίνηση έφερε τους Φιλανδούς να παίζουν μπροστά κοινό που το μόνο που ζητούσε ήταν να ακούσει αυτό το τραγούδι. Ίσως να έφερε νέους οπαδούς, μα αρκετοί από αυτούς που τους ακολουθούσαν από τον πρώτο δίσκο, έπαψαν πλέον να ασχολούνται! Σε αυτό δεν βοήθησε και η αλλαγή μελών, καθώς και ο τρίτος δίσκος “Stand Up and Fight” (2011) που αν και ακολουθούσε τα βήματα των δύο πρώτων, δεν βρίσκεται στα ίδια υψηλά στάνταρ. Aν εξαιρέσουμε το ομώνυμο έπος καθώς και το ‘March of the Varangian Guard’ (ίσως και το ‘Βενετοι!-Πρασινοι!’ για ευνόητους λόγους) τα υπόλοιπα τραγούδια είναι σαφώς κατώτερα από όσο περίμεναν οι οπαδοί τους. Αυτό έφερε νέες ανακατατάξεις στο γκρουπ.
«‘Φύλακες της Δόξας και της Δύναμης
Το λάβαρο μας κυματίζει κόκκινο σαν το αίμα
Μαύρο σαν την νύχτα καθώς παρελαύνουμε
Προς την Ανατολή, για τον Βασιλιά των Ελλήνων
Έρχονται οι άνθρωποι του Σταυρού και του σφυριού
Μερικές ημισέληνοι
Άνδρες που απλώς ψάχνουν για θέλγητρα
Κάποιοι που κρύβουν την βασιλική τους καταγωγή» ’
‘March of The Varangian Guard’
Το ‘Turisas 2013’ είναι ίσως το πιο άνευρο άλμπουμ των Φιλανδών. Ακόμη και τα‘Greek Fire’ ή ‘We Ride Together’ δεν καταφέρνουν να σώσουν την κατάσταση, σε ένα γκρουπ που ψάχνει τον εαυτό του.
‘
‘Κεραυνός και καπνός γεμίζουν τον αέρα ,
Μία βίαιη ανάσα;
Προσέξτε! Το τέρας έχει ξυπνήσει !
Καθώς πάλι έχει στριμωχτεί ,
Ένας βυζαντινός δρομώνας που προσπαθεί να ξεφύγει
Οι κωπηλάτες που τινάζουν βίαια τις αλυσίδες τους.
Το υγρό πυρ !
Καίγεται!
Κάψε!
Κάψε!’
‘Greek Fire’
Πάντως, τα δείγματα από τα live τους είναι πολύ καλά και οι οπαδοί τους δείχνουν να περνάνε όμορφα στα λιγοστά show τους. Ελπίζουμε να δούμε ένα δεμένο γκρουπ που θα διασκεδάσει πρώτα αυτό και έτσι θα διασκεδάσουμε κι εμείς μαζί του. Σίγουρα αποκορύφωμα για εμένα είναι η ακουστική εκτέλεση κομματιών τους, όπου τα έπη τους παίρνουν ακόμη πιο πολεμικό χαρακτήρα. Λέτε να καταφέρουμε να το ζήσουμε σε λίγες ημέρες;
Ο Αυτοκράτορας Κάλεσε! Οι Βαράγγια θα είναι εκεί! Θα αφήσεις την Πόλη να πέσει στα χέρια του Εχθρού;
Ο Χρήστος Κεσκίνης είναι συγγραφέας ηρωικής φαντασίας και πρόεδρος του Excalibur Heavy Metal Fan Club
