ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
19 March, 2024
ΚεντρικήΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ - ΦΕΣΤΙΒΑΛΠανελλήνια πρώτη της «Λειτουργίας της Στέψης» στο «Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου»

Πανελλήνια πρώτη της «Λειτουργίας της Στέψης» στο «Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου»

Του Γιώργου Πισσαλίδη

Με την «Λειτουργία της Στέψης», ένα θρησκευτικό αριστούργημα του Μότσαρτ, το οποίο ποτέ μέχρι τώρα δεν παίχθηκε στην χώρα μας, ανοίγει στις 16 Ιουλίου το Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου στην Ερμούπολη της Σύρου.

To δημοφιλές έργο θα ερμηνευτεί  το βράδυ της Κυριακής 16 Ιουλίου στο Θέατρο Απόλλων από 6 αμερικάνικες και ελληνικές χορωδίες.

Η «Λειτουργία της Στέψης» γράφτηκε σε μια δύσκολη περίοδο για τον Μότσαρτ.  Το παιδί -θαύμα της κλασσικής μουσικής είχε ξοδέψει το 1778 και τις αρχές του 1779 ψάχνοντας σε όλη την Ευρώπη δουλειά σε μεγάλη Αυλή. Όμως η μόνη δουλειά που του προσφέρθηκε ήταν ως οργανίστας στις Βερσαλλίες, που όμως την αρνήθηκε γιατί θα ήταν βαρετή και δεν θα ταίριαζε στο ταλέντο του.  

Έψαξε για δουλειά στο Παρίσι και το Μανχέιμ. Μάλιστα στο Μανχέιμ του δόθηκε η ευκαιρία να  διευθύνει μία ορχήστρα τόσο ταλαντούχα που ο ίδιος δεν μπορούσε να το πιστέψει. Όπως έγραφε στον πατέρα του Λεοπόλδο ήταν σαν διευθύνει «ένα στρατό από στρατηγούς» ¨Μπορούσαν να παίξουν τα έργα του όπως ο ίδιος τα φανταζόταν.  Όχι όπως στο Σάλτσμπουργκ. Όμως η τύχη του ήταν προσωρινή.

Έτσι ο Μότσαρτ για να ευχαριστήσει τον πατέρα του και επειδή είχε ανάγκη τα λεφτά επιστρέφει στο βαρετό Σάλτσμπουργκ για να δεχθεί την θέση που του πρόσφερε ο Αρχιεπίσκοπος τουΣάλτσμουργκ. Εκεί θα απελευθερωνόταν από οποιαδήποτε άλλα καθήκοντα για να γράφει για την Αυλή και την Εκκλησία νέες συνθέσεις.

Μια από τις καλύτερες εκτελέσεις του έργου

Όμως ο Αρχιεπίσκοπος είχε συγκεκριμένες απαιτήσεις για την σύνθεση των λειτουργειών. Επρόκειτο για ένα υβριδιακό είδος όπου η χρήση των πνευστών υπαινισσόταν μια “Solemn Mass” και η διάρκεια της μια «Μissa Brevis. Ο ίδιος ο Μότσαρτ περιέγραφε σε ένα γράμμα το τι έπρεπε να κάνει “Η εκκλησιαστική μας μουσική είναι πολύ διαφορετική από αυτήν της Ιταλίας, και περισσότερο στην λειτουργία σε όλα της τα μέρη , όπου ακόμα και στις πιο επίσημες περιπτώσεις, όταν ο ίδιος ο βασιλέας διαβάζει την λειτουργία (π.χ στην Πασχαλινή Λειτουργία) αυτή δεν πρέπει να ξεπερνά τα 3 τέταρτα της ώρας. Κάποιος χρειάζεται ειδική εκπαίδευση για αυτού του είδους την σύνθεση και πρέπει να είναι μια λειτουργία που να έχει όλα τα όργανα (πολεμικές τρομπέτες, τύμπανα κλπ)“. Έτσι έπρεπε να είναι μια μεγαλειώδης τελετουργική σύνθεση, αλλά να έχει μια συμπαγή δομή.

Ο Μότσαρτ έλυσε το πρόβλημα χρησιμοποιώντας 4 σολίστες οι οποίοι είναι παρόντες σε όλη την διάρκεια του έργου, είτε σαν κουαρτέτο είτε σαν ζευγάρια η σε σόλο γραμμές που έρχονται σε αντίθεση με την χορωδία. Στην πραγματικότητα ακουγόταν σαν ένα μίνι ανσάμπλ στην μέση ενός μεγαλύτερου ανσάμπλ. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια λειτουργία με τα εξής μέρη:

  1. Kyrie: Μια θριαμβευτική αρχή.
  2. Gloria: Γρήγορα ξεσπάσματα ανάμεσα στην χορωδία και τους σολίστες, ξεσπώντας σε ένα δραμτικό tutti.
  3. Credo: Ένα δυνατό ξεκίνημα πριν η μουσική γίνει ήρεμη και σεβαστική.
  4. Sanctus: ¨Ένα μεγαλειώδης μέρος όπου η μουσική βασίζεται στα μεγγάλα κρουστά.
  5. Benedictus: Ένα απαλό μέρος όπου το φωνητικό κουαρτέτο  χρησιμοποιείται με έμφαση.
  6. Agnus Dei: Συμπεριλαμβάνει ένα όμορφο σόλο από την σοπράνο, στέλνοντας τον ακροατή στα ουράνια.

Επίσης αφαίρεσε τις επίσημες φούγκες στο κλείσιμο του Gloria και του Credo, το Credo με το προβληματικό, τεράστιο κείμενο ήταν στην σφιχτοδεμένη φόρμα του ρόντο ενώ το Dona nobis pacem θυμίζει την μουσική του Kyrie.

Η Λειτουργία ΚV 317 αποδείχθηκε δημοφιλές έργο . Ήδη στις αρχές του 19ου αιώνα, η λειτουργία αναφερόταν με τον δημοφιλή τίτλο «Λειτουργία της Στέψης». Το προσωνύμιο προέκυψε από την λανθασμένη πίστη ότι ο Μότσαρτ είχε γράψει την λειτουργία για τον ετήσιο εορτασμό της στέψης του Ναού της Παναγίας. Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι ήταν ένα από τα έργα που εκτελούνταν κατά την διάρκεια του εορτασμού της στέψης στην Πράγα, είτε τον Αύγουστο του 1791 για τον Λεοπόλδο η για πιο σίγουρα για τον διάδοχο του Λεοπόλδου, Φρανσίσκο Α! τον Αύγουστο του 1792. Φαίνεται ότι ο Μότσαρτ είχε δεί την ευκαιρία να εκπροσωπηθεί στις εορτές της στέψης το 1791, όχι μόνο με την «Μεγαλοψυχία του Τίτο» αλλά και με μια λειτουργία. Στην Πράγα μάλιστα όπου τον είχαν σε μεγάλη εκτίμηση καθότι οι «Γάμοι του Φίγκαρο ήταν τεράστια επιτυχία , οι κάτοικοι είχαν αγκαλιάσει την Λειτουργία της Στέψης ως δικιά τους και το προσωνύμιο προφανώς προέρχεται από εκεί.

Το θέατρο Απόλλων στην Ερμούπολη της Σύρου

Πιθανόν ο πιο εμφανής λόγος για την δημοτικότητα του έργου στην Πράγα του 1792 να είναι η φοβερή ομοιότητα του σόλο της σοπράνο στο  Agnus Dei με την άρια της Κοντέσας Dove sono από τους «Γάμους του Φίγκαρο».

Αυτό το δημοφιλές έργο θα ερμηνευτεί από έξι χορωδίες:                

1) The Yellow Rose Singers από το Σαν Αντόνιο του Τέξας με διευθυντή των Γκάρυ Μάμπρυ

2) Την Proclamtion Chorale από το Φόρτ Γουόρθ του Τέξας με διευθυντή τον Ιωνάθαν Πήκοκ

3) Τους Camerata Singers από το Ποκατέλο του Αίντάχο των ΗΠΑ με διευθυντή τον Σκωτ Έρικ Άντερσον

4) Την Sun Valley Community Church Traditional Choir από το Τέμπε της Αριζόνα των ΗΠΑ με διευθύντρια την Μάριλυν Ρέη .

5) Την Kairos Youth Choir από το Μπέρκλεϋ της Καλιφόρνια των ΗΠΑ με διευθύντρια την Λώρα Κάκις Σέρπερ.

6) Την Solartissimo Vocal Ensemble του Κονσερβοτουάρ της Λάρισας με διευθυντή τον Νίκο Ευθυμιάδη.

Εισιτήρια: 20€ Πλατεία & Θεωρεία – 12€ Εξώστης Α & Β

Μοιραστείτε