ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
19 March, 2024
ΚεντρικήΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ“Είμαι ένα διαφορετικό είδος Συντηρητικού”. Συνέντευξη με τον ποιητή Στάθη Κεφαλούρο. Μέρος Β!

“Είμαι ένα διαφορετικό είδος Συντηρητικού”. Συνέντευξη με τον ποιητή Στάθη Κεφαλούρο. Μέρος Β!

Συνεχίζουμε το δεύτερο μέρος της συνέντευξης με τον ποιητή Στάθη Κεφαλούρο, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να μιλήσουμε για τον επαναστατικό συντηρητισμό, τον Ίωνα Δραγούμη και το νόημα του εθνικισμού και το γιατί ο Νίκος Καρούζος είναι ο νέος μας εθνικός ποιητής

Συνέντευξη στον Γιώργο Πισσαλίδη

Στάθη ας μιλήσουμε για πολιτική. Αυτοπροσδιορίζεσαι ως συντηρητικός;

Επαναστάτης-συντηρητικός, σαν αυτόν τον Κολομβιανό που έγραφε αφορισμούς.

Εννοείς τον Νίκολας Γκομέζ Νταβίλα.

Ναι, αυτός ήταν φοβερός. Η βιβλιοθήκη του, λένε, ήταν γεμάτη, φοβερός διανοούμενος, ίσως ο μεγαλύτερος διανοούμενος της Λατινικής Αμερικής.

Τι βρίσκεις στον Νταβίλα;

Δεν είναι τι βρίσκω, αποσπασματικός είναι. Θυμάμαι έναν αφορισμό του που λέει ότι κάθε γάμος μεταξύ ενός διανοούμενου και του κομουνιστικού κόμματος καταλήγει μοιραία σε διαζύγιο. Αυτό αρέσει και σε φίλους μου κομουνιστές, εγώ δεν πέρασα από το ΚΚΕ.

Όταν σκέφτηκα αφορισμοί, σκέφτηκα τον Dávila, τον οποίο κάποιοι τον θεωρούν και πολύ συντηρητικό.

Αυτός όρισε, νομίζω, τον εαυτό του ως επαναστάτη.

Νίκολας Γκομέζ Νταβίλα: Κορυφαίος παραδοσιοκράτης του 20ου αιώνα

Γιατί χρησιμοποιείς τον όρο επαναστάτης συντηρητικός και όχι σκέτος συντηρητικός;

Γιατί, άμα δεν είσαι επαναστάτης συντηρητικός, μετά μπορεί να καταλήξεις γραφικός ή οπισθοδρομικός. Η συντήρηση θέλει διαρκή επικαιροποίηση των αξιών και των αρχών που πρεσβεύεις. Άμα δεν ελέγχεις αυτές τις αρχές και δεν τις επικαιροποιείς, θα μείνεις πίσω στο χρόνο και θα σε κοροϊδεύουν οι άλλοι.

Τι σημαίνει για εσένα επαναστατικός συντηρητισμός;

Η επικαιροποίηση των διαχρονικών αρχών και αξιών. Εν προκειμένω, των δικών μας, αλλά και όχι μόνο.

Ο Επαναστατικός Συντηρητισμός είναι πιο προοδευτικός από όλες τις αριστερές ιδεολογίες
μαζί. Και αυτό γιατί χρειάζεται ιδιαίτερη τόλμη, φαντασία και ρεαλισμός για να επικαιροποιείς
κάθε φορά παραδοσιακές και διαχρονικές αξίες.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Έλιοτ ή ο Ελύτης είναι επαναστάτες συντηρητικοί;

Οι μεγάλοι αυτοί άνθρωποι μπορούν να χαρακτηρισθούν οτιδήποτε από οποιονδήποτε. Αλλά, ναι, μέσα σε όλα αυτά μπορεί να τους πει κάποιος και επαναστάτες συντηρητικούς, γιατί ναι μεν ήταν φορείς αξιών των χωρών τους και του πολιτισμού παγκοσμίως, αλλά παράλληλα το δούλευαν το πράγμα. Για αυτό γίνονται αρεστοί και στους μη συντηρητικούς, τους διαβάζουν και οι αριστεροί. Άμα ήταν μόνο έτσι, από τη μία δεν θα περνούσαν, θα ήταν δεύτερης κατηγορίας.

Τ. Έλιοτ: Ακόμα ένας μεγάλος επαναστάτης Συντηρητικός

Μαθήματα εθνικισμού. Καταρχήν, τι σημαίνει για εσένα εθνικισμός;

Η έρευνα του ελληνικού πολιτισμού, μαζί με το βίωμα όμως. Δηλαδή όταν ερευνάς τη Θράκη, πρέπει να νοιώσεις και ντόπιος και Θραξ, εάν πας στα Επτάνησα και επτανήσιος, στην Πελοπόννησο Πελοποννήσιος, και όλα αυτά να τα κάνεις ένα και να βρίσκεις την καλύτερη δυνατή λύση για τη χώρα σου σε κάθε περίσταση. Ένας επαγγελματίας δηλαδή, με την καλή έννοια, του έθνους, όπως ήταν ο Ίων Δραγούμης.

Τι είναι εκείνο που σε τραβά στον Ίωνα Δραγούμη;

Το ελεύθερο και απροκατάληπτο πνεύμα του, παντού, ο Ίων Δραγούμης μπορούσε με άνεση να αρθρογραφεί από τον αντιβενιζελικό Νουμά μέχρι τον Ριζοσπάστη. Και όχι μόνο μπορούσε, μπορούσε να γίνει και αντιληπτός, για αυτό και τον αγαπούσαν όλοι. Ο εθνικιστής δεν είναι εναντίον όλων, ο εθνικιστής είναι μαζί με όλους. Είναι ένα εργαλείο του έθνους για όλους, για όλα τα κόμματα, για όλες τις παρατάξεις, για όλες τις ιδεολογίες.

Λες ότι εθνικιστής είναι ένας στους 30.000, γιατί;

Γιατί είναι ένα ιδιαίτερο ταλέντο. Δεν μπορούν να γίνουν όλοι δεξιοτέχνες κιθαρίστες, δεξιοτέχνες πιανίστες. Αυτό το σαράκι, εντός εισαγωγικών, αυτό το μικρόβιο, το συστατικό –να το πούμε πιο αντικειμενικά– το έχουν λίγοι, είναι ένα ταλέντο. Ο καθένας έχει το δικό του ταλέντο. Υπάρχουν κάποιοι που έχουν αυτό, να ασχολούνται συνεχώς, να ερευνούν το έθνος, να μελετούν πιθανές λύσεις, επιλογές κ.λπ. Ο Ίων Δραγούμης ήταν ένας από αυτούς.

Ίων Δραγούμης

Με αυτή την έννοια το εννοείς ότι είναι ένας στους 30.000;

Ναι, για αυτό. Δεν μπορούν όλοι, για αυτό δεν μπορεί να γίνει και κίνημα. Φαντάζεσαι ένα κίνημα δεξιοτεχνών ζωγράφων ή καταπληκτικών ζωγράφων; Ένας είναι.

Ο Ιόλας γιατί θεωρείς ότι εκπροσωπεί τον εθνικισμό;

Θα μπορούσε να αποφευχθεί η λέξη. Εδώ που τα λέμε σκοπίμως καμία φορά το παρατραβώ και χρησιμοποιώ τη λέξη εθνικισμό για να πάρω τη συζήτηση από τα κακώς εννοούμενα και να τη φέρω στα καλώς εννοούμενα, γιατί πάντα σκέπτομαι ιδανικά και αγνά. Όσον αφορά τον Ιόλα, γιατί μεγαλούργησε και έκανε γνωστή την Ελλάδα παγκοσμίως, τόσο απλά.

Φωτό: Ιωάννης Καμπούρης

Εγώ χάρηκα που είδα ποίημα για έναν από τους πιο αγαπημένους μου καλλιτέχνες.

Αλήθεια, ποιον;

Για τον Δημήτρη Ποταμίτη. Τι σήμαινε για εσένα ο Ποταμίτης, γιατί τον αναφέρεις;

Λοιπόν, δεν θα ντραπώ να το πω. Επειδή, εάν τα βλέπεις όλα αγνά, μπορείς να δεις και την τηλεόραση έτσι. Εγώ στο θέατρο δεν έτυχε να τον δω τον Ποταμίτη, αλλά, έτσι όπως τον έχω δει στην τηλεόραση να μιλά σε συνεντεύξεις και σε άλλες παρουσιάσεις, τότε, τον ένιωσα πολύ κοντά και τον θεώρησα σπουδαίο Έλληνα. Έμαθα από αυτόν μετά και από άλλους φίλους που έχουν δει παραστάσεις και με συγκλόνισε,
Μάλιστα, σε μία ανύποπτη στιγμή, σε περιόδους της επίπλαστης ευμάρειας είχε πει, «τι να κάνω εδώ, το ελληνικό κράτος βαπτίζει πια γραφικούς όσους προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό». Σαν να έβγαζε ένα παράπονο. Νομίζω ότι και αυτόν κάποιοι τον έλεγαν γραφικό, έτσι δεν είναι;

Τον είχαν στην γωνία.

Έτσι ακριβώς. Τον ένιωσα φίλο μου από την τηλεόραση και ήθελα να τον τιμήσω.

Δημήτρης Ποταμίτης

Προς το τέλος του βιβλίου μιλάς για την «λαϊκότητα» των Cure, την λογιότητα των Tuxedo Moon και την μέση οδό του David Sylvian. Tί είναι αυτό που σε τραβάει στο New Wave; Πως το έζησες εσύ και πώς, πώς το ορίζεις ιδεολογικά;

Το New Wave είναι παιδικό βίωμα και από τη στιγμή που είναι παιδικό βίωμα είναι ισχυρό βίωμα. Μετά πέρασε στην ακρόαση και στη μελέτη του. Εγώ μεγάλωσα στη Φωκίωνος Νέγρη τη δεκαετία του ‘80, οπότε ως παιδί έβλεπα τους ανθρώπους, ήμουν στις διπλανές παρέες, στα διπλανά τραπέζια. Βέβαια, εγώ από το δικό μου τραπέζι έφευγα 12 η ώρα γιατί έπρεπε να πάω στο σπίτι, ήταν νωρίς, ήμουν μικρό παιδάκι, αυτοί συνέχιζαν και πήγαιναν στο Αγκάθι και το Rebound. Αργότερα μεγάλωσα κι εγώ, τέλη δεκαετίας του ‘80 και αρχές του ‘90, άρχισα να συχνάζω κι εγώ πια εκεί και χαιρόμουν. Αλλά, ακριβώς, επειδή ξεκίνησε από αυτό το θαυμασμό που ένιωθα για τους New Wave και Dark Wave και όλες αυτές τις φυλές τότε, είναι ισχυρό βίωμα. Για αυτό, ό,τι μουσική και να ακούω τώρα, και Bernard Parmegiani να ακούω –που πήγα και άκουσα Bernard Parmegiani, ένας πρωτοπόρος ηλεκτρονικός– εγώ παραμένω νεοκυματικός, εάν με ρωτήσουν τι είμαι με μία λέξη. Δεν γίνεται, είναι σαν να αρνούμαι την παιδική μου ηλικία.

Διαβάζεις σημερινή ποίηση; Σε ικανοποιεί;

Όταν κάποιος αναφέρεται μόνο στο δωμάτιό του και στις προσωπικές του σχέσεις, όχι. Όταν αναφέρεται στην κοινωνία και σε άλλους ανθρώπους, ναι.

Το “Ποιήματα χωρίς ποιήματα” που εκδίδει ο Στάθης Κεφαλούρος

Αυτό τον καιρό τι διαβάζεις;

Το «Ηπειρώτικο Μοιρολόι», αυτή την έρευνα που έκανε ο Christopher C. King, ο Αμερικάνος μουσικολόγος, ανθρωπολόγος, κοινωνικός ερευνητής το «Ηπειρωτικό μοιρολόι». Είναι σπουδαίο, χαίρομαι για αυτή την αναβίωση, την ανακίνηση του ηπειρώτικου ζητήματος και βρίσκω ευτυχέστατη τη συγκυρία που ξεκινά από τη μουσική. Ελπίζω να φθάσει και παραπέρα, ελπίζω να πάει και σε άλλα θέματα.

Γράφεις τώρα καινούριο υλικό;

Όχι, δεν γράφω. Αρθρογραφώ τακτικά στην Εστία και στο Άρδην, αλλά δεν γράφω, προσπαθώ λίγο να στηρίξω αυτό το βιβλίο.

Υπάρχει κάτι άλλο που θα ήθελες να πεις για το βιβλίο;
Ελπίζω να ταξιδέψει πολύ.
Το βιβλίο του Στάθη Κεφαλούρου «Ο Αδάμ Ονοματίζει τα Ζώα» κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις Λέμβος»

Μοιραστείτε