του Κώστα Τάταρη
Το βίντεο της “Επιτροπής” για τα “200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης” δεν έχει καμία σχέση με την Επανάσταση.
Κατά τ’ άλλα πρόκειται για μια “καλή δουλειά” με προσεγμένη σκηνοθεσία και μουσική κάλυψη με το ωραίο τραγούδι του Σαββόπουλου (“Ας κρατήσουν οι χοροί”) και θα επρόκειτο για το πλέον κατάλληλο “προϊόν” εάν απευθύνονταν, για παράδειγμα, στην ομογένεια ή αφορούσε ένα “κορυφαίο” αθλητικό ή άλλο γεγονός, αλλά όσον αφορά την Επανάσταση, όχι κυρίες και κύριοι. Όχι.
Μα, θα μπορούσε ν’ αντιτείνει κάποιος, (πολιτικά ορθός, βεβαίως, βεβαίως) το συγκεκριμένο βίντεο δείχνει προς τα έξω “το σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας” και αποπνέει “αισιοδοξία”, τι θα θέλατε δηλαδή ; Φολκλόρ και φουστανέλα ;
Αυτό που “θα θέλαμε”, αλλά θεωρούμε και ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ είναι από το “οπτικοακουστικό μήνυμα” να αναδεικνύεται η ηρωική αντίληψη ζωής, η ετοιμότητα για θυσία, η Τιμή και όχι να παρελαύνουν χαμογελαστά πρόσωπα που ερωτοτροπούν, που “προς την πολαρόϊντ κοιτάνε γελαστοί” και τον “μικρό Άλκη” που τρέχει χαρωπός διασχίζοντας την απόσταση (υποτίθεται από το “χτες” στο “σήμερα”).
Ένα από τα συμπτώματα παρακμής μας είναι ότι αγνοούμε τι είναι “Σύμβολο”, τι εμπεριέχει, τι νοηματοδοτεί ,τα ταυτοτικά και ταυτοποιητικά του στοιχεία. Το “Σύμβολο” έγινε “σήμα” και ο “Συμβολισμός” επικοινωνιακή διαχείριση . Ένα ακόμα σύμπτωμα όχι απλά παρακμής, αλλά ΕΥΝΟΥΧΙΣΜΟΥ, είναι ότι ακόμα και όσον αφορά το Έπος της Επανάστασης πρέπει να “θάβονται” τα ζωτικά και υπέροχα, δυνατά εκείνα ένστικτα που (πρέπει να) χαρακτηρίζουν ένα λαό αποφασισμένο να πολεμήσει για να ζήσει.
Βέβαια, θα ήταν έκπληξη αν το βίντεο της “Επιτροπής” είχε κ ά τ ι από τα παραπάνω…
