ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
15 February, 2025
ΚεντρικήΜΟΥΣΙΚΗMark Shelton R.I.P. Το αντίο στον ήρωα των επικων Manilla Road

Mark Shelton R.I.P. Το αντίο στον ήρωα των επικων Manilla Road

RIP Mark Shelton (3 Δεκεμβρίου 1957 – 27 Ιουλίου 2018)

του Χρήστου Κεσκίνη

Κι όμως, όσο και αν είσαι προετοιμασμένος, όσο και αν λες, ξανά και ξανά, στον εαυτό σου πως όλοι αυτοί με τους οποίους μεγάλωσες, μεγάλωσαν και αυτοί, ποτέ, ΜΑ ΠΟΤΕ, δεν είσαι έτοιμος για την απώλεια των ηρώων σου. Ειδικά αυτών που συνεχίζουν να είναι ενεργοί και έτοιμοι να σε κάνουν να χτυπήσεις ρυθμικά το κεφάλι σου και να  σιγοτραγουδήσεις τους στίχους τους. Δυστυχώς, κάθε νέο, όπως αυτό για τον θάνατο του Mark Shelton, τραγουδιστή (πάντα θα είναι,sorry hellroadie!), κιθαρίστα και ιδρυτή των epic metallers Manilla Road.

Η Κρυστάλλινη Λογική προσπαθεί να με πείσει πως κάποια στιγμή, αυτό θα γινόταν. Ο Mark ήταν ένας άνθρωπος που έκανε αυτό που αγαπούσε. Χωρίς να νοιαστεί για τις συνέπειες. Χωρίς να δώσει λογαριασμό σε κανέναν. Αν αυτό άρεσε τότε ήταν ακόμη πιο ευτυχισμένος. Μόλις 60 ετών, και όμως μπορεί να καυχιέται εκεί ψηλά, ανάμεσα στον Dio και τον Lemmy, ότι έζησε όσα ήθελε και γούσταρε όσα έζησε.

Τον είδα σε πάρα πολλά live. Ίσως πάνω από είκοσι! Σε Αθήνα, Καβάλα, Ξάνθη Γερμανία και φυσικά πολλές φορές στην Θεσσαλονίκη. Σταμάτησα να τα μετράω. Ήταν κάτι δεδομένο. Ήξερα πως σε ένα, δύο χρόνια το πολύ θα ερχόταν ξανά για live στην χώρα που αγαπούσε και τον αγαπούσαν. Και κάθε φορά το live θα ήταν μοναδικό. Όχι γιατί ήταν τόσο καλός μουσικός (που ήταν!), αλλά γιατί ήταν αυθεντικός. ‘True’ όταν όλα γύρω του ήταν ψεύτικα. Ποτέ δεν τον είδα να αρνείται να υπογράψει αυτόγραφα για τους πιστούς οπαδός του. Και ας ήταν κουρασμένος από τρεις (ναι 3!) ώρες live. Έλεγε ξανά και ξανά πως χωρίς εμάς, τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό. Και το πίστευε. Εννοούσε όσα έλεγε πάνω και κάτω από την σκηνή.

’This night the Gates of Hell
Come crashing to the ground.
The sword Excalibur
Was lost but now is found.
Arthur does rise again,
The Dragon Lord of old.
Just like the bards have said
In all the tales they told.

Tonight we fight.
The Norns decide our fate.
Fight well in Hell !
Open the Gates !’’
Open The Gates

Αυτήν την νύχτα οι Πύλες της Κολάσεως
Συντρίβονται και πέφτουν στο έδαφος
Το ξίφος Εξκάλιμπερ
Ήταν χαμένο, αλλά τώρα βρέθηκε
Ο Αρθούρος ανασταίνεται
Ο Παλιός Κύριος των Δράκων
Όπως είχαν πει οι Βάρδοι
Σε όλους τους θρύλους που διηγηθήκαν

Απόψε πολεμάμε
Οι Νόρνες αποφασίζουν το πεπρωμένο μας
Πολεμάμε καλά στην Κόλαση!
Ανοίξτε τις Πύλες!

Πριν από λίγες ημέρες, σκεφτόμουν πως ο Shelton δεν έχει έρθει ποτέ στον Σύλλογο Excalibur στην Θεσσαλονίκη. Μου φάνηκε απίστευτο. Σκέφτηκα λοιπόν πως την επόμενη φορά που θα έρθει Θεσσαλονίκη για live, έπρεπε να το κάνουμε πραγματικότητα. Έστω και για πέντε λεπτά. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους άλλωστε που υπάρχει ο ‘Σύλλογος φίλων Heavy Metal Excalibur’: Για να μπορούν οι οπαδοί να δουν τους Ήρωές τους. Σήμερα, προσπαθώ να συνειδητοποιήσω ότι ο Mark δεν θα έρθει ποτέ στο μέρος όπου λατρεύεται. Όχι υλικά τουλάχιστον. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να τον τιμούμε ακούγοντας τα έπη του! Και είμαι σίγουρος πως θα μας βλέπει και θα καμαρώνει.

‘From the grave comes the storm

Fire and ice, and battle horns.

Through the night a dark star burns

Titans fight, the King returns.‘’

 Metalström

Από τον τάφο έρχεται η καταιγίδα
Φωτιά και πάγος και σάλπιγγες της  μάχης
Όλη την νύχτα, ένα σκοτεινό αστέρι καίει
Οι Τιτάνες πολεμούν, ο Βασιλιάς επιστρέφει

Και μια και μίλησα για Έπη, δεν γίνεται να μιλήσουμε για Mark Shelton και Manilla Road και να μην πούμε για τους στίχους. Οι στίχοι, λοιπόν των Manilla Road δεν είναι απλοί στίχοι. Δεν είναι απλά τυχαίες λέξεις πεταμένες από εδώ και από εκεί για να ταιριάζουν στην μουσική. Οι στίχοι τους μαγικοί. Είναι αρχαία ποιήματα γραμμένα σε πάπυρους από δέρματα παρθένων, με αίμα αθανάτων! Και αν διαβαστούν σωστά και προσεκτικά, θα κάνουν όποιον τους διαβάσει άτρωτο στο false metal. Δεν θα μπορεί πλέον να ακούσει κακή μουσική. Τι να πρωτοσκεφτώ; Στίχοι, εμπνευσμένοι από αρχαίους πολέμους, για ξεχασμένους Θεούς και πολεμιστές που αρνούνται να ηττηθούν. Στίχοι που σε κάνουν να αρπάξεις το σπαθί σου και να ορμήσεις σε όλους τους εχθρούς σου. Στίχοι που σου δείχνουν τι χαρακτήρας ήταν (εδώ και πόση ώρα διορθώνω τα ‘είναι’ με ‘ήταν’! Θα περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβω και να δεχτώ ότι ‘έφυγε’) ο Mark Shelton.

’Through the jungle by the river Styx

I’ve journeyed long and far this day

Lurking shadows in the parapets

Will never make me turn away

Darkened city veiled in crimson mist

Entombed in time without decay

Never thought it would be like this

It feels like I’m living inside a dream

 But my mind tells me I’m’’

Lost in Necropolis’                              

                              

Μέσα στην ζούγκλα, δίπλα στην Στύγα

Ταξίδεψα πολύ και έφτασα μακριά, σήμερα

Σκιές που ελλοχεύουν στο παράπετο

Ποτέ δεν θα με κάνουν να φύγω μακριά

  Σκοτεινή πόλη καλυμμένη με μια πορφυρή ομίχλη

Θαμμένη στον χρόνο χωρίς σήψη

Ποτέ δεν σκέφθηκα ότι θα γινόταν έτσι

Μοιάζει σαν να ζω μέσα σε ένα όνειρο                                                 

Αλλά το μυαλό μου μου λέει ότι υπάρχω

Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που χαρακτήριζε τον Shelton, ήταν σίγουρα το πόσο έτοιμος να βοηθήσει νέα συγκροτήματα. Απλά του το ζητούσαν και χάριζε άσματα(φωνή μα και κιθάρα). Κομμάτια που άλλοι θα κρατούσαν για να δημιουργήσουν πάνω τους ολόκληρους δίσκους, αυτός τα έδινε με χαρά. Και μάλιστα όταν τον ρωτούσες, έλεγε πως εκείνοι τον βοηθάνε με το να αναφέρουν το όνομά του!

Αρνούμαι ακόμη να το πιστέψω. Περιμένω να βγουν και να πουν πως έκαναν λάθος. Πως είναι προώθηση για το…τελευταίο τους άλμπουμ ‘To Kill a King’ . Περιμένω να ανακοινώσουν το επόμενο show στην Ελλάδα. Ή έστω στην Γερμανία και το Keep It True. Δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Άλλωστε… Legends Never Die.

‘’I will never put my sword down

 I will never run away

In The Veils of Negative Existence

 I am the master here to stay’’

Ποτέ δεν θα εγκαταλείψω το σπαθί μου

Ποτέ δεν θα λιποτακτήσω

Στα Πέπλα της Αρνητικής Ύπαρξης

Είμαι ο Αφέντης για πάντα

The Veils of Negative Existence

RIP Mark Shelton. Ξέρω πως δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Ξέρω πως είσαι ένας από εμάς. Ξέρω πως τα επόμενα χρόνια θα σε περιμένουμε άδικα για live. Ξέρω πως είχες πολλές μελωδίες ακόμη στο κεφάλι σου. Ξέρω πως ήθελες απλά να μας πεις την ιστορία σου. Ξέρω πως τα κατάφερες!

Υπογραψτε για να γυρίσει η σορός του από την Γερμανία στις ΗΠΑ

https://www.gofundme.com/mark-shelton-rip

 

Χρήστος Κεσκίνης

Ο Κεσκίνης Χρήστος γεννήθηκε, σπούδασε και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, περίπου 11 αιώνες μετά την εποχή που θα ήθελε. Από πολύ μικρή ηλικία έγραφε μικρές ιστορίες καθώς και στίχους τραγουδιών για δική του ευχαρίστηση, και τα μοίραζε σε γνωστούς και φίλους. Του αρέσει να μαθαίνει τους μύθους και τις παραδόσεις και να τις χρησιμοποιεί μέσα στις ιστορίες του. Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 2016 με τίτλο “Bifrost-The Path of Warriors”. Έχει συμμετάσχει σε ανθολογίες  όπως «Οι θρύλοι του Σύμπαντος Νο V», «Η πτώση των Θεών», «Το ξύπνημα», «Το έπος της φαντασίας» και «Ζυθολογοτεχνία». Επίσης δημοσιεύει ιστορίες και αρθρογραφεί σε διάφορες ιστοσελίδες. Διατελεί ενεργό μέλος του Συλλόγου Φίλων Heavy Metal και Λογοτεχνίας του Φανταστικού Excalibur Thessaloniki από το 2008. Όταν δεν γράφει, παίρνει το σπαθί του και κυνηγάει φανταστικούς εχθρούς στα βουνά.

Μοιραστείτε