ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
17 February, 2025
ΚεντρικήΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΡόμπερτ Φροστ: Ο δρόμος που δεν πήρα

Ρόμπερτ Φροστ: Ο δρόμος που δεν πήρα

Σαν σήμερα στις 26 Μαρτίου 1874 γεννήθηκε ο Ρόμπερτ Λη Φρόστ, ένας εκ των σημαντικότέρων Αμερικανών ποιητών του 20ου αιώνα. Χρησιμοποιούσε την καθημερινή γλώσσα των απλών αθρώπων για να εκφράσει τις απλές αξίες της γαλήνιας ζωής στην αγροτική Νέα Αγγλία.  Από τους Ρομαντικούς έμαθε να περιγράφει με λυρικό τρόπο τα συμβάντα της καθημερινής ζωής. Αντίθετα με τους ποιητές τις εποχής του, ο Φρόστ  ουδέποτε πειραματίστηκε με τον στίχο και όσο “προοδευτική” γινόταν η εποχή, τόσο  πιο συντηρητικός γινόταν ο ίδιος. Οι αξίες του επηρρεαζόταν κατά πολύ από την Πίστη του. Πολλοί είναι οι αναγνώστες που τον λάτρευαν για τις ασήμαντες φαινομενικά λεπτομέρειες που περιέγραφε στην Φύση που κάποια στιγμή η ίδια γινόταν ένα μεταφυσικό σύμβολο.

Ακολουθεί ένα από τα πιο διάσημα και πιο παρερμηνευμένα ποίηματα του 20ου αιώνα: το “Ο δρόμος που δεν πάρθηκε” Σε αυτό ο ποιητής στέκεται σε μια διχάλα και έχει να διαλέξει ανάμεσα σε δύο δρόμους που έχουν περπατηθεί εξίσου. Διαλέγε τον έναν από αυτούς και υπόσχεται ότι κάποια στιγμή θα πάρει τον άλλο, αν και ξέρει ότι αυτό ίσως δεν θα γίνει ποτέ. Τότε ξεγελά τον εαυτό του λέγοντας ότι στο μέλλον θα ξαναδημιουργήσει την σκηνή λέγοντας ότι πήρε τον δρόμο τον λιγότερο περπατήμένο.

Γιώργος Πισσαλίδης

Μετάφραση: Δάφνη Χρονοπούλου

Σ’ ένα κιτρινισμένο δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, και εγώ

Λυπόμουν που να πάρω και τους δυό τους δρόμους δε γινόταν,

Γιατί ένας ταξιδιώτης ήμουν, στάθηκα πολύ καιρό

Και κάτω κοίταζα τον ένα ως το μακρυνό

Σημείο που έγερνε και μέσα στα χαμόκλαδα χανόταν.

 

Ύστερα, δίκαια κι ωραία, πήρα, αποφασισμένος,

Τον άλλο δρόμο, κι ίσως να ήτανε και τυχερό

Μια κι ήτανε απάτητος, χορταριασμένος·

Αν και εκεί μπροστά μου ήτανε φθαρμένος·

Στην αρχή τους ήταν όμοιοι και οι δυό.

 

Όμοιοι απλώνονταν μπροστά μου εκείνο το πρωί

Στα φύλλα επάνω ούτε βήμα δε φαινόταν να’ χει κάνει πίσω.

Ώ ! άφησα τον πρώτο για μια άλλη μέρα ! Επειδή

Όμως ήξερα πως ο ένας δρόμος σε άλλον οδηγεί

Αμφέβαλλα αν ποτέ μου θα μπορούσα να γυρίσω πίσω.

 

Σε κάποιο τόπο θα το λέω μετά από καιρό

Αναστενάζοντας χρόνια και χρόνια μετά:

Πως σ’ ένα δάσος ήταν ένα σταυροδρόμι, κι εγώ –

Πήρα τον δρόμο τον λιγότερο πεπατημένο, κι αυτό

Έκανε όλη τη διαφορά.

Το ποίημα είναι από το βιβλίο της Δάφνη Χρονοπούλου “Ονειρο Μέσα Σε Όνειρο-19 Μεταφρασμένα Ποιήματα”

Μοιραστείτε