του Δημήτρη Ζιαμπάρα, δικηγόρου
Το «Όσα παίρνει ο άνεμος» είναι η καλύτερη ταινία που έχω δει, τα έχει όλα: αλήθεια, σκηνοθεσία, σενάριο, ερμηνείες, φωτογραφία, μεγαλείο, αθλιότητα κοκ (+ πρώτο Oscar σε μαύρη ηθοποιό). Αυτό που τους ενοχλεί όμως πάνω απ’ όλα είναι η αλήθεια, η οποία ως αξία δεν ανήκει στον «προοδευτικό» Liberalism, την έχουν αντικαταστήσει με τον συναισθηματισμό (εξ ου και τα safe spaces, γιατί η αλήθεια πάντα πονάει). Έτσι οι Ταλιμπάν του Liberalism απαγορεύουν ταινίες, σπάνε αγάλματα ηρώων και ρίχνουν antiliberal λογαριασμούς στα Social Media. Το δύσκολο όμως δεν είναι να απαγορεύσεις «ρατσιστικές» ταινίες – το δύσκολο είναι να κάνεις τον κόσμο να μην θέλει να τις δει.
Τελικά, το ακριβώς αντίθετο θα καταφέρουν, γιατί όπως είπε και ο Λένιν, οι ιδέες είναι σαν τα καρφιά, όσο πιο πολύ τις χτυπάς τόσο πιο μέσα μπαίνουν: απαγορεύουν να συγκρίνεις πολιτισμούς μαύρων-λευκών, απαγορεύουν να συγκρίνεις στοχασμούς ανδρών-γυναικών, απαγορεύουν να συγκρίνεις εκδημοκρατισμό κίτρινων-λευκών, απαγορεύουν να κριτικάρεις την διαστροφή κοκ. Είναι μαθηματικά βέβαιο πως ο κόσμος θα κάνει το αντίθετο και όταν το εκκρεμές της Ιστορίας θα πάει από την άλλη μεριά, θα αντιδράσουν, με την σειρά τους, στον ίδιο βαθμό βιαιότητας.
Η απαγόρευση «ρατσιστικών» σκέψεων είναι διαφήμιση του ρατσισμού πληρωμένη από τους φιλελεύθερους Ταλιμπάν.
