του Γιώργου Πισσαλίδη
Πέθανε χθες στις 19 Οκτωβρίου 2021, ο στρατηγός Κόλιν Πάουελ, ο πρωτος έγχρωμος Υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ επί κυβερνήσεως Τζωρτζ Μπους του νεώτερου. Για πολλούς Αμερικανούς και των δύο μεγάλων κομμάτων, o Πάουελ ήταν ένας πατριώτης, ενώ κάποιοι άλλοι, όπως ο φιλελεύθερος Ρον Πωλ, θεωρούν ποταπό τον ρόλο του στην καταστροφή του Ιράκ και τον ίδιο ψεύτη για την ομιλία του στον ΟΗΕ που οδήγησε σε αυτήν.
Εμείς όμως λέμε να ξεχάσουμε την πολιτική και να θυμηθούμε μια συνέντευξη του στους “Νιου Γιορκ Τάιμς” το 2012 όπου δήλωνε την αγάπη για την παραδοσιοκράτισσα λογοτέχνιδα Γουίλα Κάθερ και την απήχηση που είχε στα παιδικά του χρόνια το κλασσικό της βιβλίο “My Antonia” (Aγαπητή μου Αντωνία):
Ερώτηση: “Ποια ήταν τα αγαπημένα σας βιβλία ως παιδί; Είχατε κανένα αγαπημένο χαρακτήρα ή ήρωα;”
Κόλιν Πάουελ: “Υπάρχει μόνο ένα που θυμάμαι έντονα, το “Αγαπημένη μου Αντωνία” (My Antonia) της Γουίλα Κάθερ. Μεγαλώνοντας στο νότιο Μπρονξ, η ιστορία δύο παιδιών της ηλικίας μου να μεγαλώνει στα μεγάλα λειβάδια της Νεμπράνσκα ήταν συναρπαστική και με πήρε σε ένα μέρος μακριά από την βία του γκέττο του Μπρόνξ (στο κείμενο αναφέρεται στην ταινία ‘Fort Apache, the Bronx.’) Αγάπησα την ιστορία μιας ζωής που κάνει πλήρη κύκλο και μιλάει για τον έρωτα, τις δυσκολίες της ζωής, την τραγωδία, την ελπίδα και την αισιοδοξία “
Η Γουίλα Κάθερ (1873-1947) ήταν μια παραδοσιοκράτισσα λογοτέχνιδα, διάσημη για τα μυθιστορήματα της “Ω Πιονέροι” (O Pioneers), “Το τραγούδι του κορυδαλλού” (The Song of the Lark) και “Αγαπητή μου Αντωνία” (My Antonia), όπου περιγράφει την ζωή στα Μεγάλα Λειβάδια της Νεμπράσκα στα τέλη του 19ου αιώνα.
Willa Cather/ Edward Stechein
Η Κάθερ απόκτησε αναγνώριση ως συγγραφέας της εμπειρίας των πιονέρων και της ζωής στα σύνορα μιας επεκτεινόμενης προς τα Δυτικά, Αμερικής στα τέλη του 19ου αιώνα. Έγραψε για το πνεύμα των αποίκων που κινιόταν προς τις Δυτικές Πολιτείες και οι περισσότεροι από αυτούς ήταν Ευρωπαϊκής καταγωγής και ειδικότερα Γερμανικής η Τσέχικης.
Κοινά θέματα στα βιβλία της ήταν η νοσταλγία και η εξορία. Μια αίσθηση σχέσης ατόμου και του χωρου όπου ζει είναι σημαντική στην μυθοπλασία της Γουίλλα Κάθερ: τα φυσικά τοπία και οι χώροι που μένουν κάποιοι είναι δυναμικές παρουσίες, ενάντια στις οποίες, οι χαρακτήρες της παλεύουν να κυριαρχήσουν και να βρουν μια κοινότητα.
Δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν τα βιβλία της ως έκφραση του εθνικού χαρακτήρα των ΗΠΑ και δεν είναι υπερβολικό να την θεωρήσουμε ως εθνική συγγραφέα της Αμερικής. Ενώ άλλοι τα θεωρούν (και ειδικά το “Αγαπητή μου Αντωνία) ως έκφραση του Manifest Destiny, της άποψης ότι οι ΗΠΑ είναι προορισμένες (από τον Θεό ή την δύναμη του εθνικού χαρακτήρα) να κατακτήσουν και να αποικίσουν την Δύση.
