Το Under the Mediterranean Sea ειναι το πρώτο ακουστικό άλμπουμ του μετά το Tribute του 2008
του Γιώργου Πισσαλίδη
Ένας από τους διασημότερους κιθαρίστες της ροκ υπηρξε ο Στηβ Χάκετ του προγκρέσιβ συγκροτήματος των Genesis, ο οποίος είχε συνεργασθεί μαζί τους από το 1971 έως το 1977 τόσο επί αρχηγίας Πήτερ Γκάμπριελ, όσο και επί Φιλ Κόλλινς.. Ήταν η δεξιοτεχνία του Χάκετ, που ξεχώριζε σε άλμπουμς όπως Selling England by the Pound, The Lamb Lies Down On Broadway και A Trick of a Trail.
Ενώ όμως ο Πήτερ Γκάμπριελ και ο Φιλ Κολλινς προτίμησαν να γίνουν ποπ σταρς, ο Χάκετ συνέχισε να παραμένει πιστός στην βασική ιδέα του “προγκρέσιβ ροκ”, δηλαδή “ένα ενδιαφέρον να σπρώξει την μουσική πέρα από στάσιμες φόρμες”. Με 25 σόλο άλμπουμς στην καρριέρα του, ο Χάκετ έχει κτίσει ένα μουσικό συμπαν, όπου αλλού υπάρχει το ροκ και άλλες φορές ένα ακουστικό κλασσικίστικο στυλ.
Και ενώ η πανδημία του ακύρωσε τα σχέδια για μια τουρνέ όπου θα έδινε μια καινούργια ερμηνεία στο κλασσικό άλμπουμ Selling England by the Pound, o Χάκετ δεν έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Με την βοήθεια του επί μακρόν μουσικό του συνεργάτη Ρότζερ Κίνγκ(πιάνο, programming) έγραψε τα τραγούδια για το καινούργιο του άλμπουμ του Under A Mediterranean Sky που κυκλοφορεί στις 22 Ιανουαρίου 2021 μέσω της InsideOut Music.
Είναι το πρώτο ακουστικό άλμπουμ του Στηβ Χάκετ μετά το Tribute του 2008 και είναι εμπνευσμένο από τα εκτενή ταξίδια του Στηβ γύρω από την Μεσόγειο μαζί με την γυναίκα του Τζο. Το αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ, όπου ο Χάκετ ζωγραφίζει με την κιθάρα του έντονες εικόνες τοπίων που σε αφήνουν άναυδο εξυμνώντας τις διαφορετικές κουλτούρες της περιοχές “Όπως λέει ο ίδιος: “Η Μεσόγειος είναι ξεχωριστή γιατί συνδέει πολλές διαφορετικές κουλτούρες από τις Ευρωπαϊκές στις Αραβικές. Κάναμε πολλά εξαιρετικά ταξίδια και το άλμπουμ μου έδωσε την ευκαιρία να κοιτάξω στις ρίζες της μουσικής στην κλασσική μουσική και την φλαμένκο πλευρά της “έθνικ” μουσικής ”.
Photo credit: Jo Hackett
Και όπως συμβαίνει στην εκτενή σόλο δισκογραφία του, ο Χάκετ επιδεικνύει τον θεσπέσιο ήχο της κιθάρας με τις νάυλον χορδές, που άλλες φορές θυμίζει Τζων Ρένμπουρν και άλλες φορές Αντρέα Σεγκόβια και εξερευνεί το εξωτικό “έθνικ”, υποβοηθούμενος από εκθαμβωτικές ορχηστρικές ενορχηστρώσεις του Κινγκ.
“Πολλές ακουστικές ιδέες έχουν σχηματισθεί όλα αυτά τα χρόνια και έμοιαζε η τέλεια στιγμή για να δημιουργήσουμε αυτό το άλμπουμ” σημειώνει ο Χάκετ “η στιγμή να φαντασθούμε τα μερη της Μεσογείου με το είδος της μουσικής που βγήκε από τον κόσμο της φαντασίας”
“Επειδή δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε πραγματικά αυτήν την στιγμή, ελπίζω ότι αυτό το άλμπουμ να ταξιδέψει τους ανθρώπους. Είναι ο γρηγορότερος τρόπος να ταξιδέψεις με (το άλμπουμ) εξυμνεί την Μεσόγειο που τον ου και η Μεσόγειος είναι μια όμορφη περιοχή. Είτε κάθεσαι και το ακούς προσεκτικά, είτε ονειρεύεσαι με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι…”
O Στηβ Χάκετ στο Καρνάκ της Αιγυπτου
Photo: Jo Hackett
Bέβαια όλος ο δίσκος δεν βγαίνει από την ακουστική κιθάρα του Χάκετ. Έτσι το άλμπουμ συμπεριλαμβάνει τον Ρομπ Τάουνσεντ στο σαξόφωνο, την Κάρολ Τάουνσεντ (καμμιά σχέση μεταξύ τους) στο βιολί και την βιόλα, τον Μαλίκ Μανσούρωφ στο ταρ, τον Αρμένιο Αρσέν Πετρουσέν στο ντουντούκ, ενώ ο ίδιος ο Χάκετ παίζει ακουστική και χαβανέζικη κιθάρα, δωδεκάχορδες κιθάρες, τσαράγκο και ούτι. Είναι αυτή η πιο έθνικ οργανοθεσία που ξεχωρίζει το Under the Mediterranean Sky από τα υπόλοιπα κλασικίζοντα έργα του Χάκετ.
Το άλμπουμ ξεκινά με την Μάλτα και το Mdina-The Walled City, όπου η επιβλητικότητα του κομματιού ενισχύεται από την δραματική ενορχήστρωση του Ρίτσαρντ Κινγκ, ενώ η κιθάρα του Χάκετ ελίσσεται μεσα από τους ατμοσφαιρικούς δρόμους περιγράφοντας την δημιουργικότητα, τον έρωτα και την δύναμη που κρατα την Μάλτα ενωμένη ανάμεσα στα κύματα των συγκρούσεων.
Το Adriatic Blue θυμίζει τα εκπληκτικά τοπία της Κροατίας που βουτούν στις θάλασσες της Αδριατικής, ενώ το Sirocco είναι πιο ατμοσφαιρικό και θυμίζει τον άνεμο που φυσάει μέσα από τα αξιοθέατα της Αιγύπτου.
Το Joie de Vivre θυμίζει οικογενειακές εορτές στην Γαλλία με καλό κρασί, φαγητό και παραδοσιακή μουσική ενώ το Memory of the Myth θυμίζει μια μυστικιστική Ελλάδα και συμπεριλαμβάνει τυο βιολί της Κριστίν Τάουνσεντ. Τέλος το Laroco ένα κομμάτι σε παραδοσιακό αφρικάνικο στυλ.
Ο Χάκετ δηλώνει την γοητεία από τον Πέρσικο Πολιτισμό : “Γοητευθηκα από τους μυστικούς στροβιλισμούς των Δερβίσηδων από πρώτο χέρι” Το Dervish And The Djin ( Ο Δερβίσης και το Τζίνι) αποθανατίζει την εκπληκτική ατμόσφαιρα του πιο εξωτικού πολιτισμού με την βοήθεια της μόνιμης μπάντας που ο Χάκετ χρησιμοποιεί στις περιοδείες του – το σοπράνο σαξόφωνο του Ρομπ Τάουνσεντ, το ταρ του Μαλίκ Μανσούρωφ από το Αζερμπαϊτζάν και το ντουντούκ του Αρμένιου Αρσέν Πετροσυάν . Ειδικά τον Μανσούρωφ τον θεωρεί τον καλύτερο μουσικό στον κόσμο στο ταρ που όπως λέει “ακούγεται σαν μια διασταύρωση του Τζων Μακ Λώφλιν στην κιθάρα και του Ραβί Σανκάρ στην σιτάρ”
Photo credit: Jo Hackett
Και συμπληρώνει : “Φυσικά αυτές οι χώρες βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους και υπήρξαν χιλιάδες απώλειες και από τις δυο πλευρές Ξανά είναι ο ρόλος της μουσικής να μπορεί να κάνει πράγματα που οι πολιτικοί δεν μπορούν – να κάνει κάτι εποικοδομητικό”
Ο Χάκετ δηλώνει επίσης γοητευμένος από την μουσική φλαμέκο και γενικότερα από την μουσική της Ανδαλουσίας, κάτι που γίνεται αντιληπτό στο Andalucian Heart. “Ένας φλαμένκο κιθαρίστας μου έδειξε τα εκπληκτικά πράγματα που μπορούν να κάνουν” εξηγεί ο Χάκετ “Βλέποντας τους τσιγγάνους να παίζουν και να χορεύουν στις σπηλιές, εχεις το αίσθημα ότι αυτοί οι άνθρωποι χορεύουν για να σώσουν την ζωή τους”.
Το μόνο μη πρωτότυπο κομμάτι είναι το Scarlatti’s Sonata του Ντομένικο Σκαρλατι όπου ο Χάκετ εκφράζει το ενδιαφέρον για την Μπαρόκ μουσική της Ιταλίας.
Τελος το The Call of the Sea (Το Κάλεσμα της Θάλασσας) είναι ένα ήρεμο κομμάτι που αντανακλα της σκέψεις του Χάκετ για την θάλασσα που ενώνει λαούς και κουλτούρες
