Κλείνουν σήμερα 26 Οκτωβρίου 2020, 63 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη. Και για να τιμήσουμε τον Έλληνα εκπρόσωπο του ηρωϊκου μηδενισμού θυμόμαστε τι έλεγε για το μεγάλο του πρότυπο, τον Φρειδερίκο Νίτσε (Αβαλον των Τεχνών)
Επιλογή Κώστα Τάταρη
“Ό,τι είχες ψυχανεμιστεί, ω μελλούμενε προφήτη του Υπερανθρώπου, οργανώνεται τώρα σε αυστηρή, σφιχτοδεμένη θεωρία, υψώνεται σε όραμα ηρωικό : ο ποιητής, ο φιλόσοφος κι ο πολεμιστής που πάλευαν μέσα στην καρδιά σου, αδερφώνουνται. Ο νεαρός ασκητής, στη μοναξιά, στη μουσική, στους μακρινούς περιπάτους σου, χαίρεται κάμποσο καιρό την ευτυχία…
Ο Αιώνιος Γυρισμός είναι χωρίς ελπίδα, ο Υπεράνθρωπος είναι μια μεγάλη ελπίδα’ πως μπορούν οι δύο αυτές αντικρουόμενες κοσμοθεωρίες ν’ αρμονιστούν; Αγωνία μεγάλη. Η ψυχή σου από τότε πια φτεροκοπάει πάνω από την άβυσσο της παραφροσύνης. Ο Ζαρατούστρας απομένει μονάχα μια Κραυγή. Παρατάς μισερωμένο το τραγικό ετούτο ποίημα και μάχεσαι τώρα επιστημονικά ν’ αποδείξεις πως η ουσία της ζωής είναι η βούληση κυριαρχίας.…
Λιονταρίσια η τροφή που με τάισε ο Νίτσε, στην πιο κρίσιμη, την πιο πεινασμένη στιγμή της νιότης…”
Ν.Καζαντζάκης, “Παρίσι – Νίτσε ο Μεγαλομάρτυρας”, από την “Αναφορά στον Γκρέκο”.
