ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
9 February, 2025
ΚεντρικήΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣΟ “Επιθεωρητής Κάλλαχαν” και η σιωπηλή πλειοψηφία της Αμερικής 

Ο “Επιθεωρητής Κάλλαχαν” και η σιωπηλή πλειοψηφία της Αμερικής 

Έκλεισαν την Κυριακή 31 Μαϊου 2020, τα 90α γενέθλια του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη και ηθοποιού Κλίντ Ήστγουντ και εμείς θυμόμαστε μία από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες του που σε μια περίοδο αντικουλτούρας εξέφραζε διαφορετικές απόψεις για την κοινωνία. 

του K.V. Turley 

Τον Δεκέμβριο του 1971, “ο Επιθεωρητής Κάλλαχαν” (Dirty Harry) έκανε την εμφάνιση του στις οθόνες των κινηματογράφων  . Με πρωταγωνιστή τον τότε ανερχόμενο σταρ του κινηματογράφου, η ταινία αποδείχθηκε τόσο αμφιλεγόμενη, όσο και πετυχημένη στα ταμεία.

Σήμερα ο Ήστγουντ είναι ένας γαλαζοαίματος του κινηματογράφου. Παρόλα αυτά, αξίζει να θυμηθούμε ότι απέτυχε στις πρώτες του απόπειρες να κατακτήσει το Χόλλυγουντ. Παίζοντας πολύ μικρούς ρόλους σε ταινίες, που συνέχιζαν να τον κάνουν να νοιώθει πικραμένος. Σώθηκε από την ένδεια χάρις στην γουέστερν σειρά Rawhide (Ροχάιντ). Με ρόλους ηθοποιϊας είχε ένα ασφαλή μισθό συν κάποια μορφή δόξας, αλλά η δεύτερη ήταν εύθραυστη και ο πρώτος είχε την ασφάλεια του τάφου. 

Η καρριέρα του Ήστγουντ φαινόταν να μην οδηγούσε πουθενά. Η επόμενη του κίνηση φαινόταν τόσο αλλόκοτη, όσο και καταλυτική στο να τον μετατρέψει σε διεθνή κινηματογραφικό αστέρα και μόνο αργότερα αστέρι του κινηματογράφου πίσω στο Χόλυγουντ. Ήταν μια γλυκιά εκδίκηση για τον ηθοποιό, που βρέθηκε να απορρίπτεται από τα στούντιο του Χόλλυγουντ, πριν πεταχθεί στην τρύπα της τηλεόρασης, ένα μέρος από όπου πολύ λιγες καρριέρες αναδείχθηκαν.  

Ο Κλίντ Ήστγουντ στην σειρά Rawhide

Αλλά ο Ήστγουντ εκπροσωπούσε μια νέα γενιά ηθοποιών, που χρησιμοποιούσε την τηλεόραση για να βελτιώσει την τέχνη του. Όπως και άλλοι συνάδελφοι του, όπως ο Στηβ Μακ Κουήν και ο Τζέημς Γκάρνερ,  που ξεκίνησαν από τηην τηλεόραση, ο Ήστγουντ επροκειτο να κάνει την μετάβαση από την μικρή στην μεγάλη οθόνη.   Το μονοπάτι του ήταν το πιο ανορθόδοξο από τα τρία, αλλά ακόμα και αν τελικά τον Ήστγουντ στην κινηματογραφική δόξα, που θα έσβηνε όλους τους συγχρόνους του. 

Ήδη στην δεκαετία του 1960, το γουέστερν ως είδος είχε χάσει τον δρόμο του. Εκεί που το είδος επανονόησε τον εαυτό του – αλλοίμονο όμως για πολύ σύντομο διάστημα ήταν στην Ευρώπη. Ιταλο-Ισπανο-Γερμανικές παραγωγές, οι οποίες γυριζόταν στην Γιουγκοσλαυία του Τίτο και στην Ισπανία του Φράνκο, ήταν μια απρόσμενη πηγή αναβίωσης του. Αυτό που αρχικά έγινε ειρωνικά γνωστό,  διάσημο ως “σπαγγέτι γουέστερν” γρήγορα έγινε πολυ πετυχημένο στα ταμεία της Ευρώπης. Διανθισμένο ελεύθερα με γκροτέσκ και μακάβρια στοιχεία, αυτά τα φιλμς πήραν την θεματολογία του γουέστερνς και την υπέσκαψαν με ένα μαύρο χιούμορ. Με αυτό τον τρόπο, αυτά τα ευρωπαϊκά γουέστερνς δημιούργησαν κάτι τελείως ξεχωριστό και έναν κινηματογραφικό κόσμο μακρυά από αυτόν του Τζων Γουαίην.

Με λίγες προοπτικές και ακόμα λιγότερες προσφορές εργασίες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Ήστγουντ τα έπαιξε όλα για όλα και ταξίδεψε στην Ιταλία για να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο “Για Μια Χούφτα Δολλάρια” (1964) του Σέρτζιο Λεόνε. Θα μπορούσε να είναι μια “Β” movie, που θα ξεχνιόταν γρήγορα. Αντί αυτού τόσο αυτό όσο και οι δύο συνέχειες του, η “Μονομαχία στο Έλ Πάσο” (For a Few Dollars More, 1965) και “Ο Καλός, ο Κακός και ο Άσχημος” (Τhe Good , The Bad and the Ugly, 1966)—αποδείχθηκαν χρυσάφι για τo box office. Η “τριλογία των Δολλαρίων”, όπως κατέληξε να είναι γνωστή γυρίσθηκε από τον Λεόνε. Και  τα τρία φιλμς είχαν εμβληματικά σάουντρακς γραμμένα από τον Έννιο Μορρικόνε και όλα είχαν για πρωταγωνιστή τον ΄Κλιντ Ήστγουντ.  

O Kλίντ Ήστγουντ στην “Τριλογία των Δολλαρίων”

Στην πραγματικότητα , η “Τριλογία των Δολλαρίων” ταξιδεψε όλο τον Ατλαντικό για να γνωρίσει ίση επιτυχία και στο κινηματογραφικό κοινό της Αμερικής. Με την επιστροφή του Ήστγουντ στις Ηνωμένες Πολιτείες και μετά από μια σειρά ταινιών “Σπαγγέτι γουέστερν” γυρισμένες στο Χόλλυγοουντ, από τις οποίες καμμιά δεν ήταν τόσο καλές, όσο οι πρωτότυπες του Λεόνε, παρουσίασε μια ποικιλία από κινηματογραφικούς ρόλους σε πολεμικές ταινίες, θρίλλερ, ψυχολογικά δράματα, ακόμα και σε “μιούζικαλ”.  Σχεδόν μια δεκαετία από τότε που εγκατέλειψε την Αμερική για να βρεί δουλειά στο εξωτερικό, ο Ήστγουντ γινόταν επιτέλους αστέρι στο Χόλλυγουντ. Παρόλα αυτά, επρόκειτο να γίνει κάτι πολύ περισσότερο.

Ο “Βρώμικος Επιθεωρήτής Κάλαχαν του τίτλου είναι ένας πραγματικά απίστευτος Αστυνομικός Επιθεωρητής που δουλεύει στο Αστυνομικό Τμήμα του Σαν Φρανκίσκο. Στον “Επιθεωρητή Κάλλαχαν” ο Κάλλαχαν είναι τόσο βίαιος, όσο και τα καθάρματα και οι ψυχοπαθείς που κυνηγά. Αυτό ήταν κάτι καινούργιο στις οθόνες. Μέχρι τότε, οι αστυνομικοί του Χολλυγουντ παιζοταν ως ευρεπείς άνθρωποι που διατηρούν τις κοινές αξίες της ευρύτερης    κοινωνίαςστην οποία ζουν, επιβάλλουν τον νόμο παρα δρουν υπεράνω του νόμου.

Ο Κάλλαχαν δεν παίζει με αυτούς η με άλλους κανόνες. Είναι ένας μοναχικός τύπος που αποφασίζει να λειτουργει ελεύθερος από όλη την αστυνομική γραφειοκρατεία, χωρίς να φαίνεται να τον ενδιαφέρει τι θα γίνει. Είναι στην πραγματικότητα, ο παραδοσιακός ήρωας του γουέστερν μεταφερμένος σε ένα αστικό περιβάλλον στα τέλη του 20ου αιώνα. 

Από αυτήν την άποψη, ο Κάλλαχαν έχει ομοιότητες με τον Μάικ Χάμμερ, τον σκληροτράχηλο ντετέκτιβ από τα βιβλία του Μίκυ Σπιλλέην της δεκαετίας του ‘50. Ένα από τα βιβλία της σειράς, το ‘Εγώ ο ένορκος” συνοψίζει όλο το  modus operandi του Κάλλαχαν. Ο τρόπος συμπεριφοράς του Χάμερ του εκδικητή όπως περιγραφόταν στις σελίδες  του βιβλίου, τρομοκράτησαν την λογοτεχνική ελίτ , όχι λιγότερο επειδή ήταν μπεστ σέλλερς. Μέσα σε πέντε χρόνια από το 1947 έως το 1952, ο Σπιλλέην μας έδωσε επτά μυθιστορήματα με τον Χάμερ. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ‘50, αυτοί οι επτά τίτλοι ήταν ανάμεσα στα δέκα μεγαλύτερα μπεστ σέλλερς όλων των εποχών. Κάποτε σε ένα κοκταίηλ πάρτυ, ο Σπιλλαίην συνάντης ένα λογοτεχνικό κριτικό της Ανατολικής Ακτής, ο οποίος επέπλητττε τον συγγραφέα επειδή μόλυνε την λίστα των “μπέστ σέλλερς”. “Είσαι τυχερός που δεν έγραψα και άλλα τρία” απάντησε ο Σπιλλαίην. 

Υπάρχει κάτι σε αυτήν την ατάκα που αντικατοπτρίζει την εμπορική επιτυχία του “Επιθεωρητή Κάλλαχαν” που ήλθε αργότερα και την αποδοκιμασία των κριτικών, που ήρθε ως αποτέλεσμα που πετάχθηκε πάνω στον Ήστγουντ. Για να το καταλάβει κανείς όμως, πρέπει να κοιτάξει σε άλλα πεδία πέρα από το Χόλλυγουντ.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ 

Μοιραστείτε