ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ

Δεν βρέθηκαν άρθρα

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ακολουθήστε μας:
9 February, 2025
ΚεντρικήΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΟλίβια Μάννινγκ: Υποτιμημένη και παραγνωρισμένη όσο ζούσε

Ολίβια Μάννινγκ: Υποτιμημένη και παραγνωρισμένη όσο ζούσε

του Τηλέμαχου Χορμοβίτη

Είχα γράψει και πριν λίγες εβδομάδες για την “Βαλκανική Τριλογία” (διαβάστε την κριτικη εδώ), αυτό το μεγαλειώδες μυθιστόρημα-ποταμό της Αγγλίδας συγγραφέα Ολίβια Μάννινγκ που αφηγείται τις περιπέτειες ενός ζευγαριού Άγγλων στα Βαλκάνια των πρώτων χρόνων του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμου.

Αυτό που δεν έγραψα όμως ήταν πως η Μάννινγκ όσο ζούσε είχε ένα μεγάλο παράπονο. Πίστευε πως η αξία της δεν αναγνωρίστηκε, την ίδια ώρα που άλλοι συνάδελφοί της, με μικρότερο ταλέντο, έπαιρναν βραβεία και είχαν την αποδοχή του λογοτεχνικού σιναφιού αλλά και του κοινού. Και μεταξύ μας είχε δίκιο γιατί ήταν πράγματι μια εξαιρετική συγγραφέας που της άξιζε μεγαλύτερη αναγνώριση. Η ειρωνεία είναι πως η Μάννινγκ κέρδισε την ευρεία αποδοχή, που πάντα ονειρευόταν, επτά χρόνια μετά τον θάνατο της, όταν τα βιβλία της “Βαλκανική Τριλογία” και “Τριλογία του Λεβάντε” γυρίστηκαν σε τηλεοπτική σειρά με τον Κένεθ Μπράνα και την Έμμα Τόμπσον Ακόμη και σήμερα πάντως πολλοί κριτικοί την θεωρούν αδικημένη και υποτιμημένη.
Όμως, όλη αυτή η συσσωρεύμενη πικρία που κουβαλούσε η Μάννινγκ επηρέασε αρνητικά τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά της, με αποτέλεσμα να έχει την φήμη του δύσκολου ανθρώπου. Εξαιτίας μάλιστα της τάσης της να παραπονιέται συνέχεια, πολλοί στους λογοτεχνικούς κύκλους την αποκαλούσαν Olivia Moaning! Όσο ζούσε, είχε καταφέρει να μαλώσει με πάρα πολλούς συναδέλφους της ενώ ζήλευε παθολογικά τις γυναίκες συγγραφείς που ήταν πιο πετυχημένες από αυτήν, όπως την Iris Murdoch και την Muriel Spark.

Η Μάννιγκ έγινε διάσημη μόνο μετά θάνατο όταν η “Βαλκανική” τριλογία μεταφέρθηκε σε σήριαλ με Κένεθ Μπράνα και Έμμα Τόμπσον

Αν κάποιος δημοσιογράφος έγραφε αρνητικές κριτικές για τα βιβλία της, έπρεπε να υπομείνει τα μακροσκελή γράμματα διαμαρτυρίας της. Όμως είχε γίνει τόσο πικρόχολη που δεν έμενε ευχαριστημένη ούτε με τα καλά λόγια. Όταν ενας κριτικός εκθείασε ένα μυθιστόρημά της , του έστειλε γραμμα για να τον επιπλήξει που δεν ανέφερε και τα υπόλοιπα βιβλία της. Όταν μια συγγραφέας πρότεινε, γεμάτη ενθουσιασμό, στους αναγνώστες μιας εφημερίδας,τα βιβλία της, η Μάννινγκ διαμαρτυρήθηκε για ένα μικρό λεκτικό λαθάκι που είχε κάνει από απροσεξία. Και όταν ο σπουδαίος ηθοποίος Σερ Τζων Γκίλγκουντ, γονάτισε μπροστά της σε ένα πάρτι για να της εκφράσει το θαυμασμό του, αυτή αρχισε να του γκρινιάζει γιατί είχε πολύ φασάρια και δεν άκουγε τι της έλεγε!

Με αυτά και με αυτά, την είχα πάρει λίγο από φόβο την Μάννινγκ και όταν τελείωσα το βιβλίο της και έφτασε η ώρα να το τοποθετήσω στη βιβλιοθήκη μου, φρόντισα, ίσως υποσυνείδητα, να το βάλω δίπλα σε κάποιο αξιόλογο μυθιστόρημα. Ένιωθε που ένιωθε υποτιμημένη εδώ στη Γη, να μην νιώθει υποτιμήμενη και στο υπερπέραν! Tην έβαλα, λοιπόν, δίπλα στο αναγνωρισμένο και έξοχο “Αλεξανδρινό Κουαρτέτο” του Λώρενς Ντάρελ.

Και εκεί που ήμουν πολύ ικανοποιημένος με την επιλογή μου, λίγες μέρες μετά ανακάλυψα ότι η Manning είχε τσακωθεί και με τον Ντάρελ ! Aυτή τον θεωρούσε επιτηδευμένο και αυτός την αποκαλούσε “κόνδορα με μύτη σαν τσιγκέλι”. (όλο γλύκες το λογοτεχνικό σινάφι, όπως βλέπετε!)

Για να μην έρχεται, λοιπόν, η Μάννινγκ κάθε βράδυ στον ύπνο μου και μου γκρινιάζει, την έβαλα μεταξύ του Τσαρλς Ντίκενς και του Άντονυ Τρόλοπ Kαι σπουδαίοι συγγραφείς και αμφότεροι πέθαναν πολύ πριν γεννηθεί η Μάννιγκ Τουλάχιστον θα έχω το κεφάλι μου ήσυχο ότι δεν πρόλαβε να τσακωθεί μαζί τους!

Μοιραστείτε