
Του Χρήστου Κεσκίνη
Οι Iced Earth και η χώρα μας έχουν μια πολύ καλή σχέση εδώ και αρκετά χρόνια, πλάκα – πλάκα πέρασαν ήδη 22 χρόνια από τότε που βγήκε το “The Dark Saga” και σχεδόν κάθε νέος τραγουδούσε το “I died for you” προσπαθώντας να συγκινήσει την αγαπημένη του.
Με αφορμή των επερχόμενων συναυλιών τους σε λίγες μέρες (Τρίτη 23 και Τετάρτη 24 Ιανουαρίου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα αντίστοιχα) θυμόμαστε κάποια πράγματα από την ιστορία τους.
‘Γεννημένοι’ στο μυαλό του κιθαρίστα Jon Schaffer στην Florida των Ηνωμένων Πολιτειών, έκαναν τα πρώτα τους βήματα με κάποια demo στα τέλη της δεκαετίας των 80s. Μετά την μετονομασία τους από Purgatory, το ομώνυμο ντεμπούτο των Iced Earth είδε το φως του ήλιου το 1990. Μουσική αρκετά περίεργη για την εποχή(US power και Thrash μελωδίες) και στίχοι εμπνευσμένοι από κλασικά για το metal πράγματα (επανάσταση, φαντασία-τρόμος, ζωή και θάνατος) σήμερα θεωρείται από πολλούς κατώτερο από τις επόμενες δουλειές τους, μα δεν παύει να είναι ένα πολύ καλό ντεμπούτο.
“Look, out in the distant sky
Open, up your weakened minds
Feel, what’s in store for you
The jackals howling at the moon
See, the curtain of the night
Falling, down into your life”
When the Night Falls
“The henchman awaits youΚαι αμέσως μετά έρχεται το ‘Night of the Stormrider’ (1991) και η πρώτη αλλαγή στα φωνητικά, ένα πρόβλημα που κατά την γνώμη μου μόνο κακό έχει κάνει στο συγκρότημα, με τον John Greely να παίρνει θέση πίσω από το μικρόφωνό αντί του Gene Adam, που αρνήθηκε να κάνει μαθήματα φωνητικής για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τα όνειρα του Schaffer. Κομμάτια όπως ‘Desert Rain’, ‘Stormrider’ και ‘Travel In Stygian’ ακόμη και σήμερα αποτελούν κομμάτια που πολλά συγκροτήματα θα ζήλευαν και οι ίδιοι δεν παραλείπουν να τα παίζουν στα show τους, παρά τα πολλά άλμπουμ που έχουν στο ενεργητικό τους. Μεταξύ μας, μάλλον ο αγαπημένος μου δίσκος και σίγουρα σημείο αναφοράς όταν μιλάω για τους Iced Earth…
Yes that’s right, step aboard
We have a very long journey
You owe us
You got what you wanted
In your mortal life
Now your soul is in our grasp
It’s time
Riding on the hot winds of hell
Traveling down in the ship of pain
I chose this fate no turning back
The river Styx has called for me.”
Travel in Stygian
Το ‘Burn Offerings’ (1995) που ακολούθησε, είναι ο πρώτος δίσκος με τραγουδιστή τον Matt Barlow, για πολλούς καλύτερο τραγουδιστή των Iced Earth. Η ανοδική πορεία του γκρουπ συνεχίζεται και η φωνή του Barlow δένει απίστευτα με την μουσική τους καθώς και τους στίχους του Schaffer. Σίγουρα ξεχωρίζει το 16λεπτο ‘Dante’s Inferno’, επηρεασμένο από το αριστούργημα του Δάντη! Όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Power ύμνοι όπως το ‘Last December’ δεν γράφονται συχνά, ακόμη και από τους ίδιους.
‘This is not your average love it’s forever
Last December
Mother you have forced us here
Last December
Father now we’ll disappear
Last December
One last step we fade away’
Last December
Και φτάσαμε στο ‘The Dark Saga’(1996). Ένα concept άλμπουμ για τον comic ήρωα Spawn που έκανε το συγκρότημα μέταλ ήρωες, τουλάχιστον στην Ελλάδα. Κάθε κομμάτι είναι power παιάνας με στίχους και μελωδίες που σου καρφώνονται στο μυαλό για μήνες και με τον Barlow να φαντάζει ακριβώς ό,τι έψαχναν τόσο καιρό! Στην Ελλάδα, ΟΛΟΙ οι μεταλλάδες (και όχι μόνο) τους έμαθαν κυρίως λόγω των μπαλάντων ‘I Died for You’ και ‘A Question of Heaven’, μα αυτό δεν σημαίνει πως τα υπόλοιπα κομμάτια είναι κατώτερα. Άσε που έμαθα για το αγαπημένο μου πλέον comic. Δεν είναι και λίγο…
A force of light an angel
Sent through time to destroy
Avenging the dark ones
Descending angelic force
Heaven sent the hunter
Her mission to crucify
Slay the hellborn
His offspring demonic force
The Hunter
Ακολούθησε το ‘Days of Purgatory’(1997) το οποίο περιείχε τραγούδια τους σε νέες εκτελέσεις με την νέα σύνθεση, κάτι που, αν και ίσως βοήθησε κάποιους να μάθουν τα παλιά τραγούδια του συγκροτήματος και το ίδιο το γκρουπ να εκμεταλλευτεί την επιτυχία του, κατά την γνώμη μου δεν χρειαζόταν. Ποτέ δεν μου άρεσε αυτό το κόλπο και δυστυχώς δεν είναι η τελευταία φορά που θα το εφαρμόσει ο θείος Schaffer!
To ‘ Something Wicked This Way Comes’ (1998) ήρθε για να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε το ‘The Dark Saga’. Στην χώρα μας έγιναν πιο mainstream από ποτέ – ποιος δεν ξέρει το ‘Melancholy’; ), αλλά και γενικότερα η φήμη τους έφτασε στο ζενίθ της με αυτό το άλμπουμ και την περιοδεία που ακολούθησε. Οι παλιότεροι οπαδοί τους όμως άρχισαν να κουράζονται με την συνεχώς αυξανόμενη αναζήτηση τους για ραδιοφωνικό ήχο.
Son, say what you mean, don’t be afraid
Tell them how you feel, hear what I say
Be true to yourself and true to your own
Your spirit will crush the hearts of stone
Stand alone
Hear what I say
Stand alone
You will seize the day
Stand Alone
Κάπου εδώ, το γκρουπ μας τίμησε με ένα 3πλο live άλμπουμ ηχογραφημένο στην χώρα μας. Το ‘Alive In Athens’(1999) ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους! Για εμάς που ΠΡΩΤΗ φορά ένα γκρουπ μας έκανε την τιμή να ηχογραφήσει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την συναυλία του και να την κυκλοφορήσει. Αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο που είδε πως σε κάποια άκρη της Ευρώπης, υπάρχει ένα μέρος με οπαδούς διψασμένους για heavy metal. Και μόνο γι αυτό, οι Iced Earth έχουν μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.
Το ‘Horror Show’(2001) προσπάθησε να κρατήσει αυτά που πέτυχαν οι προκάτοχοι του, σε ένα αγώνα άνισο και άδικο. Εν μέρει τα κατάφερε, μα σίγουρα είναι αρκετά κατώτερο από αυτά. Στίχοι αφιερωμένοι σε μυθικά τέρατα και κλασικές για το συγκρότημα μελωδίες. Τραγούδια σαν τα ‘Damian’ (για την ταινία – αριστούργημα Omen), ‘Jack’ (για τον γνωστό Ripper!) και ‘Dracula’ (μαντέψτε για ποιον!) ξεχωρίζουν, μα το τελικό αποτέλεσμα χάνει. Μετά από χρόνια η ανοδική πορεία σταματάει. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Barlow μετά από το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους αποφάσισε να εγκαταλείψει το γκρουπ και να γίνει αστυνομικός!
‘When the Jews return to Zion
And a comet fills the sky
The Holy Roman Empire rises
And you and I must die
From the eternal sea he rises
Creating armies on either shore
Turning man against his brother
Till man exists no more’
Damian
Μετά από πολλά χρόνια, το φάντασμα του τραγουδιστή χτυπούσε ξανά την πόρτα των Iced Earth. O Schaffer, δε δίστασε και αποφάσισε να δώσει μία ευκαιρία στον Tim ‘Ripper’ Owens που μόλις είχε φύγει από τους Judas Priest για να γίνει η μεγάλη επιστροφή του metal God Rob Halford . Μπάντα και νέος τραγουδιστής είχαν κάτι να αποδείξουν σε όλους και το αποτέλεσμα είναι το ‘The Glorious Burner’(2004). Αφιερωμένο στον Αμερικανικό εμφύλιο (αγαπημένο θέμα του Schaffer), προσπαθεί να επαναφέρει την αίγλη (και τους οπαδούς) του παρελθόντος. Και ως ένα σημείο τα καταφέρνει.
‘ So we make our stand and pray
On this declaration day
For independence I will fight
With liberty I will defy
So we make our stand and pray
on this declaration day
Give me liberty or give me death
I’ll fight till my last breath’
Declaration Day
Ο Jon Schaffer αναπολεί μια εποχή που ό,τι έβγαινε από την κιθάρα του μύριζε επιτυχία! Γι αυτό επιστρέφει με δύο άλμπουμ που αποτελούν ένα παλιό σχέδιο. Τα ‘Flaming Armageddon – Something Wicked part 1’(και πάλι με Tim Owens στα φωνητικά) και ‘The Crucible Of Man – Something Wicked part 2’ (με την επιστροφή του Matt Barlow) είναι ένα concept που είχε ξεκινήσει στο ‘Something Wicked This Way Comes’ και στην τριλογία τραγουδιών που έκλεινε το άλμπουμ. Μα η όποια σχέση τελειώνει στο όνομα και στους στίχους! Είτε με Tim Owens, είτε με τον άσωτο Barlow (καθώς για μια ακόμη φορά επανεκτέλεσαν το part 1 για να είναι ομοιόμορφο με το part 2) το αποτέλεσμα μοιάζει λίγο σε σχέση ακόμη και με το πρόσφατο παρελθόν τους. Περασμένα μεγαλεία…
Και όταν για μία κόμη φορά ο Barlow έβλεπε την πόρτα της εξόδου, όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει για τους Αμερικανούς –πρώην; – αγαπημένους των Ελλήνων metalheads! Κι όμως, ο πεισματάρης Schaffer βρήκε έναν άλλο τραγουδιστή (Stu Block) και στρώθηκε στη δουλειά. Το αποτέλεσμα (‘Dystopia’ 2011), αν και δε μπορεί να συγκριθεί με τα μεγαλεία του παρελθόντος, έρχεται για να ξαναχτίσει όσα οι ίδιοι γκρέμισαν με τις λάθος επιλογές τους.
‘The nightmare unfolds before my eyes
I will resist ‘til the end of time
A spirit born free has to break these chains
We’re lost, we must find our way.
We must find our way.
We’ll find our way.’
Dystopia
To ‘Plagues of Babylon’(2014) θέλησε να συνεχίσει με την ίδια φόρα, αν και είναι σαφώς κατώτερο. Πλέον, ο Stu Block προσπαθεί να αφήσει στην άκρη την μοιραία σύγκριση με το παρελθόν του γκρουπ και να σταθεί στα δικά του πόδια. Και ακόμη και αν αυτό είναι πολύ δύσκολο, δείχνει πως μπορεί να τα καταφέρει!
You will see the visions peel away
Shape shifting demon
‘Casting spells upon the human race
Death phoenix rising
Tainted by his vile heinous stare
Consciousness fading
We are misted by his salted air
Cursing our spirit’
Cthulhu
Το περσινό ‘Incorruptible’(2017) βρίσκει τους Iced Earth έτοιμους να διεκδικήσουν και πάλι όλα όσα κάποτε τους ανήκαν! Κατά την γνώμη μου ότι καλύτερο έχουν βγάλει από την εποχή του ‘The Dark Saga’! Τρίτος δίσκος με τον Block στην φωνή και όλα δείχνουν να πηγαίνουν όπως πρέπει. Κομμάτια που σου μένουν και στίχοι για όλα τα γούστα: Great Heathen Army (για τους Βίκινγκς), Black Flag (για πειρατές) και το αγαπημένο μου Clear the Way (December 13th, 1862)(για, τι άλλο, τον Αμερικάνικο εμφύλιο)
Sons of Erin
Marching Gallantly
Into a Storm of Lead
Forward! Clear the Way!
Sons of Erin
Charging Valiantly
Across that Bloody Space
Forward! Clear the Way!
Clear The Way
Εύχομαι η επιστροφή τους να συνεχιστεί. Αλλά, ακόμη και αν αυτό δεν γίνει, πάντα θα μιλάνε στην καρδιά του Έλληνα metalhead λόγω εκείνου του διημέρου στην Αθήνα. Ειδικά όσων τυχερών ήμασταν εκεί. Και μην ξεχνάτε: οι Iced Earth live ΠΑΝΤΑ ήταν παραπάνω από καλοί. Γι’ αυτό ραντεβού σε λίγες μέρες!