Οι Έλληνες φιλόσοφοι θεμελίωσαν τον λόγο και την διαλεκτική. Έθεσαν τις βάσεις για τις επιστήμες. Λογική, Κοινωνιολογία, Ανθρωπολογία και την κορυφαία (Πλάτων) επιστήμη των επιστημών Πολιτική. Θέσπισαν κανόνες για την συγκρότηση Πολιτείας. Ανέδειξαν τα κυρίαρχα γνωρίσματα των πολιτών διά της παιδείας (μόρφωση), μαθηματικά (γλώσσα) και μουσική (ψυχική τελειότητα).
Σύγχρονοι επιστήμονες, με τις «νέες» επιστήμες, Βιολογία, Γενετική και Πληροφορική ανέδειξαν δόγματα, αξιώματα και κανόνες ζωής, που η φύση ορίζει. Αναλύθηκαν γενετικοί κώδικες, θεμελιώθηκαν βιολογικές γνώσεις και καταγράφηκαν πληροφορίες οδηγοί, για κοινωνική και πολιτική αξιοποίηση.
Ο μέγιστος της ανθρωπότητας, ογκόλιθος και θεμελιωτής της κοινωνιολογίας Αριστοτέλης ορίζει, ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικό όν. Η δε φύσις του, τον προσδιορίζει και τον καθοδηγεί να ζει με τους ομοίους του (προς ους φύσει συγγένεια), γιατί πηγάζει και δίκαιο σ’ αυτή την κοινωνία. Ο κορυφαίος βιολόγος- γενετιστής Θεοδόσιος Ντομπζάνσκι διακηρύττει, ότι από την επιμειξία λαών και φυλών χαμένη θα βγει η ανθρωπότητα. Είναι λάθος να αγνοούνται αυθεντικές γνώσεις, που δεν προέρχονται από μεταφυσικές θεωρήσεις ή θρησκευτικές μονομέρειες.
Ο Αριστοτέλης χαρακτηρίζει ως «καπηλικόν» την παρασιτική οικονομία (εικονική), που φθάνει στο σημείο να αγοράζεται χρήμα με το χρήμα και να αφήνει ανεξέλεγκτο τον πλουτισμό. Προδικάζει, ότι αυτές οι κοινωνίες είναι καταδικασμένες σε αναταραχή και παρεκτροπές. Η ουσιαστική παρακαταθήκη του, είναι αυτή περί της φύσεως και όχι η νεωτεριστική έννοια του περιβάλλοντος. Τα πάντα ορίζονται και προορίζονται εκ και προς την φύσιν.
Αυτές οι θεμελιώδεις αρχές των επιστημών και της φιλοσοφίας θα έπρεπε να είναι ο δείκτης της πυξίδος των συντεταγμένων κοινωνιών, που λειτουργούν ως κράτη. Αντί αυτών επικρατούν διεθνιστικές θεωρήσεις και ελευθεριάζουσες αντιλήψεις οικονομολατρείας. Υπερεθνικές και πάνω από κράτη δυνάμεις εξουσιασμού τις χρησιμοποιούν και πλήττουν τις φυσικές σταθερές της φιλοσοφίας και των επιστημών. Αντί του δομημένου κράτους προβάλλονται διεθνιστικές «ανοικτές» κοινωνίες ή των ανοικτών αγορών, χωρίς την εποπτεία του κράτους. Αντί της ελευθερίας, ο φιλελευθερισμός. Αντί του ανθρωπισμού, ο διεθνισμός. Στη θέση του οικουμενισμού και των συνθηκών παγκοσμιότητος, η παγκοσμιοποίηση. Η θεραπεία της διαφθοράς των πολιτικών και της πολιτικής επιχειρείται με ισοπέδωση θεσμών και δημόσιας διοίκησης. Γίνεται επιδίωξη και θέσφατο η ιδιωτική περίθαλψη, αντί της συμπληρωματικότητος αυτής.
Έτσι η δημόσια υγεία διαλύεται. Νομίζουν ότι δεν θα υπάρξουν τροχαία δυστυχήματα, μαζικές καταστροφές και επιδημίες. Τα δόγματα και τα αξιώματα της φύσεως λειτουργούν και θυμίζουν κάθε φορά την αέναη ύπαρξή τους. Ο άνθρωπος, ιδιαίτερα ως πολίτης δεν παγκοσμιοποιείται ως πολτός, μπορεί να ζει με τις συνθήκες παγκοσμιότητος (ταχύτατες επικοινωνίες, μεταφορές και συγκοινωνίες), αλλά η διαχρονική οντότητα του έθνους, ως ύψιστη ανθρώπινη πολιτισμική διεργασία θα υφίσταται ως φυσικό αποτέλεσμα.
Μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, στον δυτικό κόσμο οι δύο πόλοι (κεντροδεξιά και κεντροαριστερά) συνέκλιναν ιδεολογικά καθοδηγούμενα από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας. Αποδόμησαν τους συνεκτικούς δεσμούς των κοινωνιών και των κρατών. Έτσι μετά την εθνομηδενιστική λαίλαπα, την ενοχοποίηση του πατριωτισμού, το χτύπημα της κάθε θρησκευτικής πίστεως, ακολούθησε η αποδιοργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών και του δημοσίου συστήματος υγείας.
Η διάλυση κρατών, οι πολεμικές αναφλέξεις και τώρα η νέα πανδημία θα επιφέρουν γεωστρατηγικές αλλαγές. Δεν είναι εύκολο να χαρτογραφηθεί η νέα διεθνής πραγματικότητα. Εύχομαι και ελπίζω να επικρατήσουν οι δυνάμεις των φυσικών σταθερών, σώζοντας τον οικουμενικό πολιτισμό του Ελληνισμού. Μετά την πανδημία, επιστροφή στις ρίζες και στις πηγές των φυσικών σταθερών. Κράτος ισχυρό, με δημόσια συγκρότηση και ισχυρών δομών δημόσιας υγείας. Έχοντας οδηγό σύγχρονους προσανατολισμούς, με φρόνημα ελευθερίας στη ζωή και στην δημιουργία. Ας αναδειχθεί η αρετή της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Με συνέχεια και προοπτική, για την ζωή που μας αξίζει.