του Τηλέμαχου Χορμοβίτη
Παρακολουθώντας τα δυο πρώτα επεισόδια της νέας σειράς ντοκυμαντέρ του ΣΚΑΪ “Καταστροφές και Θρίαμβοι” -που ήδη έχει συγκλονίσει όλες τις θαυμάστριες της Σίας Κοσιώνη- μου ήρθε στο μυαλό, ελαφρώς παραφρασμένος, ο τίτλος ενός παλιού δίσκου των “Κόρε.Ύδρο.” : “Φτηνή Ποπ Ιστορία για την Ημιμαθή Φιλελέφτ Ελίτ”.
To βασικό μήνυμα που θέλει να περάσει η σειρά είναι πως πρέπει να χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη στους καλούς τους ξένους γιατί ό,τι καλό έχει γίνει σε τούτον εδώ τον τόπο το οφείλουμε σε αυτούς! Πρώτα απ’ όλα, στους λατρεμένους μας συμμάχους οφείλουμε την ίδια την ύπαρξη του ελληνικού κράτους αφού με τη Ναυμαχία του Ναυαρίνου έσωσαν την καταδικασμένη, τότε, Επανάσταση! Ψέμα! Με την απόβαση του Ιμπραήμ και την πτώση του Μεσολογγίου οι Έλληνες, πράγματι, βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, όμως πολύ γρήγορα αναδιοργανώθηκαν και πέρασαν στην αντεπίθεση. Από τον Ιούνιο του 1826 μέχρι τον Ιούνιο του 1827, οι ελληνικές δυνάμεις κέρδισαν τις περισσότερες μάχες στην ξηρά και στην θάλασσα. (Βλέπε Πέτρου Πιζάνια: “Η Ελληνική Επανάσταση 1821-1830”, Βιβλιοπωλείον της Εστίας),
Και πιο μετά όμως, στους πεφωτισμένους -αν και, μεταξύ μας, λίγο αυταρχικούς- Βαυαρούς της Αντιβασιλείας οφείλουμε το χτίσιμο του κράτους μας και τους αξιοζήλευτους θεσμούς μας! Αλήθεια, τι το αξιοζήλευτο έχει να φυτεύεις σε μια χώρα νόμους και θεσμούς που έχουν φτιαχτεί για άλλες κοινωνίες με διαφορετικές ανάγκες και διαφορετική ιστορία; Kαι γιατί το συγκεντρωτικό κράτος των Βαυαρών ήταν η μοναδική επιλογή για την Ελλάδα του 1830; Γιατί δεν μπορούσαμε να πάρουμε στοιχεία από το αποκεντρωμένο σύστημα άλλων προηγμένων δυτικών χωρών, όπως η Ελβετία ή οι ΗΠΑ, που ταίριαζαν πολύ περισσότερο με τις συνήθειες και τις παραδόσεις του τόπου μας;
Και φυσικά, ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος του 1898 ήταν ευλογία αφού έβαλε σε μια τάξη τα οικονομικά μας! Κάτι σαν το σημερινό Μνημόνιο, μας επισημαίνει ξανά και ξανά ο Στάθης Καλύβας, ώστε να πιάσει το μήνυμα και ο πιο βραδύνους τηλεθεατής του ΣΚΑΪ.
Το “Καταστροφές και Θρίαμβοι” διαστρεβλώνει την ιστορία και αυτή τη διαστρεβλωμένη εικόνα την χρησιμοποιεί ξεδιάντροπα για να εξυπηρετήσει το σημερινό πολιτικό αφήγημα των καθεστωτικών φιλελεφτ ελίτ : όπως παλιά μας βγήκε σε καλό όταν εναποθέσαμε τη μοίρα μας στα στιβαρά χέρια των Αγγλογάλλων ή των Βαυαρών, έτσι και τώρα η Ελλάδα έχει μέλλον μόνο σαν επαρχία του ευρωπαϊκού υπερκράτους. Και δυστυχώς, αυτή η φουρνιά ιστορικών έχει την αμέριστη στήριξη της πολιτικής εξουσίας και των ΜΜΕ. Και κάπως έτσι η ελληνική ιστοριογραφία – με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις- πέρασε από την προκρούστεια κλίνη των μαρξιστών ιστορικών που κυριαρχούσαν τις προηγούμενες δεκαετίες, στα ηθικοπλαστικά και απλοϊκά παραμυθάκια των φιλελεφτ ιστορικών.
Περαστικά μας.
